Hoi Ik heb een heerlijke vrolijke meid van 4 mnd de eerste maand was heel moeilijk. Bijna 24/7 huilen, zkh opname en achteraf bleek het kma. Met de goede voedinng hebben we nu een heerlijk kind. Alleen heb ik zulke enge dromen, Dat mijn meisje wat word aangedaan, laatst huilend wakker omdat iemand op haar fontanel drukte. Toen weer wakker omdat ik haar weer in 't zkh zag. toen dat iemand haar meenam.. Ik weet niet waar het vandaan komt, en opzich zijn nachtmerries niet etg maar het blijft dan wel een aantal dagen in mijn hoofd hangen. Ik vind het ook zo moeilijk om iemand op te laten passen alhoewel ik de mensen on me heen wel vertrouw Iemand ervaringen of tips? Echt niet leuk dit
Dat dromen kan misschien komen door verwerking en ontzwangeren? Probeer er idd niet te veel aan te denken en als je er echt last an hebt helpt praten met iemand misschien wel. Over het oppassen, misschien n je eens 'oefenen' door je dochter overdag naar iemand die je vertrouwt te brengen en dan eens alleen e gaan lunchen met je man, of je legt haar 's avonds op bed en gaat dan wat drinken met een vriendin.. Gewoon eventjes van huis weg maar ook niet te lang.. De eerste keer is altijd moeilijk en gaat altijd gepaard met tranen, ik keek elke 2 minuten op mijn telefoon toen! Maar als je haar biet weg wilt bregen dan hoeft dat natuurlijk ook niet....
Ik herken het wel maar ik heb geen dromen, ja 1x dat iemand bij hart bedje stond maar mijn angsten zijn meer dat ik als de dood ben dat ze iets overkomt en angst voor wiegendood. Waar het ineens vandaan komt, geen idee. Heb dit ook besproken met de verpleegkundige van het cb en die zei ook dat het geen reëele angst is. Er komt elke week iemand van cb bij mij langs om met mij mijn onzekerheden en angsten te bespreken omdat het een tijd niet goed ging met me. Toen ik bekend maakte dat zo bang ben voor wiegendood is ze zelfs met me naar boven gelopen naar haar kamer waar ze lekker lag te slapen om te kijken of ik bedje goed opmaak enzo. Ik ga ieder kwartier/halfuur bij mijn dochter kijken en zelfs 's nachts...
Toen mijn dochter nog zo klein was had ik een steeds terugkerende nachtmerrie: dat ik haar kamertje binnenkwam en er een of andere duistere figuur onheilspellend over haar bedje gebogen stond. Afschuwelijk. Ik dan gelijk ernaartoe natuurlijk en dan lag ze vredig te slapen, niks aan de hand. De droom op zich was belachelijk natuurlijk maar het was echt heel naar. En dan was er met mijn dochter nog niet eens iets aan de hand, die van jou heeft ook nog in het ziekenhuis gelegen, dat lijkt me helemaal voer voor nachtmerries. Het zijn de hormonen, het gaat over, maar leuk is het niet.