Sylvano is echt in de vreselijkste fase ooit! Huilen huilen huilen, als hij moet liggen tijdens luier verschonen, als hij te laat z'n eten krijgt (dus nog warm) , als hij niet op mij mag klimmen, niet op schoot mag zitten enzovoort. Ik wordt er helemaal kriebel van en merk dat ik steeds sneller mijn geduld verlies met dat constante gehuil. Tips??
Schijnt een fase te zijn. Wij hebben dat nu ook. Vreselijke driftbuien van 5-10 min. Wat we doen: negeren en even uit laten razen. Gewoon doorgaan met waar je mee bezig bent. Na enkele minuten vraag je of je kind klaar is en geef je je kind een kus en dikke knuffel zodat ze weten dat je niet boos bent. Bij ins is het daarna over.
Kijk even op google voor Peuterpuberteit. Deze begint vanaf 18 maanden. Ik kende het ook niet... maar als je het sprongetje van 15 maanden al verschrikkelijk vind.....dan is dit hel!
Gaat weer over. Rustig blijven, aangeven welk gedrag je wel wilt zien en niet teveel ingaan op het gekrijs. Verder wel zorgen dat er balans is in dingen samen doen en dingen alleen doen. Opstarten met spelen en dan zelf verder gaan met wat je wilt doen als hij lekker in z'n spel zit, (niet te plotseling afhaken uiteraard, dan is het weer brullen ). Dingen waar je hem bij kunt betrekken, hem gewoon bij betrekken. Jij aan het koken? Hij een lege pan en houten lepel, oid (in de kinderstoel in de keuken). Staand verschonen. En af en toe in kinderstoel lekker voor babyTV
Maar de wereld vergaat toch ook! Hier wel regelmatig, dus ik hou mijn hart vast voor volgend jaar haha. Ik heb dus nog niet veel tips, behalve: als het je echt teveel wordt; loop even weg en kom tot jezelf (wel zorgen dat je zoontje veilig zit natuurlijk, maar dat snap je zelf ook wel).
M'n zoontje is bijna 18 maanden dus denk dat het de peuterpuberteit is. Bedankt voor de oppepers, het probleem is denk ik dat ik eigenlijk de hele dag op de bank zit/lig door de bekkenpijn en dat we een uurtje per dag de deur uit zijn. En daardoor verveelt hij zich denk ik, terwijl hij zich toch best vaak zelf vermaakt maar zodra hij iets niet mag of even stil moet staan voor z'n jas breekt de hel los. Heb echt het gevoel dat ik hem tekort doe maar ik kan niet meer doen dan ik nu doe
Moet je mij niet uitleggen die peuterpuberteit. Bij Jarne is die begonnen toen hij 17 maand was en de driftbuien beginnen nu te minderen omdat hij nu beter kan praten. Tot over een goede maand zei hij nog niet veel en het was precies alsof hij gefrustreerd werd doordat hij zijn gevoelens niet kon vertellen. Als hij drift dan laten wij hem doen, maar als hij begint te slaan(wat hij geleerd heeft van zijn neefje dat even oud is) dan moet hij in de hoek gaan staan voor 2 minuten (omdat hij 2 jaar is) en dat werkt ook enorm goed. Zo goed dat ik al niets meer moet zeggen als hij slaat, hij gaat vanzelf in de hoek staan tot dat ik vraag of hij terug braaf gaat zijn. Soms antwoord hij direct JA en soms zegt hij NEE, dan moet hij nog even blijven staan. Daarna buk ik me tot ooghoogte en zeg hem dat hij niet mag slaan, maar proberen uitleggen wat er scheelt. Daarna een knuffel en een kus en het is vergeten.
Dat plaatje, haha!!! Oh TS ik heb t met je te doen! Beer heeft een redelijke 15 maanden sprong gehad, dus ik denk dat ik over enkele maanden tzelfde er voor sta als jij nu. Be STRONG,
Sterkte hier is t redelijk voorbij. Ik laat haar nu veel zelf doen. Zelf dr t shirt aan doen en broek. Pamper verschoonramp is weer voorbij, ik zeg gaan we schone bille doen en ze loopt naar haar kamer. Alleen insmeren is nog steeds niet leuk. Komt allemaal goed en lekker veel knuffelen als je toch maar op de bank zit/ligt is het toch prima dat hij op je schoot komt ? En als t even niet gaat dan laat ik dr maar lekker ff janken.
Vervelend TS.. Hier is het sinds vorige week raak(19½mnd).. stampvoeten, adem inhouden, helemaal rood worden.. na 1 minuutje niks meer aan de hand en gewoon weer doorspelen.. Huilen wanneer we haar neerzetten wat ze niet wil.. niet meer liggen voor de schone luier.. Beginnende peuterpubertijd.. heel vervelend, maar het houd ook een keertje op, en we moeten gewoon rustig blijven.. Als het hier na een tijdje echt door blijft gaan, zet ik haar in de box of in de stoel, zet een filmpje aan o.i.d.. en dan ben ik ook even wat rustiger. Probeer eens wat anders te doen, tekenen? ander speelgoed uit de kast halen? Wie weet helpt dat? succes iig!
Het probleem is hij wil paardje rijden de hele dag haha. En op me gezicht zitten en hij laat zich constant hard vallen zeg maar op de bank dus echt rustig zitten doet hij niet. Behalve met babytv haha.
Ohjaa dat paardje rijden hier ook, zegt ze hop hop hop. Rustig zitten doet ze hier ppk niet. Maar ze is 1x van de bank gevallen en als ik nu zeg op je billen gaat ze zitten. Niet lang maar ze gaat dan vaak ook niet verder met wat ze deed. Maar op gezicht zitten zou ik niet accepteren en in de hoek voor zetten ( duidelijk uitleggen )
Haha ja zal vast geb datum zijn . Maar mama is ook een volhouder,ik zet haar steeds terug uit eindelijk krijst ze de boel bij elkaar maar ze blijft staan en na 1 minuut haal ik haar weer eruit. En zeg ik nog duidelijk wat ik niet wilt dat ze doet. Als ze boos is wilt ze ook slaan, ik zeg nu 1x wil je naar de hoek en ze stopt dan al vaak.
Klinkt heel bekend. En inderdaad dan ben je door dat "sprongetje" heen (ik ben niet zo van de sprongetjes), begint de volgende fase. Ik weet niet hoe goed je zoontje al praat? Maar ik merk hier dat het soms ook pure frustratie is omdat hij niet duidelijk kan maken wat hij graag wil. Dan hoor ik alleen maar "die, die, die, die", maar alles was ik aanreik is niet wat hij bedoelt.. zucht.. Lijkt me ook frustrerend voor jou dat je lichamelijk zo weinig kunt nu. Onze zoon moet (met de nadruk op moet) af en toe gewoon naar buiten. Jammer dan dat het regent.. gewoon lekker door de plassen rennen dat is wat hij wil.. Dus veel sterkte op dat vlak. Heb je iemand in je omgeving die hem soms eventjes mee naar buiten kan nemen?
Hij zegt nog helemaal niks! Dus dat kan ook een frustratiepuntje zijn ja! Ja ik zet m gewoon af en toe in de tuin en dan vermaakt die zich prima een uurtje en kan ik hem van binnen uit in de gaten houden
Zooo herkenbaar! De laatste kies komt door dus ik vis mevrouw op het moment 3x daags uit de poep. En een schone luier is al een drama, maar omkleden... Gister was ze zo boos, dat ze de poepluier onder haar kont vandaan trok en op de grond smeet. Hier is het echt frustratie op het moment. Ze loopt nog niet en praat ook nog niet, dus daar zal het m vast in zitten. Maar pfoe! Ik juich als de eerste stapjes gezet zijn.
Ohhhhh pffft gelukkig ik ben niet de enige, mijn klein engeltje is opeens veranderd in een draakje... alleen naar de wc gaan is er niet meer bij hoor dan gelijk mamaaaaaaa nu zit ze prinsesheerlijk haar fruit te eten in de kinderstoel voor de tv teletubbies kijken. Naar bed gaan een drama eerst ff krijsen om vervolgens tegen haar knuffels te gaan mopperen. Overdag overal aanzitten waar ze niet aan mag komen, op schoot willen, knijpen en vooral mama gebruiken als klimtoestel. Ze loopt wel al een maand of twee goed los, dus als frustratie zal het praten dan wel zijn... Ik bereid me vast voor op de peuterpuberteit
Pfff herkenbaar zeg. Hier nog zo'n kleine draak De hele dag achter me aan lopen en opgetild willen worden. Ze kan ineens niet meer alleen spelen, alles wordt op de grond gegooid. Ze klimt op de bank en rent dan heen en weer, ze klimt uit de kinderwagen om er vervolgens hard vandoor te lopen Een rondje lopen aan de hand is er ook niet meer bij want mw. wilt steeds de andere kant op als mama. En maar huilen en boos worden als het niet gaat zoals ze wilt. Als de peuterpuberteit nog erger wordt als dit kun je me op vegen straks