Nou er is geloof ik al genoeg geschreven over schoonmoeders, maar ook ik moet even gewoon mijn ei kwijt. De band die ik heb met haar is om te zeggen heeeeel klein. Het is dat ze de moeder is van mijn man en de oma van mijn meisjes, maar anders.... We hebben een hele geschiedenis en er is veel gebeurd wat zoveel kapot heeft gemaakt dat dat nooit meer goed komt wat mij betreft. Gister zagen we haar op een verjaardag en meteen overrompelt ze mijn jongste met knuffels en kussen als ze amper een stap binnen is. Aangezien we elkaar niet zo heel veel zien moet Madelief wennen, maar ja daar krijgt ze op deze manier niet de kans voor. Haar eerste reactie is dus dat ze oma wegduwt. Zegt schoonmoeder tegen mij: "dat doet ze zeker nooit bij jouw moeder?". Ik kon erom heendraaien, maar besloot om dat eens een keer niet te doen en gewoon de waarheid te zeggen. Dus zeg ik: "nee dat doet ze bij mijn moeder niet". Zegt zij op een zeer verwijtende toon (zo interpreteer ik dat dan): "nee dat dacht ik al, die ziet ze natuurlijk vaker he!" En vervolgens draait ze haar hoofd om en zegt niets meer. Het is maar iets kleins, maar gebeurd altijd als we elkaar zien en hiermee kan ze me zo over de zeik halen. Natuurlijk heeft dit een hele geschiedenis, maar ik kan hier zo boos om worden. Mijn man zegt dat ik het van me af moet zetten en dat ik het goed gedaan heb zo, maar toch vind ik het super irritant dat ze zo'n opmerking dropt. Ik heb me wel voorgenomen om er voortaan niet meer om de waarheid heen te draaien als ze weer van die ommerkingen maakt en de waarheid te zeggen. Dat is wat ze uiteindelijk toch vraagt?? Ik probeer altijd sociaal wenselijk beleffd te blijven en speel een rol als ik haar zie. Het wordt nog leuk op het moment dat ze gaat ontdekken dat de peettante van mijn man ook oma genoemd wordt door onze meiden . Zal ze niet waarderen ben ik bang....
Tja, herkenbaar! Ik heb ook zo'n schoonmoeder. Makkelijker gezegd dan gedaan, maar mijn credo is altijd 'van je af laten glijden'. Gewoon zoveel mogelijk omzeilen en als je haar dan een keer ziet langs je heen laten glijden en net doen alsof je het niet gehoord hebt. En trouwens, als ik een beetje kan raden hoe het bij jullie in elkaar steekt, dan is het toch niet meer dan terecht dat ze jouw moeder vaker ziet? Heeft ze dan toch aan zichzelf te danken? Nou dan.
Oo zeer zeker heeft ze dat aan zichzelf te danken en ik moet je eerlijk bekennen dat als ik het nu zo opschrijf ik het eigenlijk ook wel met trots mag zeggen dat mijn moeder mijn kindjes vaker ziet.
als je bij mijn onderwerpen kijkt kun je zien dat ik een topic heb gemaakt over mijn schoonmoeder en schoonzus, het is echt een heel verhaal, en het is al 1,5 jaar geleden dat ik dat onderwerp heb aangemaakt. en in deze 1,5 jaar is er nog veeeel meer gebeurd. mijn advies : praat met je schoonmoeder, voor 2 weken geleden was er ook een topic, daar heb ik een heel lang verhaal gemaakt, en die kopieer ik even en zet hem hier neer, ( het is wel echt een lang verhaal ) ik heb 5 jaar ruzie met mijn schoonmoeder gehad, omdat mijn ouders altijd beter waren omdat mijn ouders meer geld verdienden ( tja dat krijg je met 2 hoogopgeleide ouders ) omdat mijn ouders vaker de kinderen zien ( vorig jaar werd mijn moeder ziek, en kan ze niet meer werken, ik ben ook ziek thuis en sindsdien ga ik weleens even met de kinderen op de koffie bij haar ) omdat mijn ouders dingen kochten die wij wel leuk vonden (tja hun kennen mijn smaakt nu eenmaal) omdat ik haar zoon had afgepakt, omdat zij nooit wat goed kon doen. en zo is er nog veel meer, maar om even 1 voorbeeld aan te halen, mijn schoonmoeder heeft toen onze dochter 2 maand was een aantal dingetjes gekocht, schoenen voor mijn zoon... 2 maten te klein en echt heel lelijk een cars tas voor mijn zoon... precies dezelfde had ik zelf gekocht. sneeuwlaarzen 2 maten te klein voor mijn zoon. en een paar shirtjes 1 maat te klein en echt heel lelijk. en zo ook een boxpakje voor mijn dochter veeeels te groot en echt super lelijk ( onze kinderen dragen geen bokspakjes) heb haar heel netjes gezegd dat het helaas niet de juiste maten waren, en mijn man zei erachteraan : ja en helaas ook niet onze smaak, het is heel lief van je mam, maar kun je het nog ruilen ? toen flipte ze, ze pakte alle spullen.... gooide het 1 voor 1 door de kamer en schreeuwde dat als mijn ouders dingen kochten het wel goed was geweest, manlief zei haar de spullen te pakken en te vertrekken, ze pakte de spullen en smeet het nog een keer naar mij toe, ondertussen waren beide kinderen aanwezig, onze dochter die in de box lag te slapen werd abrubt uit haar slaap gehaald en was helemaal overstuur, onze zoon was doodsbang en riep nee oma nee oma en lag opgekruld in een hoekje te rillen, manlief heeft zijn moeder bij de arm gepakt en haar de deur uit gebonsjoerd, ik heb haar nog gezegd dat ik graag wil dat ze terug komt wanneer ze bereid is excuus te maken. na 4 maanden was ze nog niet geweest... toen ben ik zelf maar gegaan... in mijn eentje, zonder man , zonder kinderen, de eerste keer voor mij dat ik helemaal alleen met haar zou gaan praten mits zij daartoe in staat was. ze deed de deur open en ik begon meteen met praten, ik zei hoe jammer ik het vond dat ze geen excuus kwam maken, dat de kinderen nu bang waren voor oma en dat ze op zijn minst dat recht had moeten zetten. ook zei ik haar dat ik haar begrijp, en snap waarom ze zo deed, het is niet leuk wanneer de dingen van mijn ouders wel goed zijn, maar ik heb haar gevraagd, WAAROM denk je dat de dingen van mijn ouders wel goed zijn ? omdat je mij niet moet ... was haar antwoord, Nee schoonmoeder, dat is niet zo... hun spullen zijn goed omdat het ook echt zo is. hun kennen mij hun hele leven, hun weten waar ik van hou, met hun heb ik nooit ruzie en hun vertel ik weleens van goh : ik heb daar en daar een leuk shirt gezien, denk dat ik die van de week maar eens ga kopen, en dan kopen hun die gauw voor mij. het gaat hierin niet om jou..... door de ruzie afgelopen 5 jaar heb je nooit de moeite genomen om mij te leren kennen, om te weten wat mijn smaak is, het is dus echt niet zo dat ik zeg dat ik het niet leuk vind om jou te dwarsbomen. dus ik zeg tegen haar : misschien kunnen we samen tot een oplossing komen, we houden op met ruzie maken, ik heb 2 kinderen die jou kleinkinderen zijn, we houden beide van jou zoon, we houden beide van mijn kinderen, dat is toch iets dat we gemeen hebben. laten we vanaf daar beginnen, en misschien komen er ter zijne tijd wel meer overeenkomsten. maargoed misschien is het leuk dat je een paar keer mee gaat winkelen met mij... dan zie je wat ik leuk vind voor de kinderen, en kun je daaraan je keuze aanpassen, en je koopt dingen gewoon zo 1 of 2 maten te klein, misschien is het handig om mij gewoon te bellen met welke maat de kinderen nu hebben... oke dan is het voor mij geen verrassing dat je iets koopt, maar het is toch voor de kinderen !! onze zoon is oud genoeg om te begrijpen dat HIJ degene is die een cadeautje krijgt. en dat je zegt dat je nooit geen koekjes mag geven aan hem is ook niet waar, alleen kom je altijd net na je werk en dat is ons etenstijd, en hij mag pas eventueel een koekje als hij netjes zijn eten op eet.... dus je mag best zo nu en dan een koekje of snoepje mee brengen, maar zeg hem dan : ik geef het koekje aan mama, of ik leg het koekje hier neer, en als jij goed hebt gegeten krijg jij van mama het koekje zo heb ik een heel goed gesprek met mijn schoonmoeder gehad, als ik zelf niet was geweest hadden we waarschijnlijk tot op de dag van vandaag nog geen contact gehad, tuurlijk neem ik het haar kwalijk, ze kan toch wel IETS over hebben voor haar kleinkinderen, maargoed ,.... IK heb iets over voor mijn kinderen, ik wil dat mijn kinderen de kans krijgen om 2 oma's te hebben, en als moeder zijnde er alles aan gedaan te hebben. mijn advies is dus : GA naar je schoonmoeder, 1 op 1, alleen jij en je schoonmoeder, niet je vriend, niet je kindje erbij en ook niet je schoonvader, zeg haar dat je het jammer vind hoe het gaat, dat je graag goed contact wil en dat je het jammer vind dat je het gevoel hebt niets te kunnen weigeren omdat ze in JOU ogen dan heel negatief gaat doen en beledigt is o.i.d. probeer geen verwijten te maken maar vertel het vanuit jou gevoel en hoe JIJ het ziet, dus niet jij doet dit en jij doet dat, dan maak je namelijk verwijten, het is niet makkelijk, maar probeer begrip te tonen voor de situatie, zeg dat je snapt dat ze met jullie op vakantie willen maar het helaas echt geen mogelijkheid is, en mocht je toch op vakantie willen met hun.... geef hun opties waarbij jullie wel mee kunnen... soms moet je een mens helpen om het juiste te doen wanneer ze er zelf niet aan denken het op die manier te doen. ik heb begrip voor alle mensen die een hekel hebben aan hun schoonmoeder, ik heb het zelf ook..... ik had het zelf ook...er is nog niets uitgepraat van vroeger, ze heeft wel sorry gezegd maar is het bij gebleven... toch ben ik met dingen gekomen die eventueel zouden kunnen werken....en tot nu toe gaat het goed, ze doet haar best.... en het gaat elke dag een stuk beter.... alleen de kinderen...... die zijn beide nog bang voor haar. hun puschen we niet, we laten hun niet alleen met haar maar dat begrijpt ze , de kinderen zetten haar onbewust heel hard op haar plek, dat ze die actie nooooit had moeten doen, en dat het haar eigen fout is dat de kinderen nu zo bang zijn voor oma. maargoed, ik hoop dat je een gesprek wil aangaan met je schoonmoeder, laat je van je goede kant zien, probeer samen met oplossingen te komen, en probeer je na die tijd ook beide zo te gedragen dat jullie bereid zijn die oplossingen na te leven. het heeft hier echt heel goed geholpen, en dat na 5 jaar ruzie !
Lijkt wel of ik je berichtje letterlijk had kunnen schrijven! Hier ook zo'n schoonmoeder. In m'n zwangerschap was ik het ineens helemaal (terwijl ze de 7 jaar daarvoor me liever zag verdwijnen), zoon geboren, was ze boos omdat ze hem niet gelijk vast kreeg (kleine was net een uurtje oud en nog niet aangekleed en ondertussen kwam de kinderarts hem controleren)... In de 4 weken na de geboorte is ze hooguit 3 keer geweest, met de nodige rot opmerkingen naar mij als moeder en naar de kleine. Verder ziet ze hem vaak maar 1x in de maand en doet dan enorm kinderachtig met hem (terwijl zoon echt een knul is die niet van dat kneuterige gedoe houdt) en op een verjaardag wil ze ineens de oma uithangen en knuffelen etc. Jayden duwt haar dan ook weg en gaat z'n eigen gang. Ze heeft het zelfs geflikt om op de crematie van haar eigen moeder tegen iemand te zeggen dat ze geen trotse oma is en jaloers is op mijn moeder omdat die hem "elke dag ziet"... Terwijl dit niet zo is, mijn moeder past 2 dagen op en soms ga ik tussendoor nog een bakkie doen of doen we samen boodschappen, maar heb wel gewoon m'n eigen gezinsleven! Nu ik weer zwanger ben, belt ze telkens weer op en wil ineens alles weten, maar ik heb geen zin om uitgebreide info te delen. Ze kijkt verder totaal niet om naar onze knul, maar wil wel belangrijk gevonden worden. Zo heeft ze bijv voor z'n 1e verjaardag een rekening geopend, "want dan kon hij tenminste WEL studeren". Net alsof hij dat niet kan als zij dat niet zou betalen. Ik probeer het nu maar wat van me af te zetten, maar dat is erg moeilijk, en zorgt voor veel stress ook nu in m'n zwangerschap. Maar weet hoe je je voelt meis.
ik denk dat het ook het beste is om er niet meer omheen te draaien. Daar heb jij niks aan, maar zij ook niet. Gewoon eerlijk zijn. Als er iets op je hart ligt, bespreekbaar maken. Op deze manier blijf je niet met dingen lopen en weet zij ook waar ze aan toe is.
@Mejojo: Bedankt voor je berichtje. Wat knap van je dat je een gesprek bent aangegaan met je schoonmoeder en dat dat ook positieve dingen heeft opgeleverd en fijn dat je schoonmoeder er ook voor open stond. Helaas ben ik absoluut niet meer bereid om te investeren in een band tussen haar en mij. Ik zal nooit tussen haar als oma en mijn kinderen inkomen en ook niet tussen haar en haar zoon. Ik probeer mijn man ook aan te sturen om naar haar toe te gaan, maar hij kiest zelf voor om niet te gaan. Daarnaast komt ze ook nooit hier. Helaas is mijn schoonvader 13 jaar geleden overleden en is de ellende alleen maar meer geworden. Zo heeft ze mijn ouders en mij dag en nacht gestalkt tot op mijn werk toe. En zo zijn er heeeeeel veeeeel dingen gebeurd. Ze heeft gedreigd met zelfmoord en schreeuwde vervolgens dat dat mijn schuld zou zijn. Tja heftige dingen als je begin 20 bent. En zo zijn er nog heeeel veeeel andere dingen gebeurd die echt niet kunnen. Dit is voor mij reden genoeg om haar te accepteren als zijnde moeder en oma, maar meer niet. Baal er alleen van dat ze heel veel met mij doet gevoelsmatig. Ze kan me echt zo de kast opjagen en het gevoel dat zij dit met mij kan dat irriteert mij zo vreselijk. Juist die persoon waar ik niets mee heb . Maar dat zal ook wel zo zijn reden hebben misschien.... Heb gelukkig veel steun van mijn man, zijn peettante en de broer van zijn vader (oom dus) en die zorgen er weer voor dat ik alles weer een beetje in perspectief kan zien @Natas85: Ja is niet leuk als er zo huigelachtig wordt gedaan. Voor de buitenwereld de perfecte oma en jij de "slechte" moeder en in werkelijkheid toch even ietjes ander @Tulip, Ik heb me nu ook voorgenomen om gewoon de waarheid te zeggen. Voorheen draaide ik er altijd omheen om zo onenigheid te voorkomen. doe ik nu niet meer. Ze vraagt er zelf om en werkelijk is nu eenmaal soms hard.
Zo te horen zijn die schoonmoeders allemaal goed gestoord! Hier ook een heel verleden met schoonmoeder. Het gaat nu na 13 jaar! wel beter. We vliegen elkaar figuurlijk niet meer in de haren, maar ze moet zo nu en dan toch even een opmerking maken. Ik hoop dat ik dit mijn kinderen later nooit aan ga doen! Als mijn zoon of dochter met een persoon thuis kom die ik niet mag, ga ik proberen toch de positieve kanten te zien, want het kan geen pretje zijn voor de schoondochter/zoon en ook niet voor je kind/kleinkinderen. Maar goed dat zien ze vaak niet. Succes meiden.
Ik hoop ook dat ik later een betere schoonmoeder zal zijn, gelukkig bezit ik die genen niet, dus het zal wat dat betreft wel meevallen Ik gedoog mijn schoonmoeder meer dat is denk ik wel goed gezegd
haha, idd en als ik mijn vriend mag geloven, dan is mijn moeder een hele leuke schoonmoeder. Ook mijn zwager (vriend van zusje) is gek op haar. en daarbij, als je wel excuses gaat verzinnen, en het klopt uiteindelijk niet dan heb jij het gedaan
@kirst78: dit lijkt heel erg op mijn verhaal (ik laat de beerput even dicht), duidelijk een schoonmoeder die niet 'gewoon' vervelend is, maar ook een paar steekjes los heeft. Praten heeft dan geen zin, ook omdat je met zo iemand helemaal geen betere band wilt. Dus inderdaad zoveel mogelijk van je af laten glijden. Ik heb ook hetzelfde probleem als jij hoor. Ik kan me er ook verschrikkelijk over opwinden. Laatst gingen we naar haar toe. Ze was weer eens verhuisd, waardoor wij ruim 2 uur moesten rijden om haar te bezoeken (waarom ook eigenlijk, maar goed) en de hele rit heb ik zitten stressen en malen over wat voor een trut ik haar vind en waarom ik eigenlijk in vredesnaam naar haar toe moest, uiteraard met ruzie met vriendlief tot gevolg. Het 'voordeel' is wel dat zij over de jaren een stuk milder is geworden en heel goed begrijpt dat ze mij te vriend moet houden als ze haar kleinzoon wil blijven zien. Dus ze doet tijdens zo'n ontmoeting poeslief. Ik moet eerlijk zeggen dat als dat niet zo was, ik het contact ook (weer) zou verbreken. Ik laat niet over me heen lopen, ook niet "voor de kinderen". Ik denk maar zo: ik heb de touwtjes in handen, en zij niet. Dat maakt het een stuk draaglijker.
Heb je dus niets te vrezen! En wat je zegt, uiteindelijk zal ik het dan gedaan hebben. Nee ik vind het een mooi voornemen van mezelf, al zal het niet makkelijk zijn op het moment zelf....
Wat je zegt! Mijn schoonmoeder is idd niet alleen heel vervelend en dat maakt het een stuk lastiger. Hier ook een hele diepe beerput die ik niet open ga trekken. Ben ik nog wel even bezig Wel goed om die knop om te kunnen zetten dat jij de touwtjes in handen hebt en niet zij! Wel vervelend dat jij en je vriend ruzie krijgen om haar. Heeft ze het toch weer voor elkaar! Gister hier even een iritatiemomentje tussen mij en mijn man, maar gelukkig zegt hij dan vaak iets wat me dan weer steunt en denk ik weer dat ik haar niet tussen mij en mijn man in laat komen. Wel heel belangrijk om even te melden dat mijn man altijd 1000% achter mij heeft gestaan hoe moielijk de situatie ook voor hem moet zijn geweest! Daarom hou ik nog steeds zoveel van hem
Mooi verhaal! ( dat wat getypt was om te praten met schoonmoeder ) Helaas zal dat bij ons nooit gebeuren. Mijn vriend en zijn moeder zijn echt 2 handen op 1 buik, en ik wil echt nooit meer van mijn hele leven een gesprek met haar aangaan. Ze heeft het verpest. Ik wou dat er bij ons een minder erg incident was voorgevallen dan had ik misschien nog met haar kunnen praten. Maar dat gaat nu niet meer
Dat maakt de situatie volgens mij nog lastiger, als je vriend en zijn meoder 2 handen op 1 buik zijn! Vervelend he als dingen op deze manier moeten.
Goh wat herkenbaar, ik draai er nu ook niet meer om heen bij hun. Ze zijn net weg hier; Thank God!! Laatst nam ik de tel niet op was druk bezig en vriend kreeg al verwijt. Ze neemt nooit de telefoon op. Mag ik ook even zeiken??; Ze had zoontje vandaag vast; zit ze geluiden te maken die je them een paard maakt. Tutututu Ti's geen paard zij vriend!
Uiteraard zeiken is toegestaan!! Lucht op!! Zeker als ze net langsgeweest is (dan is bij mij altijd de nood het hoogst ) Nu weer genieten van de mooie zonnige dag!! Hier neem ik ook nooooit de telefoon op als ze belt. Regelt ze maar met manlief als ze langs wil komen.
Heul herkenbaar! Zo'n schoonmoeder heb ik ook! Het is verder echt wel een lief mens en ze doet ook echt wel veel voor ons hoor ( als het haar uit komt ) Ze heeft zelf 2 zoons, maar ze kan de aandacht niet aan beide schenken. Er staat altijd 1 zoon voor op, en dat duurt een paar maanden en laat ze die weer links liggen en dan staat de andere zoon weer voorop! Erg storend en vervelend voor haar kinderen!
Ja, dat lijkt me ook strontvervelend, als je niet op 1 lijn zit. Wij zitten - in principe - wel op 1 lijn, maar mijn vriend kan er alleen niet tegen als ik maar doooorga over zijn moeder. Of als ik een hele autorit chagrijnig ben. Hij moet er immers naast zitten. Dan vindt ie dat ik maar niet mee moet gaan.
Haha, erg herkenbaar! Dat te bedenken dat ik later ook schoonmoeder wordt. Hopelijk niet z'n een haha!