Begin van de week kreeg ik een uitnodiging in de bus. Mijn neef gaat trouwen. Ik heb mijn neef al zon 8 jaar niet gezien en heb geen idee (behalve haar naam nu) wie zijn bruid is. Nu belde mijn vader mij of wij ook een uitnodiging hadden gehad en of wij ook heen zouden gaan en hij dan eventueel met ons mee mocht rijden. Mijn vader heeft alleen een andere uitnodiging gehad en mag op het feest zelf komen. Wij zelf mogen een uurtje op receptie komen. Mijn reactie was eigenlijk meteen. Nee ik heb die beste jongen al jaren niet gezien nu mag ik zeker een envelopje afgeven een kopje koffie drinken en weer weg gaan.. Zouden jullie gaan of niet?
Ik niet, maar ik ben daar ook best simpel in. Als ik ergens geen zin in heb (met feesten of verjaardagen), dan ga ik ook niet. Als je verder niks hebt met je neef en je zit niet te wachten op een gezellige reünie, dan blijf je toch lekker thuis en stuur je een mooie kaart. Het feest gaat toch wel door
Nee, ik zou niet gaan. Je hebt hem al 8 jaar niet gezien, vind het al bijzonder dat je een uitnodiging gehad hebt!
Nee als je hem al 8 jaar niet hebt gezien dan zou ik niet gaan. Dat komt idd over als envelopje aannemen en Doei. ..
Ik had een tijd geleden precies hetzelfde. Mocht alleen op de receptie komen met envelopje terwijl de rest van de familie (waaronder mijn zusje, met wie ik samen zou gaan) de hele dag mocht komen. Daaaag Ik heb een leuke kaart gestuurd en heb heerlijk genoten van mn vrije avond
Voor iemand die je al 8 jaar niet hebt gezien, nee, ik zou niet gaan. Misschien uit beleefdheid een kaart sturen, maar zelfs dat vind ik niet echt nodig..
nee hoor zou niet gaan. Hij heeft waarschijnlijk de uitnodiging uit etiquette gestuurd om geen scheve gezichten te krijgen, zodat toch heel de familie uitgenodigd is. De eer aan jezelf houden en lekker thuis blijven
Nou ja wat een negativiteit gelijk! Is toch hartstikke leuk dat ze toch aan je gedacht hebben?! Ook al heb je hem al 8 jaar niet gezien/gesproken... misschien juist een reikende hand om weer in contact te komen? Of jullie zin hebben om te gaan is uiteraard aan jullie, maar vind het wel heel krom gedacht dat er alleen maar wordt uitgegaan dat jullie gevraagd zijn voor een "envelopje". Toen wij gingen trouwen vorig jaar hebben we ook de familie van mijn man uitgenodigd die hij al jaren niet gezien heeft. De beste mensen kende mij ook niet, maar ik vond het juist een mooi moment om ze te leren kennen... spreken nu nog steeds wel eens af met een oom en tante die hij tot de bruiloft al een hele tijd niet meer had gezien. Het boeide ons echt niet of ze nou een "envelopje" mee genomen hadden of niet.. wij waren blij dat ze deze heugelijke dag met ons wilden delen! Nogmaals ik weet niet hoe de verhoudingen binnen jullie familie verder is natuurlijk.. en blijf wel bij wat je zelf goed vindt voelen moet je doen.. maar vind de reacties van de meesten wel gelijk heel negatief..
Nou gelukkig sta ik hier niet alleen in. Uit beleefdheid stuur ik wel een mooie kaart op de grote dag.
Mee eens Ik zou dus wel gaan. 8 jaar al niet gezien..misschien een leuke manier om elkaar juist weer eens te zien. Ik zou gaan..envelopje met 20 euro.. en lekker een taartje eten.
ik zou ook niet gaan dan denk ik bij mezelf normaal ben ik niet belangrijk maar wel voor een receptie, ja om de envelop die je dan achter laat maar meer niet, want met een uurtje ben je toch weer weg