Mijn man en ik proberen sinds een half jaar zwanger te worden. Ondertusen ben ik gevraagd om te solliciteren voor een baan en nu heb ik een super aanbod gekregen. Het is een leuke baan en alle voorwaarden zien er beter uit dan bij mijn huidige baan. Echter, ik wil onze kinderwens niet weer een jaar uitstellen. Maar vind het ook asociaal als ik straks na een paar weken of maanden bij mijn nieuwe (full time) baan het blijde nieuws moet vertellen, alhoewel ik zelf dan dolgelukkig ben. Volgens mij heb ik 3 opties: 1) blijven zitten bij mijn huidige, stressvolle baan in de hoop dat ik snel zwanger word, maar waar ik ondertussen niet gelukkig ben. En stel dat het nog een jaar duurt voor ik zwanger word, of misschien blijven we wel kinderloos..... 2) mijn nieuwe baan accepteren, maar het komende jaar anticonceptie gebruiken zoat ik niet direct zwanger word. Maar tegen de tijd dat ik daar begin ben ik al 33, een jaar later 34 en loop ik het risico te laat te zijn. 3) de nieuwe baan accepteren en ook het zwanger worden op zn beloop laten en zien hoe het loopt. Voor hetzelfde geld duurt het nog een jaar voor we zwanger raken en maak ik me nu druk om niets. Mocht het binnen korte tijd raak zijn, dan kan ik het altijd nog in de proeftijd zeggen... Ik weet het echt niet meer! Wie heeft er goed tips?
Ik werk ook pas sinds 1,5 maand bij mijn nieuwe baas en wij zijn ook aan het proberen om zwanger te raken... Ik heb zoiets ik moet aan mezelf denken en ik wil zwanger worden mijn baas wilde me graag hebben dan moet hij het ook maar accepteren mocht ik strax zwanger raken... Overigens ben ik door mijn proeftijd heen en heb ik een contract voor onbepaalde tijd gekregen dat is wat makkelijker en vaster dan een contract voor half jaar of jaar dus ik weet niet wat jij dan krijgt? Ik zou zeggen: volg je hart.... Succes!
Ik zheb zelf een kinderwens nooit af laten hangen van een nieuwe baan... Je zegt het eigenlijk zelf al, voor hetzelfde geld lukt het voorlopig nog niet, of misschien wel helemaal nooit. ( ik hoop het natuurlijk niet voor je) En je leeftijd helpt idd ook niet mee... (ik heb hetzelfde probleem.. ) Ik heb de baan die ik nu heb vanaf Mei, en ik ben eind Juli zwanger geraakt... En ik heb gisteren te horen gekregen dat mijn jaarcontract verlengd gaat worden en dat ik een vast aantal uren krijg ipv min/max zoals ik nu heb... Ik zou dus voor optie 3 gaan... Succes!
Ik ken het probleem deels, ik werk momenteel voor een uitzendbureau als ziektevervanging, ik ben net klaar met studeren en kan dus elk moment op straat gezet worden. Momenteel kan ik er niet worden aangenomen omdat we al een overbezetting in ons team hebben. Ik ben wel aan het solliciteren, maar het vakgebied waar ik voor geleerd heb is helaas niet zo groot en om maar op alle vacatures te solliciteren vind ik ook niet goed aanvoelen, dan voelt het alsof mijn jaren studie er niet toe gedaan hebben. Mijn vriend heeft wel een vaste baan... maar ja zekerheid heb je nooit... Dus uiteindelijk hebben mijn vriend en ik besloten om toch voor een kindje te gaan aangezien onze leeftijd, we weten niet of we wel kids kunnen krijgen en of het snel raak zal zijn. We willen iig niet pas met ons 40e met kids beginnen, er is altijd wel een rede om te wachten.. We hebben ons geluk(hopelijk) voor het financiele stuk gesteld...
Vorig jaar ben ik ook aan een nieuwe baan begonnen, terwijl we aan het proberen waren, ik was toen net 31. Ik wilde eigenlijk ook heel graag zekerheid voordat ik aan kinderen zou beginnen, maar heb vorig jaar de beslissing genomen dat mijn kinderwens belangrijker was dan een baan. Moeder ben je de rest van je leven, een baan komt wel weer een keer. En je klokje loopt nou eenmaal af, daar valt niks tegen te beginnen. Uiteindelijk maar goed ook dat we gewoon doorgegaan zijn met proberen, het heeft meer dan een jaar geduurd voordat we zwanger waren, en toen had ik inmiddels al een vast contract. Als mijn kindje geboren wordt, ben ik nog net geen 33, toch 3 jaar ouder als dat ik vroeger dacht. Kortom: het moment waarop je kinderen kunt krijgen gaat voorbij, werken kun je nog heel je leven!
Ik ben momenteel ook 2 maanden werkloos en zwanger. Ik wist dat mijn uitzendperiode zou aflopen, maar we zijn toch zwanger geraakt, echt gepland ook. Ik doe vooral uitzendwerk en dan had ik het wel kunnen blijven uitstellen totdat ik wat meer vastigheid kreeg, maar dan waren er misschien wel een paar jaar overheen gegaan vóór ik een vaste baan zou krijgen. Binnenkort ga ik weer solliciteren, maar of ik snel een baan vind is maar de vraag
optie 3 zou ik voor gaan, je hebt recht op dat leuke aanbod en ook recht op een kinderwens, en tjsah vrouwen van onze leeftijd kunnen nou eenmaal zwanger raken, daar houdt elke baas rekening mee en daar zijn ze ook voor verzekerd, ik zou zeggen ga voor allebei je dromen, waarom niet? succes
Allemaal bedankt voor jullie reacties! Ik ga morgen de knoop doorhakken en mn huidige baan opzeggen en tekenen voor de nieuwe job. Dan doe ik in ieder geval werk dat ik leuk vind, wat er verder ook gebeurt. Dus optie 1 valt in ieder geval af . Het is een vast contract. Nu moet ik komende week eens goed nadenken over optie 2 of 3. Misschien een compromis en een paar maandjes beschermd vrijen totdat de proeftijd voorbij is.... Een heel jaar ga ik in ieder geval niet meer wachten, dankzij jullie reacties en vooral opmerking van Miepje76: het moment waarop je kinderen kunt krijgen gaat voorbij, werken kun je nog heel je leven! Het lijkt me echt geweldig om zwanger te zijn, helaas valt het niet te plannen...
Hoelang is je proeftijd dan? als hij maar 2 maanden is dan zou je daarna b.v pas kunnen zeggen dat je zwanger bent... Lullig maar van de andere kant zwangerschap mag geen reden zijn om iemand te ontslaan...
Hoi Suus76, Ik ben vlak voordat ik in mijn nieuwe baan ben gestart zwanger geworden. Was al een jaar bezig en peinsde er niet over een pauze in te lassen. Je werk is natuurlijk heel belangrijk, omdat de zo grote kinderwens ook een flinke kostenpost met zich meebrengt... Ik heb nu, 4 weken na de start, mijn collega's op de hoogte gebracht van het feit dat ik zwanger ben. Iedereen vindt het hartstikke leuk, niemand was verbaasd, het valt gewoon te verwachten bij jonge vrouwen! Laat je wens niet tegenhouden door je werk. Ik zou geen pauze inlassen, je vertelt toch niet direct dat je zwanger bent.... Succes!
Ik zit met hetzelfde. Ik ben amtenaar en probeer te bedingen dat ze mijn vaste aanstelling overnemen van mijn huidige baas. Het is heel berekenend, ik weet het, maar ik ben echt op een leeftijd dat ik niet kan wachten en daarnaast: ik moet verhuizen dus ik heb een nieuwe baan nodig. En ik wil ook blijven werken mocht ik moeder worden. Mocht ik moeder worden, want in het gunstigste geval zal het bij mij dokteren worden. Aan de ene kant heb ik er wel moeite mee om niet alles te vertellen. Totdat een vriendin me zei: al die mensen die "gewoon: zwanger kunnen worden, die zeggen toch ook niet tegen de baas dat ze bezig zijn? Nee..dat is waar, dacht ik. En dus heb ik besloten gewoon een baan te gaan zoeken ...
Hi Suus, Wij wilden zwanger worden, maar ik had idd net een nieuwe baan. Toen hebben we ervoor gekozen om toch vast te beginnen. De 1e poging was het raak. Geweldig natuurlijk, maar ik kwam er 1 week voor dat ik zou beginnen in mijn nieuwe baan achter. Heb wel na een jaar mijn vaste contract gekregen. (heb vervolgens zelf een ander aanbod aangenomen, maar dat is bijzaak)
Ik begin 5 januari bij mijn nieuwe baan. We hebben besloten om vanaf de zomer (rond juli) pogingen gaan doen voor een 2e kindje. Ik wil zelf namelijk graag eerst een beetje ingewerkt zijn en mezelf hebben 'bewezen' voor ik zwanger raak. Het is ook best een pittige baan. Vorige zwangerschap liep zo beroerd dat ik al heel snel moest stoppen met werken (was toen trouwens een stage). Hoeft nu niet zo te zijn natuurlijk maar ik hou er wel enigzins rekening mee. In jouw geval zou ik misschien 2 maandjes uitstellen, dat is zo voorbij en ben je wel een beetje ingewerkt en voelt het misschien prettiger? Zo niet, er gewoon voor gaan Hoop dat je snel zwanger mag zijn!
Hallo dames, In de lijn van dit topic hierbij mijn verhaal dat ik zojuist ook bij de september2009-mamma's heb gepost. Hebben jullie adviezen? Liefs, Klusser1980 Hmm, laatste weekje vakantie voor mij. Volgende week weer aan de slag. Nog geen zin in, geniet echt enorm van deze vakantie. Sinds oktober/november was ik begonnen met rustig rondkijken naar een andere baan. Hier heb ik twee zeer goede redenen voor die ik hier even achterwege laat. Maar omdat mijn arbeidssector door die zogenaamde kredietcrisis nu nogal moeilijk zit, heb ik tot nu toe nog niet concreet op vacatures kunnen reageren. Dit was mede iets dat ik voor deze vakantie had gepland..... Maar ja, solliciteren naar een baan terwijl je wéét dat je zwanger bent (en het niet kan maken om het niet te melden) is eigenlijk kansloos?! Als ik deze week een brief stuur, zou ik wellicht midden januari op gesprek gaan, dan ben ik 6/7 weken zwanger..... Maar zodra wij een kleine hebben is het eigenlijk niet meer haalbaar om met mijn huidige baan verder te gaan (reisafstand 1 uur tot anderhalf uur voor enkele reis). * Moet ik gewoon volhouden tot verlof en daarna/tijdens ontslag nemen? Dit is zo ontzettend bruut richting je werkgever? Maar aan de andere kant, ik heb toch jaren keihard gewerkt (en veel (onbetaalde) overuren gemaakt) dus praat ik daarmee 'ontslag nemen na verlof' voor mezelf een beetje goed? En moet ik dan solliciteren tijdens mijn verlof? Werkt dat? * Of moet ik nu al eerder ontslag nemen en geen doorbetaald verlof hebben? Dat lijkt me ook helemaal niets! * Of moet ik toch daarna een tijdje volhouden tot ik een andere baan heb? Pffft, hoe staat de economie er dan voor? Zal ik snel ander werk vinden? Alhoewel deze laatste vraag natuurlijk voor alle drie de situaties geldt.... Zucht.... Nou ja, ze zeggen altijd 'een kindje komt nooit goed gepland', dus overal vindt je wel een oplossing voor.... Adviezen?
Ik ben ook net begonnen bij mijn nieuwe baan , ook terwijl ik bezig was met zwanger worden. 2 weken later was ik dan ook zwanger , ik heb nog niks gezegt. Aangezien ik nog in me proeftijd zit , en ze me nooit een halfjaar kontrakt geven als ze weten dat ik zwanger ben , wacht ik netjes op me kontrakt.. Zo kan ik nog 6 maanden werken , en daarna stop ik.
Ik zat vorig jaar in dezelfe situatie. In januari begonnen bij een nieuwe werkgever en eind januari zag ik op de test dat ik zwanger was (na bijna een jaar proberen). Met lood in mijn schoenen heb ik het verteld. Gelukkig een super goede reactie gehad. Ik werk er nog steeds met veel plezier en zelf met wat uren minder. Zeker optie 3 doen dus!
Optie 3! Ik heb er 2 1/2 jaar over gedaan om zwanger te raken en was niet gelukkig bij mijn vorige baan, toen ik gewisseld ben van baan kon ik mijn nieuwe baas binnen 2 maanden vertellen dat ik zwanger was. Even lastig, maar hij gaf zelf ook aan dat het zijn risico was door een vrouw van in de 30 aan te nemen. Toen ik vertelde hoe lang we al bezig waren was hij alleen maar blij voor ons.
Ik ben 1 oktober begonnen met mijn nieuwe baan en op 1 augustus gestopt met de pil. Het ging me tegen staan om de pil te slikken. Ik ben 29 en er kan altijd wat tussen komen. Nu ben ik zwanger en ik weet zeker dat ze het op mijn werk leuk voor me vinden. Alleen jij kan deze beslissing maken, maar luister naar je gevoel! Stel dat je het zwanger worden uitstelt en vervolgens duurt het nog 2 jaar voordat het lukt? Of in de tussentijd gebeurt er wat waardoor je geen kinderen meer kan krijgen? Hoe belangrijk is je werk dan? Dat was mijn gedachtengang Succes met de beslissing! x Cynthia