's Avonds urenlang krijsen, overdag jammeren en mopperen. Verhoging, duidelijk ergens pijn, uitslag op de buik, vocht in de oren. Na een week haalt paracetamol inmiddels geen klap meer uit, en het lijkt alleen maar erger te worden. Huisarts heeft al 2x gekeken: een verkoudheid. "Tja, kleine kinderen worden nou eenmaal verkouden. Heel vervelend inderdaad. Gaat vanzelf over". Jemig, ik wist niet dat een verkoudheid zo heftig was! Ik dacht dat mijn meisje al wel eens eerder verkouden was geweest: snotterig, hangerig, chagrijnig. Maar nu betwijfel ik of ze uberhaupt ooit eerder verkouden is geweest, als DIT blijkbaar telt als verkoudheid...
Herkenbaar mijn dochter is ook een week lang goed ziek geweest en idd niet te genieten. Maar het kan ook gewoon de leeftijd zijn. Sinds ze ziek is geweest heeft ze weer een compleet nieuwe wil ontdekt
Hier was de eerste nog niet over, of daar was de 2e al, een bacteriële deze keer! Duurt ondertussen al bijna 3 weken waarvan de laatste week met hele slechte nachten. Nooit gedacht dat het zo hevig kon zijn
Het is hier ook de hele winter al raak met de oudste. Vorig jaar welgeteld 1x, waar hij ook maar 1 nacht last had met slapen en nu is het om de haverklap raak... Het is hier nu ook een beetje de leeftijd, wil ook niet eten behalve wat hij wilt ( Pa.koeken en Roni ) En laatst ook nog eens de waterpokken. Pfff.... Zo zielig, maar ook een beetje voor mij want slaap al weinig/slecht door de kleine frummel. De jongste is ook al bijna sinds zijn geboorte verkouden. Al 2x mee bij de huisarts gezeten, maar is ook 'gewoon' een verkoudheid. Arm mannetje. Het enige waardoor Faas een beetje kan drinken en slapen is dat ik zijn neusje elke keer uitzuig. Niet met zo'n knijp ding, daar kreeg ik niet de helft mee uit, maar echt zo'n slangetje van Otrivin. Sterkte in ieder geval, en hopelijk gaat het snel over...