Pffffff... Ik weet het af en toe even niet meer. Misschien helpt schrijven even om mijn hart te luchten want in mijn omgeving kan ik er niet echt over praten.. Ik ben 23 zwanger, alles gaat so far so good en daar ben ik heel blij mee!!! Maar ik ben de laatste tijd zo jaloers op anderen!!! Waarom weet ik niet precies.. Nouja kan wel wat redenen bedenken.. We hebben het financieel niet geweldig op een rijtje, we kunnen rondkomen en straks ook als de baby is wordt het even aanpoten maar moet goedkomen.. (als de auto maar niet stuk gaat bijvoorbeeld!!) Maar leuke reisjes, vakanties etc zit er voorlopig niet in.. Als mijn schoonouders en schoonzusje dan aankondigen dat ze met de de kerst lekker een week naar New York gaan en in februari ook nog eens gaaan skieeen in Oostenrijk... Pffff, dan kan ik mijzelf echt gek maken!! Ook op andere gebieden hoor, mijn zus heeft bijvoorbeeld een geweldige dochter van bijna 3 en elke keer als ze ergens is, zie je mensen omkijken omdat ze zo geweldig is! Pffff, hoezo ligt de lat hoog wat betreft leuke kinderen denk ik dan! Dat terwijl ik mijn eigen zoontje nog niet eens ken en misschien wel net zo leuk wordt haha, ieder kind is uniek en dat is leuk! We wonen in een huurhuisje en tegenover ons worden even een paar schitterende villa's met prachtige tuinen gebouwd. Elke keer als ik de afwas sta te doen word ik daarmee geconfronteerd! Tot voor mijn zwangerschap kon ik heel goed relativeren, was daar ook vrij nuchter in maar nu lukt dat ff niet.. Hopelijk is straks alles weer over want zo ken ik mijzelf niet Nouja, het luchtte een beetje op gelukkig door hier te schrijven
Wat jammer dat je je zo jaloers voelt... misschien inderdaad last van de hormonen? Klinkt heel cliché, maar het is (helaas) menselijk om naar anderen te kijken die het beter hebben dan jou. Probeer op je jaloerse momenten te denken aan mensen die het véél slechter hebben getroffen en aan alle dingen die je wél hebt. Geniet van het wondertje in je buik!!
Natuurlijk sta ik erbij stil dat veel anderen het nog veel slechter hebben dan ik! Doneer maandelijks een klein bedrag aan 3 goede doelen en ook de straatkrant verkoper krijgt af en toe wat! Ik ben best wel betrokken en doe veel vrijwilligerswerk.. Maar daar gaat het bij deze jaloerse gevoelens niet op en om mijn situatie te vergelijken met mensen die het slechter hebben helpt op dit moment gewoon even niet, sorry Sfeer thuis is op dit moment ook niet al te best, gaat niet zo goed op het werk van mijn man en dat heeft natuurlijk de gevolgen op zijn humeur (depri) Natuurlijk geniet ik van mijn wondertje, elke dag! Alles sal reg kom! Maar ff klagen op dit forum mag toch?
Maar jij krijgt een kindje!!!!!! Misschien soms even heel bewust op de bank gaan zitten en kijken naar alle dingen die je wel hebt in plaats van niet. Desnoods 3 x per dag.. Positivisme helpt!
Volgens mij is het niet zo vreemd dat je zo kijkt naar de wereld om je heen. De hormonen zorgen er wel voor dat je de best mogelijke moeder wil zijn en je kindje alles wil geven wat hij nodig heeft. Geen wonder dat je dat probeert af te meten aan je omgeving. Alleen mis je nu een stukje relativeringsvermogen (blame it on the hormones!!): volgens mij heb je alle liefde in huis om je kind een veilig plekkie te geven. Maar aangezien je er wel last van hebt: sterkte ermee!
Mijn oom had vroeger veel geld, mijn ouders konden net rondkomen. Toen mijn moeder eens bij hem klaagde bij hem over gebrek aan geld, zei hij het volgende: "ik zou al mijn geld inruilen voor een kinderfietsje in de tuin". Hij en zijn toenmalige vrouw konden geen kinderen krijgen. Zelfs met geld is niet alles te koop en jij krijgt straks het mooiste dat er is. En ja, jouw zoontje wordt net zo leuk (nee, nog leuker) dan het kindje van je zus.
Zo heeft idd iedereen wel wat. En klagen mag zeker meid. Lucht lekker op. Maar bedenk wel, wees idd blij met de dingen die je wél hebt !! Je hebt een prachtig wonder bij je, en ook niet iedereen kan dat zeggen..