Wat moet ik nu hier toch mee??? Mijn zoon heeft zich bij de groep pesters gevoegd als vriendjes.:x In het begin heb ik hem geprobeerd te zeggen: wordt nu geen vriendjes met die jongens, zoek een ander vriendje....... Maar je kan schijnbaar de vrienden voor je kind niet uitzoeken. Nu schijnt hij (volgens de ouders van de andere kinderen) bij de pesters te horen. En ja, hij kliert ook. Hij doet mee met de meut. Ik thuis probeer ik zo met hem te praten, hem uit te leggen waar die mee op moet houden, dat hij lief moet zijn. Niet pesten, enz enz....... Maar als ik er niet bij ben, ben ik ook alle controle kwijt. Thuis is hij absoluut niet zo. Hier is hij lief, luistert hij prima en hij heeft ook echt een heel lief karakter. Maar op school is hij een echte boef en volgt graag de anderen. Nu schijnt het dat ouders op het schoolplein geklaagd hebben over mijn zoon. Onderling. Dus niet tegen mij zeggen. En als ik nou zou weten wat mijn zoon doet, en bij wie, dan zou ik hem aan de hand nemen om naar het huis te gaan waar hij een kind geplaagd/gepest zou hebben en hem zijn excuses aan laten bieden. (dat doet hij dan nml ook gelijk zonder problemen) Maar ouders zeggen niets tegen me. Nee, lekker onderling. Heb ik niets aan en ik voel me er rot onder. Het is zo moeilijk. Als ik erbij bent, zou hij zoiets niet durven. Hij weet dat ik van hem verwacht respect te hebben voor iedereen. Maar wat kan ik nog verder? Aan de juf vraag ik regelmatig hoe het gaat. Zij zegt, het gaat wel goed, alleen wil mijn zoon vaak klieren en dan zegt de juf, niet doen, handjes thuis houden. Maar het schijnt toch dat er door ouders op het schoolplein geroddeld wordt over mijn zoon Als ik het maar wist bij wie hij wat doet....dan zou ik daar ook mee aan de slag kunnen. En ik praat vaak met hem, maar ik bij natuurlijk op school niet bij. Oh wat vind ik dit moeilijk. Na de zomer gaat de groep pesters naar groep 2, mijn zoon blijft in goep 1 (hij is pas in feb. 4 geworden) dan hoop ik dat hij nieuwe vriendjes maakt en dat dit beter gaat. Maar toch........ nu heb ik het er heel moeilijk mee en weet ik even niet wat ik nog kan doen.
De school inschakelen. Op school kunnen ze hier vast wel iets mee doen. Dan loopt het in de klas en op het plein veel beter. Ze moeten leren want veel kinderen doen mee zonder dat ze in de gaten hebben wat er nu eigenlijk aan de hand is. Daar kan de juf in de klas wel wat mee doen. En verder vind ik dat ouders daar tegen elkaar eerlijk en open over moeten kunnen praten. Want alleen school is natuurlijk niet de oplossing, thuis moet er ook wat gebeuren. En zoals jij daar al mee bezig bent vind ik toppie.
Hij is net 4, zit net op school...Jij als ouder bent heeeel goed bezig en zit er bovenop. Ik denk dat het wel goed komt! Grote kans dat hij over een paar maandjes weer met andere kindjes speelt, en deze "pesters' links laat liggen. Op 4 jarige leeftijd zijn ze zich nog niet heel goed bewust van waar ze mee bezig zijn kwa gedrag. Sommige zijn heel ver in hun sociaal/emotionele ontwikkeling en andere moeten dat nog leren. Die kunnen hun gevoelens, ideeen en speelgedrag nog niet goed uitten. Dit gaat dan meestal over in "losse handjes" en "rare dingen roepen". Blijf bezig met wat je doet en jouw zoontje zal snel genoeg door krijgen dat zijn gedrag tegen hem gaat werken. suc6, met je lieve boef!
Wat rot om dit te horen over je zoontje! Er zijn denk ik verschillende dingen die je kunt doen. Ga nog eens met de juf praten. (Echt even een afspraak voor maken, dus niet tussen de bedrijven door op de gang of het plein. Vertel dat je hoort dat andere ouders klagen over je zoontje en dat jij je daar zorgen om maakt. Vertel dat jij graag wil weten wat er precies speelt en welke kinderen betrokken zijn. Daarnaast zou ik ook in gesprek gaan met de ouders die op het plein over je zoon praten. Wees open tegen ze: dat jij het ook heel vervelend vindt wat er gebeurt en dat je het probleem graag wilt aanpakken. Maar dat dit alleen lukt als je weet wat er precies gebeurt en dat je je nu buitengesloten voelt. Dat het je ook verdriet doet dat anderen over jouw zoon praten, maar jou niet de kans geven mee te helpen aan de oplossing. Straks gaan de andere pesters naar een andere klas. Dat zal vast voor een stuk rust zorgen. Maar vergis je niet: in een andere groep kunnen weer pesters zitten. Wat je nu doet (je kind leren dat het lief moet zijn) blijft dus ontzettend belangrijk. Probeer hem te leren dat het andere kinderen verdrietig maakt als hij zo doet. En dat jij hem heel lief vindt en het erg jammer vindt als hij dingen doet die anderen verdrietig maken.
dank jullie wel voor jullie begrip, advies en lieve reacties Ik ga zeker maandag even langs de juf om te vragen of ze even na schooltijd tijd heeft voor een gesprek. Daar zal ik ook vragen of ze het goed in de gaten wil houden en evt Aaron "weg houdt" van de pesters en hem meer stimuleren wil om met de andere kinderen in de kring te spelen, knutselen oid. Ook heb ik hem vanmiddag goed toegesproken. Hem verteld dat hij juist zo heel erg lief is van zichzelf en dat pesten dan daar niet bij hoort. Dan andere kinderen daar verdriet door hebben en dat het stoppen moet. Hij begrijpt het wel, nu maar hopen dat hij het op school ook onthoudt. Ik wil er echt alles aan doen. Ik vind het gewoon zo vreeselijk dat er op school door ouders hierover geroddeld wordt. Wat heb ik daar aan? daar kan ik toch niets mee als ik het verder niet weet. Ik wil gewoon niet dat mijn zoon straks wordt gezien als "die rot kind die pest" terwijl ik weet hoe lief hij eigenlijk is. Ouders zouden idd ook zulke jonge kinderen een kans moeten geven om zich te ontwikkelen en leren voordat ze zo snel een oordeel of stempel op plak
Dit zou ik ook zoooooooo graag willen doen. Ik zou dan ook gelijk mijn zoon naar hun zoon toe laten gaan om sorry te zeggen. Maaaarrrrrrr, ik weet niet wie er roddelt. Ik heb het via via gehoord. En degene die het me vertelde zegt niet meer te weten wie het was. (je kent het zeker) Ook dit zal ik aan de juf vragen. Vertellen dat ik gehoord heb dat ouders geklaagd hebben, en of ze wil aangeven naar mij toe te komen voor een evt gesprek.
Ik denk dat het allemaal wel mee zal vallen hoor! Wij hebben een lief klein meisje,ook 4 en ja losse handjes! Maar ik zit er idd samen met juffie boven op, en ze kan nu stikkers verdienen voor goed gedrag... En het gaat stukken beter! Misschien een optie voor jou, per dag deel een stikker kunnen verdienen voor lief zijn/ samen spelen etc. Succes enne blijven knuffelen met je mannetje, duidelijk maken hoe ver hij kan gaan, en voor complimenteren als hij iets wel goed doet! Komt helemaal goed hoor! *ik voel met net een schoolkind op dat schoolplein... haha, tis net of je terug in de tijd gaat*
jemig ik zit dit te lezen en denk dat het om een 8jarige gaat of zo! maar pfffffff het is een kleuter!? doe ff normaal! sorry hoor.. daar doe je toch helemaal niks aan. (bedoel dit meer naar de andere ouders hoor) Ja begeleiden zoals je nu doet! maar ach kleuters onder elkaar zijn allemaal wel een btje pesterig. de een wat meer dan de andere.. na de pauze zijn ze het weer vergeten. en die ouders.. tjah.... ik heb ook wel voorkeuren met de kindjes in de klas van mijn zoon en merk dat andere ouders soms het zelfde vinden. maar dat zegt niks over pesten hoor. en ook niet over hoe ze over een paar jaar zijn. nee zou me er niet te druk over maken. zegt meer over die ouders dan jouw kleuter hoor. gewoon doorgaan zo komt best goed.
Dank jullie voor de lieve reacties. Ik ben gisteren wezen praten met de juf. Volgens haar valt het wel mee. Ja, mijn zoon is nog heel jong en in zijn sociaal/emotioneel gedrag zit hij nog tussen de 3 en 4 jaar. Toch trekt hij steeds meer naar de oudere jongens, die dagen hem dan uit, en mijn zoon reageert. Maar het is ook niet alleen mijn zoon. Volgens de juf hebben alle kindjes hier wat van weg (vooral op het schoolplein als ze buiten spelen). Dan zeggen de juffen daar wat van en wordt het gelijk opgelost. Zij ziet mijn zoon echt niet als een probleem kind of extreem opvallend. Ja, hij moet nog wel veel begeleid worden, maar wat wil je. Hij is 4 en zit net nog maar 2 1/2 maand op school. Volgens haar toont hij juist wel veel vooruitgang wat betreft luisteren, op zijn stoel blijven zitten, ritme enz enz. Volgend jaar gaan de grote jongens naar groep 2 en hij is dan 1 van de oudste van groep 1. Dat zal ook veel schelen. Verder praat ik nog wel veel met hem, begeleid hem waar ik kan, en iedere woensdag zal ik even snel binnen wippen bij de juf om te bespreken hoe het gaat (gewoon in de gaten houden ) Ja echt jammer dan van die ouders op het schoolplein. Maar dat zegt dan idd meer over hun dan over mijn zoon toch