Hallo meiden, Ik heb even een vraagje, het zal vast heel herkenbaar zijn voor vele maar ik vind dit erg lastig. Ons zoontje van 15 maanden gilt ontzettend, vaak uit enthousiamse, maar ook veel uit nijd lijkt het. Als iets niet lukt, als hij iets niet mag, of niet gaat zoals hij wilt. Ik heb al vanalles geprobeerd; Negeren, boos worden, terug gillen (werkt averechts) uit de situatie halen. Hij loopt sinds 3 maanden vollop en wilt voornamelijk veel op de grond spelen. Dat mag ook zeker, maar af en toe moet hij even in de box zodat ik m'n handen vrij heb. Hierdoor wordt het alleen erger en hij blijft ook doorgaan. Hij kent het woordje nee heel goed, en weet ook dat het niet mag als ik het roep en niet ergens aan mag komen. Toch zit hij overal aan en in, en probeert echt heel erg uit. Ben blij dat hij aan het ontdekken is, maar als ik zeg dat het niet mag is het een drama hier. Bij de oppas en z'n vader komt dat gillen niet heel veel voor, maar bij mij wel. Het begint smorgens vroeg al en ik word er erg machteloos van. Vervelen doet ie zich niet, ik speel wel met 'm of ga naar buiten, maar zichzelf vermaken zit er nu even niet bij. (Dit ging altijd goed) Nu neem ik hem soms mee lopend van de auto naar de winkel zodat ie lekker even kant rondlopen op een plein, maar zodra ik 'm optil omdat ik even af moet rekenen is het hek van de dam. Gillen, krijsen, huilen, overstrekken. Iedereen kijkt, ookal heb ik er maling aan dat mensen kijken (want het is een kind) voel ik me toch ongemakkelijk. Hij is ook nog te jong om echt mee te lopen de winkels door, maar moest alleen even luiers halen en dit was even makkelijk zo. Verder hou ik ontzettend van m'n jongen hoor, maar ik kan er echt verdrietig van worden soms. Net alsof ik m'n eigen kind niet aan kan. Het is waarschijnlijk een fase, maar het duurdt nu al een maand of 2, en begin het zat te worden
Ja, daar ben ik me zeker van bewust hoor. Heb veel kinderen in de familie. Het is waarschijnlijk ook frustratie, want praten kan hij natuurlijk nog niet. Ja, zich duidelijk maken met woorden, maar verder begrijpen we niet wat jij precies wilt. Hoe pakte jij het aan?
Hoi, Ik las net toevallig dit artikel: Nee-fase | WIJ.nl Daarin staat ook dat dit de voorfase is van de peuterpuberteit. Er staan ook tips in hoe ermee om te gaan.
Ik herken het boos worden en het gillen en het keihard huilen. Gisteren nog gebeurd. Ik was even met de fiets naar het dorp verderop gegaan naar de Etos. En Tycho wilde uit de buggy, prima hij zat er al een tijdje heel lief in. Maar toen kwam het: hij wilde linksaf en ik wilde daar juist niet heen... Je raadt het al: meneer werd boos en gooide zichzelf op de grond en begon keihard te huilen/gillen/krijsen omdat het hem niet beviel. Het schaamrood stond op mijn kaken!! ow ik vind het zo erg!! Ik zei tegen hem "mama gaat deze kant op hoor, ga je ook mee?" Maar hij kwam dus niet en bleef maar rollen op de grond. Ik was 3meter verder gelopen en hij lag daar maar. Mensen die voorbij liepen moesten lachen en sommige gaven me gelijk en er was een andere mama met een jongen die iets ouder was dan Tycho en die zei zo herkenbaar dit, maar niet aan toegeven hoor. Na 4minuten keihard gehuild te hebben ging hij op zn buik liggen en lag hij naar mij te kijken zo van mama komt me wel oprapen. Niet dus... uiteindelijk ging hij zitten en stond hij op en kwam toch naar me toe. Het heeft bij elkaar zo'n beetje 10minuten geduurd. Ik heb me nog nooit zo erg gevoeld als die 10minuten gistermiddag... Toevallig was het net druk en liepen er veel mensen langs. Nu kan ik erom lachen maar toen.... maarja ik ben wel blij dat ik niet naar hem toegegaan ben en hem zn zin heb gegeven.... xxx
Hier werkt het negeren ook het beste. Als ik hem wil troosten wordt hij vaak alleen maar kwader en bozer en wordt het van kwaad tot erger. Tegenwoordig merk ik het al een beetje aan hem wanneer hij echt over de rooie gaat worden. Dan help ik hem voordat dat gebeurt. Als er dan iets niet lukt bijvoorbeeld, dan leid ik hem net af voordat hij maar kan beseffen dat het niet lukt. maar als het gaat om zn zin door te willen drijven, dan heeft hij pech gehad. Klinkt heel hard misschien maar anders ben ik straks nooit klaar met hem. En wat dat overal aanzitten betreft, ik zeg tegen hem 2x nee en de derde keer pak ik hem op en zet hem even ergens anders in de kamer neer. Zeg dan ook tegen hem mama wil dat je daar niet aanzit, hij wordt dan inderdaad boos en vindt het niet leuk maar echt in de hoek zetten of straf geven heeft hier nog niet zo veel nut. Maar ik laat aan hem wel zien dat hij dat dus niet mag doen. Er zijn periodes dat het goed gaat en ook periodes dat ik elke keer achter hem aan moet. En soms doe ik net alsof ik het niet zie, want anders wordt het wel de heel dag negatief en dat vind ik nou ook weer niet leuk. En verder als hij lief aan het spelen is ga ik wel naar hem toe en zeg dta ook en speel met hem mee. xxx
hier was het rond 13 en 14 mnd ook behoorlijk pittig, qua ontwikkeling, zschijnt ook een heftige sprong te zijn... met gillen ben ik al heel duidelijk vanaf het begin...dan zeg ik kan je ook fluisteren?? of zachtjes doen?...zo krijgen we pijn aan onze oren!.. afleiden of negeren wilt ook wel es helpen..maar ik benoem het gillen wel liever...wnat merk vooral nu hij ouder wordt dat hij ook ehct begrijpt dqat het niet fijn is...en hij probeert te fluisteren en vind dat dan heel grappig...en is het hele gillen vergeten.. hoort natuurlijk ook wel bij de ontwikkeling, gefrustreerd...je zal zien over een tijdje leren ze ineens super veel woordjes...dat scheelt ook al een hoop stress qua uiting!
Dana, bedankt. Ik ga dat eens even doorlezen. Jucade, negeren doe ik veel. Het heeft geen zin om continu erop te reageren. Ik keur het niet goed, maar boos worden heeft weinig zijn. Daar raken we beide gefrustreerd van. Sassie, goed dat je voet bij stuk hebt gehouden. Ik snap heel goed dat je je dan machteloos voelt, maar zo weet hij wel dat jij de baas bent. Ik leg inderdaad ook uit dat ik niet wilt dat hij aan dit of dat zit, maar hij is zo snel en is zo weer op bestemming Fafje, ik benoem het ook. Dat ik het niet fijn vind als hij zo gilt. Dat het toch helemaal niet gezellig is. Het gaat wel weer over die fase. Ik doe de dingen die ik 'moet' doen. Benoemen, negeren weleens boos worden. Wachten tot de peuterpubertijd begint (grapje)