Goedemorgen, Ik ben zwanger van mijn tweede kindje en ik heb last van een angststoornis, ocd, gedachtes die me angstig maken. Nu ik zwanger ben, ben ik natuurlijk heel erg blij, maar toch is het voor mij erg wennen, nu een aantal weekjes verder begin ik steeds meer te genieten, maar regelmatig nog erg angstige momenten die echt komen door puur mijn eigen gedachtes. Ik kan dan niet slapen omdat ik zo aan het piekeren ben, krijg er dan echt een opgejaagd gevoel door. Ik maak me dan zorgen over de ontwikkeling van mijn kindje. Tot nu toe is alles goed en groeit hij/zij erg goed. Gister nog een echo gehad en het beweegd zelfs als erg veel. Bij mijn vorige zwangerschap herken ik dit erg goed, en toch is mijn zoontje een geweldig gezond, vrolijk lief mannetje. Alleen nu is de paniek soms wel wat erger. we hebben ook even gewacht op de tweede mijn zoontje is nu al 4. Dit is voor mij wat rustiger, ik wilde graag even wachten zodat we wat meer onze handen vrij hebben, doordat mijn zoontje al vrij zelfstandig is. Wie herkent dit en heeft toch een gezond kindje gekregen? Ik hoef geen slechte verhalen te horen want daarvan raak ik alleen in paniek, ik lees al veel te veel negatieve dingen op dat stomme internet(wat niet goed is voor een paniekzaaier als ik Dus ik zou graag wat positieve verhalen willen van jullie, ervaringen van mensen met ook een angststoornis. Heel erg bedankt, Liefs van een paniekerig meisje.
Hoi Oh wat herken ik jouw verhaal! Ik heb zelf ook een angststoornis sinds mijn 16e. Slik ook een lage dosis anti depressiva.ik ben nu 6 weken zwanger van mijn 2e kindje en heb al een gezond vrolijk mannetje van bijna 3! Ik denk steeds oh kan ik het wel enzo. Zeker omdat je nu voor de 2e keer een beetje weet wat er komen gaat. Wat mij heel erg hielp in de eerste zwangerschap was heel vaak 's avonds in bed fantaseren over hoe geweldig het is. En hoe fijn de zwangerschap verloopt en de bevalling strax. Door deze positieve films te maken in je eigen gedachte word je rustig. Misschien werkt het bij jou ook. Heel veel succes en kom op! Liefs Suus
Wat fijn jou berichtje te lezen, ik heb al een aantal ad's geprobeerd en die pakken bij mij niet, helaas. Overdag gaat het wel maar inderdaad snachts, wat lijkt de wereld dan eng..jij had dus ook angsten bij je eerste zwangerschap? En nu een vrolijk manneke rond lopen? Heel erg bedankt voor je beeicht, dat doet me echt heel goed.
Ja het gaat super. Ik heb er nu ook meer last van als met de eerste zwangerschap. Misschien kunnen we email uitwisselen om elkaar wat op de hoogte te houden en moed in te spreken? Hihi klinkt beetje gek maar ik vin het fijn eens iemand te spreken die in hetzelfde schuitje zit. Er is nog zoveel onbegrip... Ik hoor wel of je het wat vind 😊
Hoi dames, ik kan hier heel erg over meepraten. De hele zwangerschap ben ik echt ontzettend bang geweest.. de eerste weken was ik constant bang voor een miskraam, toen was ik als de dood voor de 20 weken echo en vanaf de 20ste week tot het moment dat mijn zoontje er eindelijk was (39+1 weken) ben ik vreselijk bang geweest dat mijn zoontje ineens zou overlijden in mijn buik, dat hij niet goed groeide, dat mijn placenta ineens los zou laten, en ga zo maar door. Ik heb regelmatig extra controles gehad omdat ik er van overtuigd was dat er iets met mijn zoontje was maar alles was steeds goed. Op het einde 2 weken lang elke dag ctg''s omdat mijn zoontje in een stuit lag en volledig ingedaald was waardoor ik hem heel moeilijk kon voelen. Echt, het was een hel.. Maaar, mijn zoontje is kerngezond hij is geboren met een keizersnede, begon gelijk te huilen en te plassen en had gelijk een torenhoge apgar score. Al mijn zorgen zijn voor niks geweest! Meiden, hou moed. Ik weet hoe het is om zo vreselijk veel paniek te hebben en je zorgen te maken om je kindje. Maar onthou, dat waarschijnlijk alles gewoon helemaal goed zit met jullie kindjes. Laat je geruststellen door je vk, daar zijn ze voor. Vraag desnoods extra controles en bel als je je zorgen maakt! Ook al is er niks met je kindje aan de hand, het is voor je eigen gerustelling. Ik wens jullie heel veel sterkte, en jullie mogen me gerust pb'en als ik jullie op 1 of andere manier kan helpen
Op mijn 39ste zwanger van mijn eerste en heel veel zorgen en angsten Gezonde zoon van 54 cm en bijna 9 pond Nu op mijn 43ste zwanger van de tweede en ook weer hetzelfde gevoel, ben morgen 11 weken
Hallo Rose, Dan zijn we bijna even ver☺️ Ik ben 2 maart uitgeteld. Bryan2013 ik heb je een prive bericht gestuurd☺️ Wat fijn als deze reacties dames, ik heb soms echt zulke angsten gehad dat is gewoon echt niet leuk. Dan denk ik hoe kan dit gezond zijn voor die kleine? Een torenhoge hartslag, alleen maar piekeren, opgejaagd gevoel. Gelukkig zakt het later wel weer en heb ik net heerlijk geslapen om de nacht van nannacht in te halen. Het is zo jammer dat de antidepressiva's niet pakken bij mij, is echt een trauma geworden zo mis ging dat bij mij. Maar aan de ene kant kan ik ook goed zonder, maar soms zou het wel heel fijn zijn. Gelukkig heb ik dit ook een aantal keren gehad bij mijn zoontje die nu vier is, en is alles goed met hem, alleen na de geboorte had hij koemelk & reflux, maar dat zit bij m'n man in de familie dus dat had niks met m'n angsten te maken, m'n zoontje ontwikkeld zich goed, was vroeg met lopen, liep al met 10 maand weg, praten was hij wat later mee, 2 pas maar ook dat is goed gekomen, hij gaat nu na de vakantie naar de basisschool.😍😍
Hier ook in maart uitgerekend en door 2 miskramen zo aan t panikeren elke keer.. sinds woensdag ineens minder kwaaltjes dus termijn echo naar voren gehaald en dan slaat de twijfel weer toe of ik daar wel goed aan doe...
Ik ben er ook bekend mee. Ik heb een dochter van 11 en tijdens haar zwangerschap heel erg last gehad. Ik ben de afgelopen jaren heel goed ingesteld op medicatie. Ik had ook die vervelende gedachten! Vreselijk. Heb nu jaren alleen nog afentoe eens een paniekaanval als ik ergens ver weg heen moet. Ik ben nu weer zwanger ( nu durf ik het pas aan omdat ik er klaar mee was mijn leven te laten leiden door angst want al mijn hele leven zo is. IK WIL LEVEN!) en ik sta heel goed onder controle by gyn en psych. Probeer goede hulp te zoeken, heb je begeleiding?
Hoi hoi, het gaat nu eigenlijk best goed met me, tuurlijk heb ik angsten en gedachtes maar ik begin te wennen aan de zwangerschap dus het scheelt wel, eerst was die twijfel er zo erg, kan en wil ik dit wel? En ik was ook down, maar nu gaat het eigenlijk best goed. Mijn vk weet ervan en als er wat is kan ik altijd aan de bel trekken. Alleen die eerste weken zijn een ramp ook echt paniek gehad en down geweest, nu ben ik 12 weken en gaat het best goed, nog wel een gespannen gevoel in mijn lichaam maar heb het onder controle. En laat de angsten maar over je heen komen, ze komen toch wel, accepteer ze maar, dan vecht je er ook niet tegen. Het is een lastig iets, heel veel succes met je zwangerschap. Ik slik overgins geen medicatie.