He wat rot zeg ben het wel eens met wat al gezegd is, maar weet ook dat als je iemand echt leuk vind dat soort dingen overkomelijk lijken. Weet nu alleen niet zeker of ik dingen door elkaar haal maar was dit ook die situatie waarin hij met niemand over jou praatte enzo? Of haal ik nu 2 forummers/verhalen door elkaar?
Ik deed dat voor de afleiding. Niet helemaal eerlijk, ik weet het, maar ik voelde me even weer helemaal blij wanneer ik aandacht kreeg. Ik hield destijds helemaal geen rekening met de ander en heb menig hart gebroken weet ik nu. Even niet aan je verleden denken, geen verdriet, alleen concentreren op de afleiding. En ja het helpt eventjes. De ander wil dan meer en dan schrik je wakker. Help dit wil ik niet. Nou doei dan en op naar de ander. Sorry, ik had het graag terug willen draaien maar helaas. Ik spreek nu ook alleen voor mezelf, maar geloof wel dat er velen met mij zijn (geweest).
Hier gaat het eigenlijk ook heel erg goed. Het enige wat ik te klagen heb is dat mijn kind hem nog leuker vindt dan ik En zo veel zien ze elkaar helemaal niet dat doen we superrustig allemaal. Maar zodra A. Uit bed is begint hij de naam van mn vriend al te roepen. niet normaal Hebben van het weekend wel even een serieus gesprek gehad. Voordat hij opbiechte gevoelens voor me te hebben was ik aan het onderzoeken of ik evt dmv een donor voor een 2e kindje zou willen gaan. Mijn exvriend waarmee ik 7 jaar samen was (huis gekocht enz) kwam er ineens mee aanzetten dat hij toch geen kinderen wilde 4 jaar geleden en dat was de genadeklap voor onze relatie destijds. Ik wilde dus even duidelijk weten hoe mijn vriend er in staat gezien bij mij ergens nog wel de wens zit voor een 2e. Zoals ik het nu voel zou ik waarschijnlijk ook kunnen berusten in een leven met alleen A. en hem als dat zo zou lopen, weet natuurlijk niet of dit standhoud. Maar ik weet ook dat door verliefdheid dat nu zo kan voelen maar in de toekomst anders kan zijn. Een kinderwens is nou eenmaal sterk. Dus ondanks dat ik het behoorlijk vroeg vond in de relatie ging het aan me knagen dus heb ik het toch maar besproken (hij wist al wel dat ik evt alleen aan een 2e zou beginnen, dat had ik al besproken voor hij zn gevoelens met mij besprak). We hebben er wel een heel fijn gesprek over kunnen hebben en hij vond het ook helemaal niet gek dat ik wilde weten hoe hij er in staat.
Oh maar ik veroordeel het ook niet hoor, ik snap uiteraard waar het vandaan komt. De aandacht, de afleiding en de warmte lijken me ook heerlijk. Maar ik zou er zelf niet voor kiezen.
Nee dat is inderdaad dezelfde persoon. Het is zo onwijs lastig, we hebben nu vanaf woensdag geen contact, geen appjes, geen belletjes echt helemaal niks. ik vind het heel moeilijk om niet te weten wat er nu in hem omgaat of waar hij nu mee worstelt. Misschien is hij er ook al wel uit en wilt hij niet samen verder maar weet dus niks. Wil hem echt de tijd geven om na te denken maar wat jullie zeggen klopt, ik moet ook nadenken over ik wel met iemand wil zijn die nog zo met zijn verleden zit... Lastig als je gek op iemand bent en echt ziet dat het een toekomst zou kunnen hebben. Ik vind liefdesverdriet echt het ergste verdriet wat je kunt hebben (naast natuurlijk het overlijden van naasten) het feit dat iemand er nog wel is maar niet meer bij jou vind ik echt moeilijk. Ik probeer nu zoveel mogelijk mijn gedachten te verzetten en te genieten van mijn kids en dan zie ik wel wanneer ik weer wat van hem hoor...
Is ook heel lastig. Maar denk wel dat je daar goed aan doet. Soms kan afwezigheid van contact ook ineens tot nieuwe inzichten brengen. Kan zowel positief als negatief zijn
Dat is zeker zo. En ik hoop dat maar op een positief inzicht maar ik vrees een beetje van niet. Ons laatste gesprek was heftig, hij was zo intens verdrietig en ik zag zijn wanhoop. Hij zit zo met zichzelf in de knoop dat ik niet weet of ik nu de juiste persoon ben om er voor hem te zijn
Weet ook niet of je dat moet willen. Het is heel lastig om een (gezonde) relatie aan te gaan als er nogndingen niet afgerond zijn. En je wilt ook niet als rebound eindigen
Ja, we hebben besloten ermee te stoppen. Hij heeft te veel zaken die hij nog moet verwerken. Heel verdrietig, we zijn er allebei echt wel van slag van maar het is zoals het is. Nu voor mezelf dit een plekje geven en verwerken (wat nog helemaal niet makkelijk is) Lief dat je het vraagt trouwens
Of omdat je het wel wil maar toch ook niet. Je kan best verliefd worden maar dat alles nog zo lastig is dat je er op die die manier bij jezelf achterkomt dat het nog te vroeg is. Dat is gewoon ook een beetje het risico van daten.
Hey dames, hebben jullie al wel eens een Tinderdate gehad in deze Corona tijd.? Ik ben sinds ruim een maand aan het appen met iemand die ik via Tinder ken. Ik spreek (Als het lijkt te klikken) meestal redelijk snel met iemand af om een bakje koffie te drinken, omdat ik vaak merk dat real life heel anders is dan digitaal contact. Ik houd niet zo van appen en bellen, en heb ook gewoon geen zin om er na maanden achter te komen dat iemand helemaal mijn type niet is. Maar nu dus.. Corona.. Horeca gesloten.. Ik ga echt niet bij mij of de ander thuis afspreken, hebben jullie misschien ideeën van wat/waar we zouden kunnen afspreken.? In het openbaar en laagdrempelig.?