Hello dames, ik ben 10 weken zwanger en ik heb een man die constant aan het stressen is. onze zwangerschap was een klein ongelukje, tijdens de zwangerschap ben ik me baan verloren (contract niet verlengd), we moeten uit ons huis en ik ben erg ziek geweest tijdens de zwangerschap. hij is erg aan het stressen over een nieuw huis, auto, geld enz. dat vind ik natuurlijk logisch maar hij is nog niet enthousiast over het feit dat hij een kindje krijgt, ik maak me zorgen dat hij niet in een happy zone terecht komt. ik heb de eerst echo gezien, helaas kon hij er niet bij zijn vanwege werk, bij de tweede is hij er wel bij. mijn vraag is, herkennen jullie dit? worden mannen tijdens een echo vrolijk? is die stress normaal? ik maak me zorgen om mijn man, dat hij dit stiekem niet wilt.
gefeliciteerd met je zwangerschap! ik herken die stres niet bij mijn vriend. maar dat komt ik ook omdat wij in een geheel andere situatie zitten. ik keek al 7 jaar uit naar een kindje, maar hier hebben we heel lang mee gewacht. natuurlijk ook omdat op je 16de al een kindje krijgen niet aan te raden is! maar ook omdat wij (en met name mijn vriend vond dit enorm belangrijk) het belangrijk vonden dat we alles op een rij hadden, eigen huis gekocht en helemaal verbouwd, allebei vast contract, en het belangrijkste vind ik, een goede relatie! maar dat hebben we al jaren. wij leefde er dus echt naar toe. ik kan me voorstellen dat een niet geplande zwangerschap opeens veel spanning met zich meebrengt! misschien heeft je man gewoon echt even wat tijd nodig om aan het idee te wennen. en hopelijk hebben jullie alles snel weer op orde qua werk/inkomen en onderdak.
Gefeliciteerd met je zwangerschap! Jullie hebben aardig wat meegemaakt in de afgelopen maanden als ik dat zo zie, dus zo gek lijkt het mij niet dat je man gestrest is. Een ongeplande zwangerschap alleen is al best stressvol al kan je er natuurlijk wel heel blij mee zijn. Iedere man is anders, misschien moet hij even aan het idee wennen. Mijn vriend word ook niet blij van echo's hoor, dat doet hem eerlijk gezegd vrij weinig. Ik merk aan mijn vriend dat hij steeds meer aan mijn buik gaat zitten en toch wel een beetje bewuster ervan word. Maar ik hoef nog steeds niet van hem te verwachten dat hij met kleertjes thuis komt, of boeken over de zwangerschap gaat lezen. Terwijl mijn zwager dat weer wel doet vanaf de eerste positieve test. Ik zou het gewoon even wat tijd geven, en niet teveel van hem verwachten. Wie weet is hij over een paar weken of na de 2e echo wel een hele enthousiaste papa to be. Maar wie weet zal het pas echt voor hem worden als jullie kindje in zijn armen ligt.
Ik kan me je zorgen goed voorstellen, maar ik herken ze helaas (grotendeels) niet. Vriendlief maakt zich wel wat zorgen om de financiën, maar dat komt meer omdat we net een dure vakantie hebben gehad, we volgend jaar gaan trouwen en een kleine op komst is. Een aantal grote kostenposten dus. We redden het wel, hoor, we hebben voldoende spaargeld, maar hij vindt de zekerheid wel belangrijk. Dat proef ik ook een beetje uit jouw verhaal bij jouw man. Voor vrouwen is het soms nét even wat anders, omdat wij diegene die zwanger zijn en de kleine in ons mee dragen.... Zijn enthousiasme komt vast wel wanneer hij de tweede echo ziet
Mijne werd na het zien van de echo heel blij, dan is het echt de werkelijkheid. Maar voor de echo was hij ook niet al te enthousiast, dit omdat er nog al wat ziektes voorkwamen in zijn familie....wat overigens niets erfelijks is maar door ongezonde levenswijze ( roken, drinken, vet eten...bla bla bla )
Op zich herken ik wel de zorgen om huis, auto, geld enzo van bij mijn man. Niet dat hij dat belangrijker vindt dan onze kinderen, maar wel dat hij zich daar veeeeeeeel meer zorgen om maakt dan ik. Ik denk dat je het maar zo moet zien, dat je man gewoon goed wil zorgen voor jou en jullie kindje en dit is een mannenmanier om dat te doen: te regelen dat bovenstaande dingen goed geregeld zijn. En voor mannen is een zwangerschap (zeker de eerste) veel minder concreet dan voor de vrouw. Dus wie weet helpt de echo daar idd wel bij, of als je buik goed begint te groeien of hij de baby kan voelen bewegen....
Toen wij zwanger raakte van onze dochter, ging dat ook wat onverwacht: ik was gewoon aan de pil en toch zwanger geraakt. Mijn vriend heeft het hier ook een tijdje echt moeilijk mee gehad, dus ik herken je verhaal heel goed. Zeker als daar dan nog het verliezen van je baan en een verhuizing als gevolg aan vast zaten. Qua verhuizen kan ik meepraten: wij woonden toen anti-kraak en zouden eigenlijk ook niet mogen blijven zitten waar we toen woonden. Gelukkig is het bij ons toen op zijn pootjes terecht gekomen. Ik vond het toen vooral even schrikken, maar ik denk dat het ook te maken heeft met moederinstinct wat al aanwakkert. Ik kan niet meer zeggen als: blijf goed met elkaar praten, en verzwijg niks. Geef hem ook de ruimte om te zeggen dat hij het nu misschien heel moeilijk vind om ervan te genieten dat hij vader wordt omdat er ook een hoop spanningen om de zwangerschap heen zijn. Vooral veel praten heeft ons er toen doorheen geloodst! Heel veel succes en geniet van je zwangerschap! Het is zo voorbij namelijk
Ik denk dat mannen er misschien ook wel anders naar kijken dan vrouwen. Vrouwen zien meer de emotionele kanten terwijl mannen meer de materiele kanten zien. Dat betekent niet dat ze er niet blij mee zijn, maar waar wij de kinderkamer gaan ontwerpen en babykleertjes gaan shoppen gaan zij kijken hoe ze een baby moeten vervoeren en hoeveel geld er voor moet komen. Allemaal heel natuurlijk volgens mij.
Bij onze 1e zwangerschap (met 12 w bekent dat het een 2ling was) is mijn man de hele zwangerschap door blijven stressen.......... Hoe we het finacieël moesten doen, of ik het wel zou redden 2 baby's, ons eigen huis was nog niet klaar en zo kan ik nog wel even doorgaan. Dit is tot en met week 32 zo gebleven, toen ben ik bevallen, hij zag pas wat later dat hij zich druk had gemaakt voor niks........... Alles loopt goed, zelfs zo goed dat er nu zelfs een 3e kindje bij is............
Ik zie het als iets positiefs hoor meis! Hij wil dat alles straks in orde is voor de beeb! Dat is toch super! Oké, hij is niet zo in blijde verwachting... Maar het is een man! Hij wil dat alles goed geregeld is!
Mijn man liep de eerste dagen ook alleen maar in shock rond. Hij maakte zich direct over vanalles zorgen. Vooral de financiele kant. Inmiddels is ie helemaal bijgedraaid... Bij ons was het kindje wel heel erg gewenst, maar we hadden beide gewoon niet verwacht dat het al zo snel zou lukken om zwanger te worden, wegens geschiedenis van meerdere vrouwen in mijn familie die er jaren over hebben gedaan...