Hallo Graag even een klaag topic ivm schoonfamilie moet het ergens kwijt. Maar voel me er zo bij bungelen al jaren man krijgt bijvoorbeeld altijd een groot cadeau of veel geld met zijn verjaardag of kerst enz. Ze bellen altijd wanneer hij zijn verjaardag viert en ik ik hoor nooit wat zelfs geen appje alleen mijn schoonmoeder feliciteerd me. Voorbeeld man kreeg met kerst 100 euro van zijn moeder en een tas voor zijn laptop van schoonzus. Ik een cadeaubon voor h &m van 25 euro van schoonmoeder en van schoonzus niets. Met de geboorte van onze jongste kreeg de baby een cadeautje de oudste en mijn man ook en ik niets. Man kreeg 150 euro van schoonmoeder voor zijn verjaardag ik 50. Van schoonzus kreeg hij een cadeautje en ze zijn op visite geweest. Ik kreeg niet eens een apoje van haar. Ik voel me er maar bij bungelen ik ga altijd mee naar het ziekenhuis regel familie dingenen enz. Gaat dit bij jullie ook zo? ( mijn ouders proberen altijd iedereen ongeveer het zelfde te geven misschien dat het mij nu daarom erg opvalt)
Tja, in sommige families wordt de schoonfamilie warm onthaald en in andere blijft het “ de koude kant”. Probeer je er niet druk om te maken want dit is hoe ze het waarschijnlijk zelf van huis uit mee hebben gekregen.
Mijn ouders geven hun kinderen ook altijd een vast geldbedrag voor hun verjaardag en de partners iets anders. Ik weet zeker dat daar niks vervelends mee bedoeld wordt. Ik denk ook niet dat je jouw waarde moet lezen uit welke cadeaus je krijgt en in welke hoeveelheid. Want eerlijk is eerlijk: 50 euro krijgen van je schoonmoeder is toch hartstikke royaal? Wat je verder voor- en met je familie doet, wordt hopelijk ook niet uitgedrukt in de waarde van je verjaardagscadeau. Is er niet iets anders waardoor je jezelf niet zo gezien voelt?
Niu ja zoals aangegeven ik wordt nooit gebeld geappt. Zelfs niet toen ik 7 maanden plat lag ivm bloedingen in zwangerschap. Maar het steekt gewoon mijn man kreeg cadeau want de baby was er eindelijk en ik niets, mijn schoonzus heeft me niet eens gefeliciteerd. Wie heeft het kind gedragen en gebaart wie heeft er een trombose been door gekregen
Eigenlijk lees ik 3 dingen: 1. Je man krijgt duurdere kado's dan jij van je schoonmoeder. (zou ik ook niet doen, maar heel gek vind ik het niet. Daarnaast bepaalt geld niet de waarde van een kado, het klinkt een beetje gierig) 2. Je schoonzus denkt/geeft weinig aan je. (dit gaat om 1 persoon en kan net zo goed aan haar liggen dan dat het specifiek aan alle schoonfamilie ligt) 3. Je schoonmoeder denkt weinig aan je. Dat is inderdaad jammer en zou ik ook meer van verwachten (meer dan van een schoonzus), maar je kunt geen 'rechten' afdwingen. Heb je het al eens met haar besproken?
Tja, je hebt twee keuzes: of het accepteren en gelukkig zijn, of je steeds rot te voelen erdoor. Mijn schoonmoeder heeft zo vaak tegen me gezegd: Aanhang is toch echt anders hoor dan mijn eigen kinderen.' Ik denk dan: huh, dat zeg je toch niet? Ik zou boos kunnen worden omdat ik er juist veel voor ze ben, omdat ik heel dichtbij hen sta, omdat ik heel veel van hen hou en zij van mij, maar ik kies ervoor om er om te lachen, en te zeggen:' Ach, best hoor'. En ik denk erachteraan: en dit is dus de reden dat ik nog steeds meer naar mijn moeder toe trek dan naar haar Deze manier van ermee omgaan maakt mij het meest gelukkig, in tegenstelling tot als ik me er druk om zou maken (oke, dat heb ik heus wel eens gedaan hoor, en ook verschillende malen het gesprek erover aangegaan, maar ik heb me er bij neergelegd)
Heb je het al eens met ze besproken dat jij het zo voelt? Zo niet zou ik dat eens doen, maar de waarde van kado's erbuiten laten. Mijn man krijgt van zijn ouders ook kado's met een grotere waarde dan dat ik van ze krijg dus dat vind ik niet vreemd. Ze investeren verder wel in een relatie met mij. Dus bespreek het gewoon, ik heb het gevoel dat...
Ik zou inderdaad graag eens willen bespreken zowel met schoonzus en schoonmoeder( cadeautjes vallen nu gewoon op omdat ik me er al niet voel bij horen anders had ik het waarschijnlijk niet eens gemerkt) mijn man wil het alleen niet zijn zus is nogal een dramaqueen en hij is bang voor ruzie Maar baal gewoon moet er iemand mee naar het ziekenhuis of boodschappen doen weten ze me wel te vinden. Of het paard van schoonzus heeft oppas nodig ivm vakantie maar eens vragen hoe het gaat of me gewoon een felicitatie sturen ho maar
Simpel, ik zou die klusjes dan ook niet meer doen. Niet omdat je geen dure cadeaus krijgt maar omdat ze ook niet attent zijn naar jou toe. Dus bellen ze voor een of ander? Zeg dan: sorry daar heb ik geen tijd voor. Geen drama, geen ruzie maar gewoon duidelijk en koel zijn.
Hier is dat ook zo, het is er niet bij bungelen, maar er niet eens bij horen. (Hebben ze ook gezegd) Als verjaardagcadeau krijg ik altijd iets wat mijn man dan nodig zou hebben of mijn zoontje en dan moet je denken aan een shirtje voor mijn zoontjes of bepaalde lichtjes voor in de keuken... Als mijn man jarig is tja dat kunnen jullie nu waarschijnlijk zelf in vullen. Dat cadeau is dan ook niet voor mij zeg maar. Overigens helemaal prima ik lig er niet wakker van. Ook ik krijg geen felicitaties van zijn familie, naar owee als ik hun familie lid niet bel om te feliciteren dat is het beste recept voor ruzie. Ik snap je frustratie en dan niet omdat jij niet krijgt wat je man wel krijgt, maar om het feit dat ze (onder anderen) hiermee laten blijken dat je er niet bij hoort. En dat kan geen enkele felicitatie of duur cadeau goedmaken, dat zal vast in nog veel meer zitten maar op dit soort momenten word dat weer even pijnlijk duidelijk gemaakt.
Ja zou ik kunnen proberen idd hoewel mijn man me dit niet in dank gaat afnemen denk ik Ja precies bedankt dat gevoel is gewoon zo erg kan gewoon niets doen om dat te veranderen.
Ik denk dat het voor jou vooral is dat jij het idee hebt dat ze niet aan je denken. En niets voor jou over hebben. Ik zou zelf vragen waarom het zo gaat. Aan je schoonmoeder, als schoonzus zo’n drama queen is zou ik die even niet hierbij betrekken. Geef aan wat je verwachtingen zijn. Zonder verwijten. Misschien hebben ze het zelf niet door. (Verder weet ik niet hoe lang geleden je bevallen bent. Maar hormonen kunnen hier ook een grote invloed hebben op je hele gemoedstoestand en je gevoel.)
Snap ik helemaal, maar misschien moet je ook helemaal niks met dat gevoel doen. Uiteindelijk hoef je niet samen te wonen met hun, je bent met hun zoon getrouwd, hij houd van je, hij ziet al het positieve in je, hij weet waarom hij met jou oud wilt worden en hij is er voor je. Dit soort dingen overleggen of bespreken met je man gaat vast niet van een leie dakje, hier in huis was dat altijd drama nu gelukkig niet meer omdat mijn man het na jaren ook ziet, (contact is nu zelfs tijdelijk verbroken) vraag jezelf af of het voor jou de discussie met hun of met je man wel waard is.
8 maanden geleden bevallen. Denk dat dat echt het ergste was. Kindje zou ik niet kunnen voldragen 7 maanden plat gelegen trombose been bloedingen zwakke vliezen en hoge bloeddruk met beginnende zwangerschaps vergiftiging allemaal gehad. Was zo trots dat ik met 39.3 ben bevallen van een gezonde wolk van een baby ( compleet normaal zonder pijnstilling vorige was keizersnede en was nu weer verwacht dat het niet zou passen.) Kon gewoon geen felicitatie van af was zo'n klap in mijn gezicht zeg maar dat nu gewoon alles opvalt
Dan heeft je man pech of gaat hij het zelf doen! Ik kan me voorstellen dat het naar voor je voelt om niet gezien/erkent te worden. Je zou dit best aanspreekbaar moeten kunnen maken. Niet aanvallend een beschuldigend, maar gewoon je gevoel en behoefte aangeven. Wat mij erg frustrerend lijkt is dat je man niet achter je staat. Hij komt niet voor je op en wil ook niet dat jij voor jezelf op komt. Weet hij wel dat je echt moeite hebt met de huidige situatie? Zo niet, dan begrijp ik zijn houding een beetje.
Mijn man weet het hoir maar hij is autistisch en probeert alkes aktijd te vermijden. Nee hij heeft er nooit wat van gezegd
Dit vraag ik me ook wel af. Als ik met mijn pasgeboren kindje in mijn armen zou liggen en zijn zus feliciteert me niet, dan kijkt mijn man toch wel scheef en zegt er (hopelijk) ook iets van. Anders ik waarschijnlijk ook wel . Het is gewoon vreemd! Verder vraag ik me echt af of jouw schoonfamilie niet gewoon heel onhandig is en geen benul heeft, ipv dat ze je expres buiten sluiten. Met jouw schoonzus als grootste hork .