ik heb al eerder wat geplaatst maar ben toch benieuwd hoe jullie hiermee om zouden gaan.. Ons mannetje nu 10 maanden is altijd een lastige inslaper geweest.. er was een tijdje dat het goed ging maar daarna was hij druk met kruipen oefenen waarbij hij dit alleen maar door oefende in bed, daarna vrij vlot gaan staan. Zodra je hem in bed legt is het vaak huilen, soms niet maar hij gaan in beide gevallen direct staan. Daarna een tijd rommelen en dan vaak huilen. Laten huilen is voor mij geen optie maar ik ben hem nu al maanden in slaap aan het wiegen. Mijn partner krijgt hem inmiddels bijna niet meer in slaap dus ben altijd zelf de klos, ook bij oppas oma's gaat het steeds lastiger. Zou dus graag gaan werken aan een oplossing maar weet niet goed hoe, omdat hij maar niet op lijkt te geven en maar blijft staan, zitten draaien enz. Hoor graag ervaringen of tips! Dank!
Misschien ben ik daar dan een stuk makkelijker in ofzo.. maar ik heb het nooit als een probleem gezien dat zoonlief direct ging staan of draaien in bed.. Doet ie nu (>16 mnd.) nog, maar slapen doet ie op een gegeven moment echt wel. Lang huilen zodra ie naar bed gaat doet ie doorgaans al even niet meer, maar die tijden hebben we wel gekend. Volgens mij is het gehuil toen minder geworden toen er meer ritme in zn slaapjes overdag begon te komen. Ik weet niet of hier bij jullie al een ritme in zit?
Doekjes met je luchtje. (makkelijkste om te testen) Optie 2: Naar bed brengen en kamerdeur open laten en in de buurt rommelen (was ophangen afhalen of opbergen, strijken etc. T moet toch gedaan worden dus twee vliegen in een klap) en zo nu en dan even je neus laten zien. Laten horen dat je er bent ookal ziet je kleintje je niet, en zo nu en dan je neus laten zien zodat die ziet dat je er ècht bent. Hier werkt dat goed, vooral met middagslaapjes. Optie 3 wat misschien kan helpen: Zet eens een goede stoel in de kamer als je de ruimte hebt, ga er eerst naast zitten in t donker, geen woord zeggen (of zo saaaaaaai mogelijk) en niet aankijken (want dan is t speeeeelen!!!). Gaandeweg steeds verder gaan zitten. Dan heb je niet het continue wiegen, maar ook niet alleen huilen.Schijnt in sommige gevallen te werken, kan geen kwaad allicht.
Dank beiden! Er bij zitten werkte eerder wel maar nu helaas niet meer, een doekje heeft hij al in zijn bed maar doet hij niets mee. Ik heb het idee dat het ook geen verlatingsangst is oid maar gewoon niet willen gaan slapen, hij is super beweeglijk en wil dan ook niet in box, stoel oid, maar gewoon ontdekken dit is in het bed hetzelfde. Hij is wel moe want als ik hem wieg geeft hij zich snel over. @hummeltje5 hoe lang duurt het bij jullie dan voordat hij zich over geeft? ik heb het hier wel eens geprobeerd maar kan zo een uur duren. misschien moet ik dat volhouden maar dan duurt het zo lang voordat hij gaat slapen, dat vind ik niet handig qua planning vaak
hebben wij ook gehad...wij hebben hem in bed gelegd, welterusten gezegd (ritueel) en daarna weggaan...iedere 5 minuten teruggaan, niks zeggen (alleen even over terugleggen en over koppie aaien)...was na 2 dagen over.
Hij slaapt in de ochtend meestal van 10 tot 11/half 12 en dan in de middag van 2 tot 3/half vier.. maar het speelt ook bij die slaapjes.. Net werd hij huilend wakker maar merk dat Mijn partner hem moeilijk kan troosten, bij mij is het vaak direct goed. Neem het nu vaak maar over omdat hij blijft huilen maar weet ook niet of ik daar Goed aan doe want zo houd je het in stand natuurlijk. Maar vind het zo sneu als hij zo verdrietig is.@juffie roos bedoel je dan laten huilen? Want onze man stopt niet als ik hemmer niet uit haal, hij huilt zich dan helemaal overstuur
Ff ontschoten om eerder te reageren.. Nu niet lang meer, maar hebben ook wel tijden gekend dat het 30-90 minuten kon duren Wat juffieroos bedoelt is denk ik gebaseerd op het concept "de 10 minuten-regel" (ook wel 'gecontroleerd laten huilen' genoemd). Simpelweg: huilt je kindje na 10 minuten nog, troost hem/haar kort (wel in bed laten liggen!!), vertel hem/haar dat je dichtbij bent als hij/zij gaat slapen, zeg desnoods nog een keer slaap lekker en ga weer. Maak het daarbij niet langer (= gezellig!) dan nodig en als je dit in de avond/nacht toe moet passen, fluister dan en zeg zo min mogelijk. Belangrijk is wel om een week of twee vol te houden. En wat ik zelf héél belangrijk vind: luister naar het sóórt huiltje. Is dit overstuur dan gingen we wel eerder dan die 10 minuten. Klinkt het als gewoon huilen, dan hielden we 10-15 minuten aan. En klinkt het murmelend, dan gingen we vrijwel niet meer heen (tenzij het na verloop van tijd weer harder werd), omdat dat meestal betekent dat je kindje bezig is zich aan de slaap over te geven.