Oke, ik zit Gilmore Girls te kijken (doe ik gemiddeld 1x per jaar haha) kennen jullie dat? Sommige van de verhalen doen me aan Jess denken.. in de basis wilde hij ook echt wel goed zijn, maar maakte gewoon de verkeerde keuzes.
Kan @Beheer er misschien wat aan doen dat we geen meldingen krijgen? Want we hebben er allemaal last van.
Daar ben ik weer! In deel drie nog wel, we kletsen wat af hier. Tja, hoe het hier gaat dat wisselt nogal, maar de basis is dat ik mezelf voorop stel. Dat is niet altijd makkelijk, want mijn gevoel en verstand zijn nou niet bepaald in balans met elkaar. Ik ben een gevoelsmens en dat triggert enorm. Hoe is de situatie nu? We spreken elkaar zeker en regelmatig. De beweging die er is, is dat er (hij) stappen zijn gezet richting hulpverlening en dat ik alles wat ik wil zeggen ook uitspreek. Leuk of niet leuk. Ik heb vriendinnen om het mee te bespreken en om te reflecteren trouwens. Want naast het stuk dat hij werk aan de winkel heeft, ben ik voor mezelf ook aan de slag en stel ik mezelf kritische vragen. Vragen zoals; is dit nu een bevlieging of niet? Wat maakt dat ik zo stapelgek ben op iemand die eigenlijk vooralsnog of misschien altijd wel onbereikbaar is? Ben ik daarom gek op hem of was dat al het geval en is hij door de omstandigheden onbereikbaar geworden? Ook daar hebben we het over met elkaar. Uitzoeken hoe het toen zat qua gevoel terwijl ik ook aangeef; we zitten in het nu. Maar ook stel ik mezelf de vragen "wat als het wel iets gaat worden? en dan denk ik na over de consequenties die het gaat hebben. Het is niet alleen hij, maar ook zijn gezin (zoon), ik krijg te maken met ex, de omgeving. Tegelijkertijd ken ik een groot deel van zijn leven al en hebben we gedurende de vriendschap al zoveel meegemaakt, dat het heel natuurlijk voelt. Maar serieus, wat zou ik doen als hij morgen met zijn koffers op de stoep staat omdat hij het vertelt heeft en eruit is gezet? Nou, dat weet ik zo net nog niet. Los van wat ik voel. Ik ben al negen jaar alleen en leef alleen met mijn dochter en dat bevalt best goed. Ik heb daarin ook al best veel uitgezocht en een toekomst voor ogen. Daar moet iemand ook nog in kunnen passen. Dus ook voor mezelf kijk ik open en eerlijk naar de situatie en probeer ik me niet te laten verblinden door het gevoel van verlangen. En toch zit het diep en soms is het zo ongekend lastig om het te plaatsen en mezelf daarin niet tekort te doen. Als ik in een nieuwe relatie stap, dan wil ik mijn leven positief leven met die man. Ik wil samen dingen doen, gezellige uitstapjes maken, uren ouwehoeren over van alles en nog wat, samen eten, tv kijken, elkaar uitdagen in onze ontwikkeling, lachen, leven dus. Wat ik zeker niet wil is daarin beperkt zijn omdat... noem maar een reden op. Ik heb lang genoeg gewacht en ik heb geen zin om opnieuw jaren gedoe te hebben, ook niet van een ander. Klinkt egoïstisch en dat is het deels ook absoluut. En natuurlijk, als het klikt etc. etc. dan vang je elkaar daarin ook op. Maar het moet niet de startende basis zijn zeg maar. En tja, ik ben echt wel aan het uitzoeken voor mezelf en aan het inschatten in hoeverre mij die dingen al dan niet staan te wachten. Bewust dus van het geheel. Tussendoor werk ik dus, volg ik mijn laatste studiejaar, sport ik mijn uren, train ik met de hond, doe ik het huishouden en oh ja.. ik heb een vijftienjarige puber in huis die voor het eindexamen staat. Ik heb heel veel prioriteiten Zo nu en dan horen daar ook nog eens de hormonale (overgangs) dipjes bij, momenten dat de ADHD ineens binnen vliegt (want ik ga altijd net even te lang door en doe te veel omdat het kan en leuk is). Ruste, kalmte en mediteren helpen mij dan en vooral de deur dicht en vroeg naar bed. En op die momenten is het verlangen naar die troostende arm, een knuffel, de aanraking heel groot, maar realiseer ik me ook dat dat er een moet zijn die oprecht is. En anders hoeft het dus niet. Zoiets?
@pardoes handig hè , het topic is nu lekker makkelijk terug te vinden vanavond. Maar ga het sowieso niet te laat maken. Morgenochtend moet ik werken en ik ga niet zo lekker op weinig slaap.
Moet over ruim een uur naar mijn date.... zenuwen beginnen te komen. Waar begin ik aan. Mijn hoofd draait op volle toeren. Straks is die niet leuk, is het een engerd, is er geen klik, hebben we elkaar niks te melden, wil die meer, verkrachter!!!!! Aaahhh Mind set. Oké. Random jongen gaat jou zijn stadje laten zien.