Ik kan er niet mee omgaan

Discussie in 'Samengesteld gezin' gestart door Ennas86, 7 aug 2018.

Topicstatus:
Niet open voor verdere reacties.
  1. Ennas86

    Ennas86 VIP lid

    19 jul 2008
    5.468
    1
    36
    Lieve allemaal,

    Ik moet even mijn ei kwijt.

    Mijn vriend en ik zijn nu 6 jaar samen. Ik heb een zoon uit een eerdere relatie, mijn vriend ook en hebben nu samen een dochter. One happy family zou je zeggen. Maar niets is minder waar.

    Vanaf dat ik mijn stiefzoontje ken, had ik het gevoel dat er wat mis was. Na 6 jaar aanmodderen, testen en observaties en het nu eindelijk uit, ADHD en autisme. Mijn gevoel zei het dus al.

    Maar de sfeer is al 6 jaar om te snijden als hij hier is. Niet alleen het missen van de sociale aspecten en het niet luisteren, krijgen wij geregeld ouders aan de deur, dat ie weer wat geflikt heeft bij andere kinderen. Het zij schoppen, slaan, bespugen, maar ook dingen vernielen. Het hele weekend of vakantie staat in het teken van hem. Maar er lopen hier nog 2 kinderen rond. Die ook hun aandacht en mijn energie verdienen. Maar die gaat puur op aan mijn stiefzoon, vooral mentaal.

    Nu is het zomervakantie, die relaxed en onbezonnen zou moeten zijn. Maar dat is het niet. Hij blijft hier nu 2 weken, ik slaap al een week slecht, omdat ik niet meer weet hoe ik er mee om moet gaan. We zijn al zo lang met hem bezig, dat ik er gewoon geen energie meer voor heb.

    We krijgen inmiddels thuishulp, elke 4 weken komt er iemand langs met uitleg en die onze vragen beantwoord en helpt hoe mee om te gaan.

    Ik weet het, ik heb er mee te dealen, maar het is wel verrekte moeilijk.
     
  2. Spikkeltje

    Spikkeltje Fanatiek lid

    Oef. Ik voel je. Heb zo'n relatie gehad (stief met autisme) en het vrat me mentaal helemaal op. Ik heb op een gegeven moment álles overgelaten aan de vader en de ambulant hulpverlener, was de enige manier om niet gillend gek te worden. In jouw geval betekent dat dus klagers aan de deur doorverwijzen naar je man en zelf afstand nemen, zowel mentaal als fysiek. Dus bijv gerust een dagje (of twee) weggaan met je eigen kinderen, en je man z'n zoon laten handlen. Klinkt hard maar als je straks zelf op je tandvlees loopt en op den duur niets meer kan verdragen van hem omdat het te veel, te vaak, te lang is ben je verder van huis en is dat voor je eigen kinderen ook sneu. Sterkte
     
  3. Manolito

    Manolito Fanatiek lid

    12 sep 2016
    2.509
    1.939
    113
    Ik snap je situatie en helemaal hoe je je voelt.
    Hier niet exact het zelfde maar schuurt er wel tegenaan.
    Hier een pleegkind (6) in huis genomen wat ogenschijnlijk allemaal prima was (ook volgens matching van jeugdzorg zelf) maar achteraf blijkt er van alles aan de hand te zijn.
    Zelf enorm aangedrongen op diagnostisch onderzoek en uiteindelijk ook gehad.
    Een hele waslijst met dingen kwam naar voren.
    Reactieve hechtingsstoornis, ODD/ADHD, PTSS, schizofrenie, FAS en wat al niet meer.
    Kortom; 24/7 staat in teken van haar.
    En als dat nou eens positief was..Maar merendeel is gewoon echt niet leuk.
    Hier in 2 jaar tijd voor 2300,- gesloopt in huis door haar.
    En dan zegt jeugdzorg doodleuk, je bent toch WA verzekerd?
    Ik zit ook echt aan mn tax.
    Zeker nu in de vakantie.
    En we zijn nog niet eens op de helft..
     
  4. Ennas86

    Ennas86 VIP lid

    19 jul 2008
    5.468
    1
    36
    Wat fijn om te lezen dat ik niet de enige ben. Had ergens gedacht dat ik vlaag van negatieve reacties over me heen zou krijgen.

    @ Spikkeltje, is dit ook de reden geweest dat jullie uit elkaar zijn gegaan? Want dat kan voor mij namelijk zeker wel een reden zijn. Tussen mijn vriend en mij loopt het ook niet helemaal soepeltjes namelijk, mede hierdoor. Dank je voor de tips, moet zeggen dat ik al veel op de negeerstand stand sta, wat betreft gedrag, maar veel dingen worden niet door mijn vriend gezien. Ik zie praktisch alles, en kan het niet over mijn hart verdragen om alles dan maar te pikken, om vervolgens mijn eigen zoon later straf te moeten geven op iets soortgelijks, snap je. Het kan niet zo zijn dat in het weekend/ vakantie als hij er is, alle regels maar losgelaten worden, en als hij weer weg is, de riemen weer aan te trekken. Niet alleen lullig voor de andere kinderen, maar ook zeker niet goed voor ze.

    @ Manolito, dat is ook heftig zeg! En zij heeft nog veel meer ‘onder de leden’! Krijgen jullie daar ook hulp bij, hoe aan de pakken en hoe mee om te gaan?
     
  5. Manolito

    Manolito Fanatiek lid

    12 sep 2016
    2.509
    1.939
    113

    Ze krijgt therapie op therapie, maar dat lijkt niet echt iets uit te halen.
    Ook hebben we als gezin een traject gevolgd.
    Dat gaf wel handvatten, maar het blijft enorm vermoeiend.
    Je bent 24/7 politieagent.
    Ze eist de hele dag de aandacht.
    En als dat niet positief kan dan maar negatief.
    Aandacht is aandacht.
     
  6. Spikkeltje

    Spikkeltje Fanatiek lid

    Ennas, ik heb je een PB gestuurd.
     
  7. Ennas86

    Ennas86 VIP lid

    19 jul 2008
    5.468
    1
    36
    Ja, vermoeiend is het zeker! Vooral omdat er ook nog mijn zoon van 9 en dochter van 2 rond lopen. Vooral die van 2 vraagt ook enorm veel aandacht. Dus ik merk dat ik de hele combinatie heel erg moeilijk vind.

    De hulpverlener die bij ons thuis komt elke 4 weken geeft ons ook wel wat handvatten, maar ondanks dat, blijf ik het elke keer een gevecht vinden als hij hier is. We / ik ben er al zo lang bezig, dat een leuke band opbouwen met hem er ook niet in zat. Hoe graag ik het ook wil, hij blijft tenslotte de zoon van mijn vriend, lukt het me niet. En dat vind ik misschien nog wel het aller moeilijkste.
     
  8. Kolibrie

    Kolibrie VIP lid

    29 jun 2008
    5.731
    405
    83
    Vrouw
    Zuid-Holland
    Hoe gaat zijn moeder ermee om? En je vriend zelf? Zijn er vaste regels en een vaste structuur in jullie huis? Krijgt hij hulp en/of medicatie? Een combi van ADHD en autisme is inderdaad pittig. Mijn oudste heeft ADHD en een lichte vorm ASS. Zij krijgt voor de ADHD medicatie. V.w.b. de ASS merken we dat ze erg hecht aan vaste structuur, niet van nieuwe/onverwachte dingen houdt, inleven in een ander soms lastig vindt.

    Kun je er met je vriend over praten? Het is immers zijn zoon?
     
  9. Ennas86

    Ennas86 VIP lid

    19 jul 2008
    5.468
    1
    36
    Mijn vriend vind het ook lastig, je dringt niet tot hem door, zelfs rustig dingen uitleggen, blijft allemaal niet hangen.
    Zn moeder, tja... band tussen vader en moeder is zeer slecht.
    Wat wij zo zien en begrijpen is dat zij álles voor hem doet, zij kleed hem aan, doucht hem, poetst zn tanden, ruimt zijn rotzooi op etc. Verder zit ie heel veel achter zn Nintendo of tv. Speelt heel weinig met andere kinderen, eigenlijk alleen op school en 1 vriendje in de buurt. Hij krijgt medicatie voor zn ADHD. Er zijn zeker vaste regels in huis, die zijn er al 6 jaar. Die blijven we continu herhalen, vooraf dingen bespreken (kort en duidelijk) laten herhalen wat wij hebben gezegd etc. Uiteindelijk gaat het 9 van de 10 x niet goed. Is het vanwege de ADHD/autisme, is het omdat hij thuis niks hoeft te doen?
    Communicatie tussen ouders is bagger. Hij is daar tevens enig kind, hier lopen nog 2 anderen rond.
    Met andere kinderen , kinderen uit de buurt bijvoorbeeld, die kent ie slecht, is het altijd drama. Enorm claimend naar mijn zoon toe. Mijn zoon heeft er dan uiteindelijk genoeg van en gaat met een andere spelen. En dan gaat ie gekke dingen uithalen met het andere kindje, (is het bewust of onbewust) om mijn zoon weer terug te winnen.
     
  10. Mamajuli2008

    Mamajuli2008 Actief lid

    11 okt 2011
    295
    4
    18
    NULL
    NULL
    Hier een zoon met ass. Wat hier op die leeftijd goed hielp waren pictos. We hadden pictos net wat we gingen doen, die hingen we per dagdeel op. Daar stond op wat we samen gaan doen maar ook momenten dat hij zichzelf moet vermaken.
    Daarnaast hadden we pictos van wat de 3 belangrijkste regels waren ( geen anderen pijn doen, niet schreeuwen, voorzichtig omgaan met spullen bijv.) En daarbij de consequentie. Dat was bij ons naar de trap en 20 keer springen op en af de trap ( stil zitten raakte hij zijn frustratie niet voldoende kwijt ).
    Heeft hier heel goed geholpen.
     
    Citygirl1985 vindt dit leuk.
  11. elsie89

    elsie89 Fanatiek lid

    27 sep 2014
    3.576
    1.202
    113
    randstad
    Heeft hij een dagplanning met pictogrammen bij jullie zodat hij weet wat hij kan verwachten? Wellicht geeft dat meer rust. Verder denk ik dat je op sommige gebieden teveel van hem verwacht. Onze dochter heeft ook autisme maar samen spelen heeft gewoon heel veel begeleiding nodig ik zit er vaak redelijk bovenop want aanvoelen hoe iets hoort kan ze niet. Verder als ze overprikkeld is is ze niet bereikbaar ik laat haar eerst ontprikkelen dan voor ik iets van haar vraag want anders weet ik zeker dat het niet binnen komt. Rn verder wisselen wij oom wel af zo van nu ik even uurtje voor mezelf em daarna mijn man want het kost gewoon veel energie
     
    Zoe123 vindt dit leuk.
  12. Champetter

    Champetter VIP lid

    5 mrt 2013
    6.825
    3.809
    113
    @Ennas86 , dezelfde vriend dus die jouw zoontje geestelijk mishandeld. Het probleem is dus veel groter dan alleen een autistisch kind van hem.

    Jouw gezin lijkt me geen fijne en stabiele plek voor je zoon en dochter dus ik zou er een fijn 1 ouder gezin van gaan maken.
     
    Zoe123, Jessi79 en famofthree vinden dit leuk.
  13. Izzie7676

    Izzie7676 VIP lid

    18 dec 2017
    5.793
    6.474
    113
    Vrouw
    Arme kinderen. Je vriend is een asshole. Wie noemt een kind nou een vieze kleine homo? Ik zou maken dat ik weg kwam bij die aardappel en daarnaast melding doen bij veilig thuis zodat zijn eigen kind beschermd gaat worden.

    Wat een flapdrol ja .
     
    Jessi79 en Zoe123 vinden dit leuk.
  14. Zoe123

    Zoe123 VIP lid

    9 feb 2013
    11.397
    5.494
    113
    Vrouw
    Oh dear, die post inderdaad.

    Ik ben zelf moeder van een zoon met autisme.
    Dat het zwaar is, zeker weten. En ik doe het alleen (co-ouderschap).
    Maar wat groeit dit jongetje op in een ontzettend onveilige plek zeg....
    Wat een negativiteit.
    Ik hoop voor hem dat de begeleider overal doorheen prikt!
    En zeker vader hard aanpakt. De basis moet door hem worden gelegd.
    Moeilijk? Ja.
    Keuze? Nee.

    En verdiep je eens in hoe de hersenen van een kind met autisme werken. Ik herken veel van wat je schrijft. Je kan een “gewoon” kind niet als referentiekader nemen.
     
    mamavan2moppies vindt dit leuk.
  15. Paardenbloem

    Paardenbloem Niet meer actief

    Wow inderdaad, heel snel wegwezen bij die hork! Hier wordt geen enkel kind beter van:(
     
  16. mamiek

    mamiek Actief lid

    25 feb 2016
    448
    7
    18
    Deutschland
    Hallo, hier ook een pleegkind, vermoedelijk ook FAS, diagnosering loopt allemaal nog, binnenkort starten met therapie en onderzoeken etc.
    Helaas zorgt het hier ook voor veel onrust, hoewel ik nog steeds hoop dat het een fase is en dat we straks met stapjes vooruit zullen gaan.
     
  17. mamiek

    mamiek Actief lid

    25 feb 2016
    448
    7
    18
    Deutschland
    Ik vind het heel erg knap dat je het uitspreekt! hoeveel mensen durven dat wel niet? want er heerst toch zon taboe op? de kinderen van je partner krijg je er bij, dus deal er mee! er over klagen dat is not done! nou ik snap het helemaal, het is altijd anders! hier een pleegkind en een bonuskind, en ja het is anders ... en niet gelijk slecht, maar je moet meer moeite doen.. ofzo iets... soms lastig uit te leggen, maar feit is... het is niet altijd even makkelijk.

    Ik denk wat ons zelf altijd sterk maakt is dat wij , mijn man en ik goed zijn...
    Zoals wij samen sterk staan komt heel veel goed, hoe beter het met ons gaat, hoe beter wij de situatie aan kunnen, dus investeer daar waar het kan zoveel mogelijk in je relatie, in jullie als partners, hoe cliché ook, heb elkaar lief en ga vanuit daar verder... vanuit daar ouderschap en stoer ouderschap. Bespreek wat je moeilijk vind maar benoem ook vooral wat je goed vind aan je partner als partner maar ook als ouder... Ik weet zeker dat daar heel veel winst uit te behalen valt.

    ik kan niet kijken in jullie persoonlijke situatie natuurlijk, maar als ik een advies mag geven zal ik zeggen, ga er samen tussen uit, avondje uit eten, of misschien , indien mogelijk, een weekendje weg.. investeer in jezelf en in je relatie.. zodat alles er om heen lichter wordt!

    ik wens je heel veel succes en wijsheid, en wat je zegt is juist goed, daar is zon forum toch ook voor, lekker weg met die nare gevoelens! als je niks zou zeggen en je voor zal doen dat alles goed was, dan gaat het denk ik echt mis.
     
  18. Manolito

    Manolito Fanatiek lid

    12 sep 2016
    2.509
    1.939
    113
    Hoe lang is jullie pleegkind al bij jullie?
    Hier nu 2,5 jaar.
    Ze is bijna 7.
     
  19. mamiek

    mamiek Actief lid

    25 feb 2016
    448
    7
    18
    Deutschland
    Het gaat bij ons om een baby van 10 maanden die nu een paar maandjes hier is. Dus alles ligt nog open mbt onderzoeken en diagnose... er zijn enkel alleen vermoedens, de tijd zal het leren. Echter hebben mijn man vanuit ons werk in de jeugdhulpverlening de ervaring hier mee en we zien veel overeenkomsten.

    ik had gisteren een topic geopend met de vraag of hier meer pleegouders zijn, staat bij pleeg ouders :)
     

Deel Deze Pagina