Heel gek dames. Ik ben zwanger van ons tweede kindje en ik ben super super blij. Ik heb een prachtig verjaardagscadeau gekregen. Maar het voelt zo anders zo onwerkelijk. Ik vergeet soms dat ik terug zwanger ben. Het is enorm pril dat wel maar het geeft me een ander gevoel. Ik ben nog steeds zenuwachtig voor wat komen gaat maar het is gewoon anders omdat ik ongeveer weet wat me te wachten staat... Ik geniet dus wel maar echt vatten doe ik het dus niet. Waarschijnlijk als die buik begint te groeien zal het wel weer anders zijn... Nu oudjaar, nieuwjaar voor de deur staat hebben we dus wel een serieus geheimpje. Ik zou het willen uitschreeuwen maar mijn vriend wil het nog even voor onszelf houden en dat begrijp ik ook. Maar ik heb het zo moeilijk om te zwijgen. Ik zou tegen iedereen willen zeggen dat ik opnieuw zwanger ben. Wie heeft dit ook dat een 2de toch andere gevoelens opwekt? Of heb jij net hetzelfde gevoel... Mss heb ik het wel omdat het zo pril is hoor. Proficiat alvast iedereen!!
ik ben momenteel ook zwanger van de 2e, qua symptomen is het een beetje hetzelfde als bij mijn zoontje, maar qua gevoel.... ik heb ondertussen wel 10 testen gedaan ik wil steeds weer opnieuw dat streepje zien, ... en bij mijn zoontje maar 1 en nooit weer... bij deze ben ik meer bang dat het misgaat... maar dat komt misschien ook omdat ik een maand geleden een miskraam heb gehad. (oh sorry, ik vergeet je helemaal te feliciteren !! van harte gefeliciteerd met de zwangerschap en met je verjaardag )
Gefeliciteerd!!!! hier ook sinds vandaag bekend dat ik zwanger ben en erg onzeker en zenuwachtig. Je weet nu wat er allemaal mis kan gaan (ik zeker gezien de extreme vroeggeboorte van mn zoontje), dus ik probeer angstvallig alles 'goed' te doen. Verder voel ik me lichamelijk best hetzelfde: heel gevoelige borsten, af en toe vlaagje misselijkheid en gevoelig voor geuren Liefst vertel ik het ook aan iedereen die het horen wil, maar we beperken ons tot de beide ouders, want we willen de 'goden' ook weer niet verzoeken... Kan natuurlijk nog van alles mis gaan...
Dat heb ik dus ook! Dat ik steeds weer een nieuwe bevestiging wil zien! Ik heb al vier testen gedaan. Na mijn nod wil ik het nog één keer doen. Hij is duidelijk véél donkerder geworden dat wel en dit nog steeds voor me nod want die is morgen. Ik voel momenteel niks speciaals buiten af en toe wat trekken in mijn buik maar dat is volgens mij de baarmoeder. Maak me wel over iets anders zorgen. Ik heb al een dikke twee weken last van mijn keel. Bovendien heb ik pijnlijke opgezette klieren in mijn keel en onder mijn oksels. Waarschijnlijk door de infectie in mijn keel. Ik weet dus niet goed wat ik moet doen. Ik ben naar de dokter geweest en die gaf me toen antibiotica maar is het genoeg geweest (ik was toen nog niet zwanger). Nu doet het niet meer zo zeer als in het begin maar ik voel duidelijk de pijnlijk opgezwolle klieren en mijn keel die echt nog niet genezen is. Opzoeken op het net moet je niet doen want dan krijg je nog meer schrik. Ik ga terug naar de arts maar heb nu gelijk zo'n schrik dat het iets engs/ergs is ofzo. Het wil maar niet overgaan. Proficiat voor jullie beide dames!!
Hoi Meiden, Allereerst gefeliciteerd met de zwangerschap van jullie tweede wondertje! Ook ik krijg een tweede en vind het haast nog spannender als bij m'n zoontje, ik weet nu hoe bijzonder/leuk/mooi etc etc is dus zal blij zijn als ik het hartje heb zien kloppen. En ook ik maak me een beetje zorgen, want ik ben nl ziek...voel me echt beroerd, heb koorst, hoesten, geen stem en dan ga je toch aan Mexicaanse griep denken... Ga maar niet op het net zoeken, want dan doe ik helemaal geen oog meer dicht... Dus uitzieken maar en hopen dat het snel beter gaat! Hebben jullie trouwens nog iets leuks bedacht om ouders/schoonouders op de hoogte te stellen? Ik heb een romper laten bedrukken met mijn mama heeft een baby in haar buik. Ga het als niewjaarscadeau vertellen, spannend! Groetjes!
Oh 't lijkt me echt fijn het zo te vertellen. Wij wachten nog heel even. Ik ben nog maar vier weken zwanger. Maar ik zou het wel van de daken willen schreeuwen dat wel. We gaan een weekje op bezoek bij mijn vriend zijn ouders en ik zeg het je eerlijk ik ga echt moeite hebben om te zwijgen. Maar ik zou ze nadien ook wel willen verrassen met een leuke attentie. Hier ook een zieke. Al drie weken! En ik begin best ongerust te worden. Het is mijn keel die maar vervelend blijft doen en mijn klieren zijn nu ook ontstoken. Ik ga dus zo meteen nog eens naar de huisarts en ik hoop dat die mij wat kan geruststellen.
Wij hebben het ook met kerst al verteld (aan familie). Wel vroeg, maar dat vind ik niet erg. Zo kan ik het er altijd met ze over hebben, ook als er iets niet gaat zoals het hoort. Verder ben ik nu veel meer aan het genieten. Bij mn zoontje was ik heel bang de eerste weken dat het mis zou gaan. Ik ben er nu wat meer op gerust gesteld. (al hou je het natuurlijk wel in je achterhoofd)