Zoon van bijna 3,5 wil sinds een paar weken absoluut niet meer naar de psz. Het drama begint een dag van tevoren al met huilen, boos zijn en zeggen dat hij morgen echt niet gaat. De hele ochtend voordat we weg moeten is het boos zijn, brullen, kleren weer uittrekken, tas weer uitpakken enzovoort. Onderweg brullen, bij de psz huilen op de grond gaan liggen, aan je vastklampen en het drama gaat nog een standje omhoog als je weg gaat. Juffen zeggen dat hij na een aantal minuten wel weer kalmeert en dan gaat spelen en de rest van de tijd zich wel lijkt te vermaken. Als je vraagt waarom hij niet wil is het antwoord: psz is stom, kindjes zijn stom en juffen ook. Ze plagen me (niet waar, als er geplaagd wordt doet hij het ). Ik verveel me. En de belangrijkste ik wil naar de basisschool. Thuis komt het ook vaak in zijn spel naar voren. Hij is er de hele week wel mee bezig. Het is een kind wat voor loopt in ontwikkeling, 1,5 tot 2 jaar voorsprong (volgens CB). Kan nu een beetje lezen en begint te schrijven en begint met rekenen. Vriendjes van de psz zijn de laatste tijd naar de basisschool gegaan en hij is nu een van de oudere kinderen. Hij 'moet' nog ruim een half jaar totdat hij naar de basisschool kan, dus nog een hele lange zit voor hem. Iemand herkenning, tips? Extra werkjes krijgt hij al, maar die vindt hij al snel te gemakkelijk. Veel meer verdieping bieden wordt lastig volgens de juffen. Thuis houden is natuurlijk een optie, maar wel een beetje een laatste redmiddel. Liefst heb ik dat hij weer met plezier naar school gaat.
Lastig. Is het een optie om er een keer bij te blijven? Dan zie je zelf of er dingen niet gaan zoals bij wil of mogelijkheden tot meer uitdaging. Je wilt het vast niet horen, maar ik zou m lekker thuis houden. Wat is de reden dat je m daar heen wilt brengen? De uitdaging heeft hij er niet, voorbereiding op de bs is zo te horen ook niet nodig. En hij wil duidelijk niet gaan.
De reden dat hij er naartoe gaat is om te leren spelen met andere kinderen. We wonen behoorlijk afgelegen en zonder de psz speelt hij misschien 1 keer in de 2 weken met een leeftijdsgenootje. Geen andere kinderen hier in de buurt in zijn leeftijd en met een baby erbij ga je niet gemakkelijk een paar keer per week een paar uur ergens naartoe waar andere kinderen zijn. Dat is dus eigenlijk de enige reden.
Waarom is thuishouden je laatste redmiddel? Wat heeft hij er nog aan om te gaan? Voor zn ontwikkeling hoef je het dus niet te doen, en plezier heeft hij ook niet. Zn zociale ontwikkeling zal denk ik ook pas goed op gang komen als hij op zn plek zit, dus niet op de psz. hij is 3.5 en erg toe aan school, ik zou hem er dus lekker afhalen. Af en toe even een leuk uitje met hem en dan is het zo een half jaartje verder en kan hij lekker naar school.
De vraag is, wordt hij wel blij van thuis houden. Want hij kan dan nog steeds niet naar school natuurlijk. Misschien de uitdaging thuis proberen te bieden. De natuur in, beestjes zoeken, bomen en planten leren. En psz blijft een raar principe eigenlijk. Je mag er tegenwoordig met 2 jaar al heen. En het verschil tussen een kind van net 2 en bijna 4 is zooooo groot. Je ziet al je vriendjes naar de basisschool gaan, je bent zelf al veel groter dan al die kleine kindjes die er steeds bij komen en je mag nog niet. Is niet eerlijk. Dat snap ik wel.
Als sociale ontwikkeling je reden is zou ik gewoon een aantal keer per week naar een speeltuin gaan. Of bij een vriendin met kinderen gaan spelen. Mogelijkheden genoeg. Baby in de draagzak of wagen mee. Moet te doen zijn.
Heel erg herkenbaar. In ons geval was dochter met 3.5 klaar met de creche. Ze zat bij de peutergroep. Dus alleen 2 tot 4 jaar. Als je verder genoeg kindjes in de omgeving hebt, zal ik hem lekker thuis houden en nog wat leuke dingen gaan doen. Wat hier hielp was een duidelijke structuur. Opstaan, spelen, boodschappen, speeltuin en dan even lunchen met een flimpje, jongste in bed en dan daarna buitenspelen. Maar je moet ze op deze leeftijd echt bezighouden. Voor ons was thuis houden geen optie omdat we natuurlijk gewoon moesten werken. We zijn met het kdv in gesprek gegaan. En we spraken af dat de oudere kindjes die niet meer overdag slapen in de vakanties gingen spelen bij de BSO of als een extra activiteit kregen aangeboden. Dat ging best goed. Uiteindelijk heeft kdv ook bemiddeld dat dochter direct na de meivakantie al mocht starten en dus niet pas vanaf 6 juni. Ze is net 4 jaar geworden. Mijn dochter is dus uiteindelijk met 3 jaar en 11 maanden gestart op de basisschool. Ze heeft het reuze naar haar zin. Op een gegeven moment zijn ze er klaar mee en toe aan school. En ik vond dat ook heel erg moeilijk. Heel veel strijd gillen, boos worden. Zich snel vervelen. Mam ik wil geen boodschappen doen,. Op een gegeven moment kun je ze gewoon niet genoeg uitdaging meer bieden. Sinds ze op school zit gaat het stukken beter. Ze zit nu ruim een maand op school en ze doet met alles mee ook meteen overblijven (op eigen verzoek) en hele dagen. Ze was er gewoon aan toe. Maar men die tussenfase te groot voor de creche/psz en te klein voor school. Even doorbijten Het is zo verschillend per kind. Bij mijn dochter is ook een kindje die er nog niet echt rijp voor is. Die laten ze wat langer op het kdv en zal pas na de zomervakantie starten. Ik zou grote voorstander zijn van instromen op school als het kind er klaar voor is. Vanaf 3.5 tot zeg maar 4.5 naar gelang de ontwikkeling van het kind. Maar goed ik begrijp ook dat er een grens moet zijn.
Alle kinderen hebben zo'n fase rond de 3,5. Vaak zijn ze thuis ook moeilijk bezig te houden. Ze kijken allemaal naar school uit. Ik zou er zelf heel positief in staan en het brengen als iets leuks.
Wat lastig zeg, kun je ook niet samen met de juffen iets verzinnen om toch wat meer uit te dagen? Bv een puzzel van thuis meenemen ofzo? Hier zit de psz naast de kleuterklassen, dus bij kindjes die extra uitdaging nodig hebben gaan ze even bij de kleuters wat puzzels en materialen halen. Dat was dé redding voor mijn dochters, mijn oudste vond de peuter-materialen met 3 saai, de jongste sinds een paar maandjes ook. Ze hebben hier bv ook veel ‘smart games’, dat vinden ze allebei erg leuk. Plus de juffen geven de oudere peuters wst meer opdrachtjes. Mijn jongste wordt bijna 4, die helpt met het snijden van fruit, opruimen van schilletjes, inschenken van thee (koude ), ze mocht laatst in de kring ‘voorlezen’, in de gymzaal mag ze meer dan de kleintjes van 2-2,5 etc, ze helpt de kleintjes ook (juf noemt haar dan een ‘maatje’ van de nieuwe peuters), bij knutselen mag ze ook heel vrij werken etc. Dat werkt allemaal heel erg goed. Maar nog steeds is de jongste gewoon wel klaar op de psz en erg toe aan de basisschool, maar met deze dingen heeft ze het deze laatste maandjes wel met plezier vol kunnen houden.
Bij ons kunnen ze ook met 2 jaar starten op de psz. Maar met 3,5 jaar gaan ze naar de middaggroep. Dat zijn dus alleen maar kinderen van 3,5-4 jaar. Daar krijgen ze meer schoolse dingen. In jouw geval zou ik het ook lastig vinden hoor. Maar als hij met zoveel tegenzin gaat kan ik me voorstellen dat je er voor kiest om er mee te stoppen. Zeker omdat je aangeeft dat hij voorloopt op leeftijdgenootjes. Dan is het denk ik voor de juffen lastig om hem extra uitdaging te bieden. Succes met deze uitdaging!
Ik hoop dat je zoon wel gaat beseffen dat als hij echt op school zit, hij nog echt niet gaat lezen en rekenen, dat zou ik wel met hem bespreken hoor. Ik zou hem zelf ook thuis houden, psz heeft geen toegevoegde waarde meer en op deze manier helemaal niet...
Thuis houden is zeker wel een optie. Daar speel ik nu ook erg mee. Volgende week wil ik met de juffen weer in gesprek over wat zij zien en wat wij zien. Misschien dat daar nog wat nieuws uitkomt. @Caithy met de basisschool zijn we al eens in gesprek geweest. Zijn toekomstige juf weet dat hij kan lezen en begint met schrijven en rekenen en daar zal ook aandacht voor zijn. Ze hebben daar afgelopen jaren meerdere kleuters gehad die al konden lezen en die kregen dan groep 3 werk. Hij kan dat extra werk dan ook krijgen als hij er aan toe is. Maar eerst maar eens wennen daar als hij daar begint over ruim een half jaar.
Ik vind het zelf een lastige kwestie of je hem wel of niet zou moeten laten blijven gaan. Mijn eerste gedachte zou zijn om hem wel te blijven brengen , omdat het juist ook goed is om zich op sociaal vlak te ontwikkelen. Het rekenen oflezen, als hij daar behoefte aan heeft, kan jij hem zelf ook thuis aanbieden. Maar ook voor de andere argumenten ertegen valt iets te zeggen. Wel vind ik je argument dat je afgelegen woont en een baby hebt en daarom maar een keer in de twee weken ergens naartoe kan gaan waar hij andere kinderen kan zien echt niet redelijk . Ik vind dat je jezelf echt tot doel moet stellen om elke dag ergens naartoe te gaan waar hij even andere kinderen kan zien. Dit kan zijn in een speeltuin, peutergymles, de bibliotheek, of met een vriendin met kids afspreken, of een mama café oid. ja het is moeilijker dan dat je maar een kind zou hebben, maar helaas zal je met twee kinderen toch in de behoeften van beiden moeten kunnen voorzien. Veel succes!
Lastig hoor.. Ik snap wel dat hij zich verveeld op de psz als hij hoog begaafd is. Wel jammer dat hij er zo'n drama van maakt.. Maar ach, het blijft natuurlijk ook een peuter Misschien kun je in overleg met zijn toekomstige basisschool regelen dat je zoon na de zomervakantie kan instromen in groep 1 Tot de zomervakantie zou ik hem gewoon naar de psz brengen. Als je eenmaal weg gaat het goed, begrijp ik uit je verhaal
Onze zoon vond de peuterspeelzaal ook niet leuk meer. Hij loopt ook voor op zijn ontwikkeling maar ze deden er niks aan ondanks dat ze het wisten. Het was een kwestie van uitzitten. Gelukkig was het niet met brullen maar echt blij was hij ook niet. Hij zit nu een paar weken op school en is zo enthousiast! ! Alles is mooi en leuk en wil alle werkjes doen en het liefste tegelijk, hij leest nu ook woordjes en kan wat schrijven. Hij weet dat woorden bestaan uit letters en aks je het langzaam uitspreekt je hoort welke letters je moet schrijven. Dus oo m a ooma hahaha.