Ik heb je topic gelezen, jammer meid. Helaas zitten er veel nare types en mannen met (seksuele) bedoelingen op. De kunst is om er doorheen te prikken en alles op je af te laten komen. Geen hoge verwachtingen, zie gewoon wat er op je pad komt. Ik heb jaaaaren gedate, kortstondige relatietjes gehad, verkeerde mannen getroffen, hij verliefd ik niet, ach.. wat niet! Achteraf kan ik er om lachen, leuke tijd beleefd tot ik mijn huidige vriend trof. Hij woont 5 km van me vandaan en ik kende hem geen eens. Voorheen stad en land 'afgezocht' naar leuke mannen. Nou hij woonde praktisch naast me Ik denk dat t sleutelwoord 'geduld' is (jaja i know, niet leuk).
Tuurlijk, kom er gerust bij. Het topic is heel af en aan actief, ik was toevallig net je topic aan t lezen
Dank jullie wel dames. Het is een hele nieuwe wereld voor mij na een relatie van 20 jaar. Toen ging het er wel anders aan toe hahaha... Nu voel ik mij oud!! Maar ben nog maar 37 Ik moet zeggen dat ik het wel een bizarre fenomeen vind. Net een vleeskeuring ofzo. En ja mijn date moet zichzelf achter de oren krabben dat hij mij laat lopen.... Dat probeer ik mijzelf voor te houden. Maar hoeveel dates hebben jullie al gehad?
Ik herken best veel in jouw verhalen. Ben zelf nu 1,5 jaar single na een relatie van 13 jaar. Sinds november actief op Tinder, Bumble en Happn. Die laatste 2 inmiddels ook weer verwijderd. Inmiddels denk ik een stuk of 8 dates gehad. Mijn ervaring is inmiddels wel dat ze vaak gewoon ineens niks meer laten horen. Zo vermoeiend.
OK dat komt dus wel vaker voor haha Nou mijn date heeft vandaag nog weer van zich aten horen maar dat ging om mijn ex. Zie topic Daten voor update. Niet over zijn gevoel of iets naar mij toe. Wel heb ik de indruk dat ik niet zomaar iets was maar omdat mijn situatie niet ideaal is dat hij daarom de boot af houd. Ik zou het leuk vinden als ik weer wat van hem hoor maar ik zal geduld moeten hebben....en anders gaan we door! Dan eens een keer Tinder erop zetten en kijken hoe en wat. Nooit gedaan nog.. Wat zijn volgens jullie leuke en betrouwbare datingsites?
Ben je Christelijk? Dan Funky Fish Badoo heb ik wel eens gebruikt. Paiq heeeeel lang geleden, maar dat vond ik niks
Pff, heel eerlijk. Zoals ik het nu voel ben ik er wel klaar mee. Ik weet dat ik dit punt eerder bereikt heb en toen trok het uiteindelijk ook nog bij. Daarnaast ben ik net ongesteld geworden dus hele slechte timing van hem om een serieus gesprek over de relatie aan te gaan.. maar pff. Ik begin te geloven dat er niet genoeg meer over is om op voort te borduren. Ik slaap er een paar nachten over, en als dit gevoel niet veranderd trek ik mn conclusies.
Wat verdrietig om te lezen. Is er iets gebeurd waardoor dit gevoel weer terug is gekomen? Of is het gewoon weer langzaam afgegleden?
Ik zit momenteel niet helemaal lekker in mijn vel. Heeft meerdere oorzaken. Ik heb het nog heel leuk met deze man. Hij kan mij echt meenemen in dingen waar ik altijd al nieuwsgierig naar was, maar niet in mijn eentje durfde te onderzoeken. Sexueel is het next level. Maar ik merk dat ik ook een stukje diepere verbinding mis . Maar dat ligt ook voor een deel bij mij. Heb af en toe nog moeite met de breuk van de vorige relatie. Misschien hou ik onbewust ook wat afstand uit angst opnieuw gekwetst te worden. En hij houdt dezelfde afstand. Voor nu is het leuk. Maar ik heb niet het gevoel dat dit een happy ever after gaat worden
Er kan gewoon steeds minder. Ik zie hem heel weinig. Ben voor mn gevoel langzaamaan t contact een beetje aan t verliezen. Er is ook niet veel lichamelijk contact meer als we elkaar zien. Heeft allemaal met zijn prikkelgevoeligheid te maken, maar ik heb ook behoeftes.. Hij wilde vanmiddag even praten over hoe het dan nu gaat met ons. En hij worsteld nog steeds met t gevoel dat ie ons te kort doet.. maar ondertussen veranderd er niks.. ja.. ten nadele zegmaar. Denk dat mijn grens gewoon bereikt is. Dat ik heb ingeleverd wat ik kon inlevereb. Ik was tijdens het gesprek wat verdrietig. Had ook t gevoel dat hij een beetje aanstuurde op ermee stoppen, hoewel dat niet zo bleek te zijn. Maar na dat gesprek is er bij mij een soort knop om gegaan. Nu ben ik 'uit' qua gevoel en er eigenlijk gewoon zat van maar ik weet ook dat dat even zn tijd nodig heeft en ik in deze bui geen defenitieve keuzes moet maken.
@Lill Ik snap wat je bedoelt. Elkaar tegemoet kunnen komen is belangrijk in een relatie. Maar een (te) groot deel van jezelf en je behoeftes inleveren is killing.
Ja. En het is niet zijn schuld want t grootste deel komt voort uit zn ziekzijn. Maarja dat betekend niet dat ik alles maar moet accepteren omdat hij ziek is, zelfs al ben ik heel dol op hem. Ik heb gewoon geen energie meer over om erin te steken.
Nou, ben er vanavond toch nog even heen gegaan. Was bang dat ik anders thuis zou gaan zitten malen. En heb even duidelijk aangegeven dat mijn grens van wat ik te geven heb bereikt is. Dat ik denk dat ik genoeg begrip heb gehad en mee heb gebogen in wat hij nodig had. Dat mijn energie op is en dat ik prima wil kijken naar wat er samen nog wel mogelijk is maar dat ik niks meer in te leveren heb. Dat zoals het nu gaat voor mij de 'bare minimum' is om de relatie op gang te kunnen houden. Geloof dat het wel is doorgedrongen. Ik heb in elk geval mijn grens nu aangegeven. En dan is het nu zien hoe of wat. Als blijkt dat het hier straks stopt.. dan ben ik inmiddels ook wel op een punt gekomen dat ik daar rust in zal vinden en vrede mee heb. Want dit is zo zwaar en vermoeiend. Hoe gek je ook op iemand bent.
Goed van je. Je kan niet zeggen dat je er niet voor gevochten hebt. Nu heb je duidelijk jouw grenzen aangegeven. Hoe moeilijk het ook is, dit is gewoon noodzakelijk om jezelf niet te verliezen
Ik ben ook al een aantal maanden aan het daten.. En ook van alles al meegemaakt.. Het ene uiterste tot het andere. Ook helaas verkeerde types meegemaakt wat best ver is gegaan. Heeft best lang geduurd dat ik daar vanaf was. En nog kijk ik elke dag over m'n schouder. Maar er zijn ook hele fijne vriendschappen uit ontstaan. Ik ben momenteel ook al weken met iemand heel leuk in contact. Ik ben er ook een aantal keer geweest. We hebben het echt heel leuk samen maar het is allemaal even afwachten. Ik wil zelf ook niet te snel en helemaal na de verkeerde gasten ben ik erg voorzichtig geworden.. Niet dat ik snel bang ben om ergens op af te stappen maar toch.. Heeft een impact achter gelaten..
Als ik het lees , ook na dat gesprek, denk ik, wat is het precies waar je op wacht? Wat wil je echt anders? En vooral, heb je er nog vertrouwen in dat dit ook gaat gebeuren?