Maar ja, dat doe ik blijkbaar zelf dus ook. Alleen, wat doe je daar aan. In real life ligt het anders, dan zie en hoor je iemand. Maar qua foto's.. Dan ga je toch af op uiterlijk..
Ja weet ik niet. Tekst kon voor mij een profiel maken of breken. En alle twijfelgevallen likete ik gewoon, en dan zag ik wel of het tot een gesprek kwam en zo ja hoe dat gesprek beviel
Ik ga niet slaan, ik kan je alleen maar de hand schudden. Hoe langer het hier duurt, hoe meer ik voor hem ga voelen en dat voelt hier inmiddels al verder dan alleen maar belachelijk verliefd
Ik had er 1 op Tinder, te erg! Ik vond hem al zo ontzettend knap en toen ik met hem in gesprek ging kwam hij eerder over als een nerdje dan de mooie, stoere, perfecte man op de foto. Dus toen ging er bij mij al een alarmbelletje rinkelen. Zijn foto was echter wel geverifieerd (!!!). Ben toch eens gaan Googelen op zijn foto en bingo! Een Chinese acteur/model die in nov 2019 overleden is. Hij wilde dus met mij afspreken en heb hem echt een beetje uit de tent gelokt en hij draaide overal omheen, verzon wel smoezen. Wat nou als ik er niet achter gekomen was dat het niet de man van de foto was? Dan had ik gewoon met hem afgesproken en een totaal andere man voor me gehad. Bizar en best wel eng eigenlijk. Ik heb hem uiteindelijk wel gevraagd of Godfrey Gao zijn tweelingbroer was Toen wist hij dat ik hem door had en zei niets meer. Ik heb hem wel gerapporteerd met zijn nep-foto's.
Wow! Collega van mij heeft ooit ook zoiets gehad. Dat was dan een rijke amerikaan. Die mailde haar gelijk allemaal liefdesverklaringen en zij was echt helemaal vereerd. Voor de ‘grap’ zn foto nagetrokken en toen ging er toch een beerput open. Vervolgens hebben we nog wel lol met die nepperd gehad. Idd ook beetje voor de gek houden.
Oh, dit ligt niet aan hem hoor. Althans. Niet echt. Maar ik donder zo weer terug in mn minderwaardigheidsgevoel en onzekerheden. Kan me uren liggen afvragen waarom hij in godsnaam iets in me ziet. En dat het een kwestie van tijd is voordat het kapot klapt Het slaat nergens op want zoals een vriendin van me benadrukte: hij is al af en aan 10 jaar gek op je. Jullie hadden je eigen romcom kunnen hebben. Maar toch. Verstandelijk kan ik het allemaal prima tegenspreken. Maar gevoelsmatig word ik hier zo onzeker en onrustig van. En ik heb er een hekel aan om me zo te voelen. Doordat hij Lyme heeft gooit zijn lijf soms roet in het eten qua afspreken. Dus dan staat er ern afspraak waar ik naar uitkijk, maar kan altijd zo zijn dat dat niet doorgaat. En daar heb ik alle begrip voor. Echt. Zijn welzijn gaat 100% voor. Maar toch schiet er dan soms een onrealistisch gevoel bij in.
Het zou zomaar kunnen dat hij zich afvraagt wat jij in hem ziet met zijn problemen. Kent hij je onzekerheden hierin? Bedoel je kent elkaar al zo lang. Misschien dat je samen aan die onzekerheid kan werken?
Dus als ik het goed begrijp is het meer je eigen onzekerheid waar je last van hebt? Het enige advies wat ik kan geven is, geef het de tijd. Als je hem echt leuk vind natuurlijk. Ik snap je gevoel heel goed hoor. Ik herken het ook. Verliefd zijn is leuk, maar die onzekerheid en niet weten hoe het zal gaan lopen etc is gewoon vervelend. Vooral in het begin omdat je niet weet waar je aan toe bent. Ik heb nu 5 maanden contact met mijn lover, en nu pas begin ik er meer vertrouwen in te hebben dat het goed zit.
Ja. Ik heb het hier zaterdag met hem over gehad. Hij gaf aan dat hij het begrijpt. Maar dat zelf niet zo ervaart, omdat (zoals jij al zegt) we elkaar al zo lang kennen. Hij heeft er heel veel vertrouwen in, en ziet geen enkele reden waarom we geen match zouden zijn (zijn woorden). Ook dingen zoals A en hoe mijn leven er nu uit ziet zijn voor hem geen bezwaren zei hij. Zat ik dan. Met een brok in mn keel. Op de momenten dat ik hem zie is het allemaal goed. Ik hoef hem maar 1x aan te kijken en ik kijk dwars door hem heen. Maar als ik thuis ben en na ga denken, dan komt die onzekerheid de hoek om. Het is ook echt een gevoelsiets. Want verstandelijk kan ik t wel wegredeneren. Dat rotsvaste vertrouwen dat hij heeft, dat ben ik dus kwijt. Of heb ik nooit gehad. Geen idee. Ik vind hem heel erg leuk. Te leuk ik word een beetje overvallen door mn eigen gevoelens voor hem. Ik heb een relatie met hem nooit meer als optie gezien. En toen die deur eenmaal op een kiertje werd gezet issie daarna wijd open geblazen. En ik verzuip er een beetje in.
Dus eigenlijk word je onzeker omdat het allemaal goed gaat.... En ben je het zelf aan het ondermijnen omdat je dat eng vindt.