Ik zou dat niet met zekerheid kunnen zeggen, want de situatie die jij schetst is wat ingewikkelder en ik ben geen jurist. Maar ik heb me de afgelopen jaren verdiept in dit onderwerp en als ik het allemaal zo lees, denk ik dat dit inderdaad kan. Jullie zijn getrouwd en hebben een bekende 'donor'. In jullie geval zou de (biologische)moeder mogen beslissen wie het kindje erkend. Dus dat zou jij, na 1 april, kunnen doen op het gemeentehuis. Want vader heeft het kind niet erkend, als vader het kind zou willen erkennen moet hij toestemming vragen aan moeder, moeder geeft toestemming niet... De keuze is aan haar. Als jij het kindje erkend hebt heb jij precies dezelfde rechten als een vader die zijn kind erkend. Zou er iets gebeuren met je partner dan heb jij het juridisch ouderschap en daar zou haar familie niets meer aan kunnen veranderen. Adoptie zou dan niet eens meer nodig zijn.
Erkennen van een kindje kan alleen als het nog niet is geboren, dus niet met terug werkende kracht. Erkenning moet binnen enkele dagen na geboorte gebeuren (is voor zowel man vrouw relaties als twee vrouwen hetzelfde)
Dat klinkt in ieder geval al goed. Maar klopt het dat het zoals hier nu staat binnen enkele dagen na de geboorte moet? Dan zijn we veel te laat.
Als ik alles zo hoor en lees krijg ik veel meer zin om gewoon op te geven dan ermee door te blijven gaan. Het is gewoon frustrerend .
Zo ver ik het wetsvoorstel goed bestudeerd heb begrijp uit alle informatie dat je het kindje na 1 april niet meer hoeft te adopteren. Via de links die ik in het eerdere bericht heb toegevoegd kan je dat zelf goed nalezen. Ik raad je vooral ook aan dit even goed te lezen. Ook het erfrecht is, net als bij vaders, na het erkennen gewoon geregeld. Hier kan je dat teruglezen. Na het erkennen ontstaat er een familieband waarmee het kindje ook het kleinkind wordt van je ouders, en neefje of nichtje wordt van je broers of zussen. Natuurlijk zou het erkennen aangevochten kunnen worden door de vader, maar de rechter kijkt naar de situatie en kijkt naar wat het beste is voor het kind. De schoonfamilie zal het erkennen dit nooit meer kunnen aanvechten. Dan zouden ze naar de rechtbank moeten gaan... Geen rechter die ze in het gelijk zal stellen, want het is niet in het belang van het kind. Voordat je een kostbare adoptieprocedure gaat starten zou ik het een en ander goed uitzoeken. Ook kan je er niet van uit gaan dat alle advocaten al goed op de hoogte zijn. Meemoeder adoptie was voor sommige advocaten al een minder voorkomende procedure. Met het nieuwe wetsvoorstel zijn niet alle advocaten goed bekend.
Nee, dat hoeft niet. Erkennen mag zelfs jaren later. Veel lesbische stellen hebben het afgelopen jaar (jaren) het wetsvoorstel afgewacht en gaan na 1 april naar het gemeentehuis om de boel te regelen. "Erkenning kan plaatsvinden tijdens het hele leven van het kind, ook als het meerderjarig is. Dit kan in elke gemeente in Nederland. Is het kind 12 jaar of ouder, dan moet het schriftelijke toestemming geven. Is het kind tussen de 12 en 16 jaar? Dan moet zowel het kind als de moeder schriftelijke toestemming geven." Bron: Rijksoverheid Ik zou het niet opgeven. Ik denk dat ik in jouw geval eens een belletje zou plegen met het juridisch loket. Dit is door een door de overheid gesteunde organisatie en zij geven gratis juridisch advies. Zij hebben ons goed geholpen toen we onze dochter de achternaam van mijn vrouw mee wilden geven. Omdat ik haar biologische moeder ben zou ze mijn meisjesnaam krijgen. Bij de gemeente gaven ze hier aan dat ik dat alleen kon wijzigen als ik zelf, persoonlijk, aangifte van haar geboorte zou doen. Omdat mijn kleine via een geplande keizersnede geboren zou worden was het onmogelijk om dit binnen de wettelijk gestelde termijn te doen (Trouwens, ik zie niet veel vrouwen persoonlijk aangifte doen op het gemeentehuis na een bevalling!) Het juridisch loket heeft ons geholpen en aangegeven dat een akte van naamskeuze een optie was. Zo geregeld bij de gemeente. Hierdoor lag de achternaam van ons kindje voor haar komst al vast.
Dat was grappig toen mijn vrouw toendertijd onze dochter ging aangeven.. iedereen nam meteen aan dat ze ook de baby gedragen had, toch knap dat ze die al zelf kwam aangeven
Dat was bij mij ook zo . Ik zei dan ook nog "mijn dochter" (want tenslotte is ze dat ook gewoon, emotioneel gezien) en er werd me meteen gevraagd of ik me goed voelde. Ja hoor, ik voel me prima
Dus ik kan (dochter geboren april 2013, wij getrouwd in december 2013) na 1 april haar erkennen? Stomme vraag misschien: kun je ook naar het juridisch loket toe ipv bellen? Ik kan me door de telefoon nooit zo goed uitdrukken en ben inmiddels gewend dat niemand mij begrijpt als ik bel.
Ik zou echt niet opgeven maar even het juridisch loket raadplegen. Over diverse zaken kan je ook mailen, en vaak kan je ook gewoon langskomen hoor. Wat je ook eens zou kunnen doen is gewoon mailtjes sturen naar diverse advocaten, jullie verhaal en de vraag erin. Heb je een beetje leuk vriendelijk kantoor zullen zij jullie antwoord geven wat de verdere stappen zullen moeten zijn. Oh en ik heb beide kinderen een dag na de geboorte zelf aangegeven op het gemeentehuis
Mooi onderschrift Onje! Maar nu vraag ik me toch af, als we hier te maken hebben met een papa en een mama, hoe heb je beide kinderen dan aan kunnen geven bij het gemeentehuis. Aangenomen dat jij de mama bent die bevallen is. (Hoewel mijn zusje ook een paar uur na haar bevalling al door de kamer liep en op de bank zat )
Dankjewel! Hoe? Uuh hoe leg ik dat uit haha. Gewoon het gemeentehuis binnengelopen en aangegeven Ik stond bij beide al direct naast mijn bed. Bij de eerste alleen wat branderig bij plassen maar verder geen last, bij de 2e helemaal nooit ergens last van gehad. Ik heb direct alles zelf gedaan. Vier dagen na de bevalling van Liv ben ik lekker gaan ravotten bij ballorig met de oudste. Laten we het er maar op houden dat ik makkelijk beval ofzo