Hoi dames Daar ben ik weer, en even een updatevandaag 20.2 zwanger gisteren de 20 weken echo gehad, wat vond ik het spannend zeker omdat we geen screeningstesten vooraf hebben gedaan gelukkig is ons kleintje helemaal goed gekeurd alles zit der op en der aan en alle orgaantjes werken na behoren, wat een opluchting! Een ding waar ik me zorgen om maak is dat ze zag dat me placenta laag aan de rugzijde lag (daardoor voel ik de kleine heel goed). Noet voor de uitgang heeft ze niks over gezegt wel met 30 weken terug komen. Het zit me niet lekker en ben nu behoorlijk bang, ik heb in mijn vorige zwangerschap een bloeding gehad met 30 weken waar ze constateerde een laagliggende placenta die een klein stukje los gelaten heeft! Ik ben zo bang voor weer een bloeding en niet voor een drupje ofzo maar lees dat je er behoorlijk bloedverlies van kan krijgen en dat je er zelfs in een shock van kan raken pffff ik ben zo bang en mischien is die kans klein (op shock) maar ik spuit elke dag bloedverdunners dat maakt me zo bang omdat een bloeding niet zomaar stopt ben ik bang dat ik al gauw te veel verlies En ik het grootste deel van de dag alleen ben deze gedachtes maken me radeloos, klink ook nog eens heel raar maar zit nu eigenlijk te wachten op wanneer het bloeden begint in mijn hooft voelt het alsof het elk moment kan gebeuren. Dit zal ongetwijfeld komen door mijn vorige zwangerschap deze angst en gedachtes loop daar ook voor bij de pop poli en heb al 1 sessie emdr gehad maar het blijft maar spoken in me hooft. Is die kans werkelijk zo hoog dat je bloedverlies krijgt of?? Mischien zijn er hier vrouwen met ervaring met goede verhalen haha Hoop op positieve reacties
Hey bloem. Zulke momenten en berichten zijn altijd spannend. Mijn zwangerschap verloopt ook met veel spanningen en moeilijke momenten het beste wat je kan doen is je vragen bij de behandelde gynaecologen neerleggen. Vraag om extra controles en als je twijfelt geef dit aan. Heel veel sterkte en een mooie zwangerschap.
Ik snap goed dat dit je bang maakt. Kan je hiervoor niet een gesprek aanvragen bij de gynaecoloog? Misschien kan hij je gerust stellen.
Je baarmoeder groeit aankomende tijd nog. Dus kan het zijn dat deze nu laag ligt maar aankomende weken nog meer omhoog gaat omdat de baarmoeder groter wordt. Succes
Hier een positieve ervaring, hier hetzelfde. Placenta kort bij de baarmoedermond. De kans dat de placenta omhoog meegroeit met de baarmoeder is ontzettend groot. Weet niet het exacte percentage maar dacht dat het 95% was... Bij de 30 weken was mijn placenta inderdaad mee omhoog gegaan. Ook ik heb tijdens mijn eerste zwangerschap een bloeding gehad. Ik maakte mij persoonlijk niet zo’n zorgen, wellicht dat dat ook kwam om ik gelijk gerustgesteld ben
Oh meid ik snap dat je je zorgen maakt ! zo worden de laatste 20 weken er niet leuker op! Je maakt je drukker dan nodig is. En ik snap heus wel hoe dat komt ! Mij placenta lag met 20 weken net wel/net niet voor de uitgang. Met 30 weken een echo en niks aan de hand. Is mee omhoog gegroeid. Ik verwacht dat dat bij jou ook zal zijn. Aangezien hij er al bijna niet voor lag. Geniet van je buik. Mocht er toch een bloeding komen dan zie je het dan wel. Dan hoeft er nog niet het ergste te gebeuren. Hou je taai !
Ook hier een laagliggende placenta aan de achterkant.. Jammer dat ze je niet gerust hebben gesteld.. Hier werd meteen verteld dat op 9 op de 10 vrouwen de placenta mooi mee omhoog groeit. Met 32 weken weer een echo gehad voor de placenta en ze lag al met het hoofdje voorbij de placenta ingedaald De reden dat ze niet eerder checken is dat de placenta nog tot 30 weken mee omhoog kan komen dus dat het daarvoor nog niet zoveel zegt wanneer het niet het geval is. Maar misschien dat als jij je angsten uitspreekt dat ze tussendoor toch al een keer willen controleren.. (hier met 27 weken al gevraagd maar die vk mocht er geen uitspraken over doen omdat ze er niet voor was opgeleid)
Hier met 17 weken groot deel op de uitgang zeg maar. Nu met 20 weken, dat was met 20 weken en x dagen, helemaal naar voren. Kleine schopt zelfs onder de placenta dus kan echt snel gaan. Mij zeiden ze dat slechts bij 0,1% de placenta een probleem ging geven dus de kans is echt heel klein! En anders gewoon vragen of ze elke paar weken even willen controleren Komt vast goed!
Dankjewel dames Voor de positieve verhalen dat maakt me iets meer gerust Er is me indd verteld dat die mee na boven groeit,maar dat geeft die mogelijke bloedingen toch? Of heb ik het verkeerd. Ach ja probeer zoveel mogelijk te genieten, 1 juni heb ik een afspraak staan bij zowel de gynaecoloog en de psycholoog
Mij is toen verteld dat de mogelijke bloedingen komen op het moment dat de placenta niet mee omhoog groeit. Als er bijvoorbeeld ontsluiting gaat komen dan kan dit een bloeding veroorzaken. Ander risico is dat de baby niet in kan dalen. Maar dat is beide pas van toepassing in een veel later stadium van je zwangerschap en tegen die tijd ben jij allang gerustgesteld!
Ik heb net vandaag een extra echo gehad bij de vk. Dit omdat ik bloedverlies had (niet veel), maar ook voel ik de baby nog niet. Aangegeven dat ik ovwr het algemeen genomen niet gerust erop ben. Wat blijkt...een voorliggende placenta en ook laag. Vlak bij de uitgang.nhoe precies kon ze niet zien. Dat zien ze biinde 20 weken echo over 2 weken. Echter...kon ze mij vertellen dat het inderdaad nog omhoog kan groeien. Omdat ik nu nog niet zo ver ben. Ook met 30 weken even terug komen om te kijken. Ik zelf ben wel gerust gesteld. Het wordt een ander verhaal als de placenta niet mooi mee.omhoog groeit. Maar die kans is klein. Daarbij vind ik het vooral vervelend dat je niet vaginaal kan bevallen maar een keizersnede krijgt in geval.dat placenta er dus daadwerkelijk voor ligt. Immers kannde baby er dan niet uit. Je zorgen snap ik wel. Maar ernstig bloedverlies komt het meest voor als de placenta er volledig voor ligt. Dan is nu al bepaald dat je niet vaginaal zult bevallen. Als de placenta deels er voor ligt is er ook wat meer kans op bloedverlies. In mijn geval is er weinig bloedverlies. Angst is je slechtste raadgever. Ik probeer positief te blijven en vertrouwen te hebben in dat mijn lichaam dit op gaat lossen. Hoe het gaat lopen is toch niet te voorspellen