Hoi, Mijn zoontje van 3 jaar en 9 maanden is vanmorgen bij het consultatiebureau geweest, de laatste keer (gelukkig). Halverwege het consult vroeg ze of hij niet duimde of geen speen had (het leek er dus op dat het haar niet was opgevallen). Aan het einde zei ze ineens dat hij niet alle letters goed uitsprak en dat dat zou komen door het duimen. Dit kan natuurlijk, hij slist namelijk ook een klein beetje. Echter vind ik dat hij in vergelijking met andere kinderen om hem heen juist heel goed praat en een duidelijke uitspraak heeft (dit geeft het kdv ook steeds aan). Dus dat hij dan niet alles duidelijk uitspreekt, is niet gek toch met die leeftijd? Ze zei tegen hem, zullen we afspreken dat je als je 4 bent niet meer gaat duimen? Kinderen die duimen kunnen namelijk niet naar de basisschool. Nou toen brak m'n klomp, hier werd ik nogal pissig om. Waarom zegt ze dat zo tegen hem? Kind helemaal verdrietig, omdat hij wél graag naar de basisschool wil maar ook wil duimen. Ik heb me er dus behoorlijk tegen verzet en gezegd dat ik het onzin vond. Ze begon over logopedie en heb dat ook afgewimpeld. Misschien heb ik me ook wat aangesteld door meteen alles als onzin en overdreven te bestempelen, maar vond het echt erg gemeen hoe ze tegen m'n zoontje deed. Hebben jullie hier ervaring mee? En is het niet wat vroeg om nu met nog geen 4 jaar en een beetje slissen en niet alles letters juist uitspreken al te zeggen dat hij logopedie nodig heeft?
Nogal idioot dat zij bepaald of hij wel of niet mag duimen, door dat tegen hem te zeggen. Als cb kunnen ze ee. advies geven, duimen kan leiden tot.... Maar op deze manier zou ik ook pissig zijn. Er kunnen een hele hoop redenen zijn waarom een kind slist. Ik had geen speen en duimde ook niet, maar wel logopodie gehad voor mijn slissen. Ik zou mij er niet al te druk over maken.
Misschien bedoelde ze het niet zo rot? Duimen (en speen) kan wel degelijk tot slissen leiden. En gebitsproblemen. Mijn zoontje van 3 loopt ook bij de logopedist omdat hij bepaalde klanken niet goed uitspreekt, en ons is toen ook aangegeven om zo spoedig mogelijk met de speen te stoppen. De logopedist heeft dat ook tegen hem gezegd en doordat mijn zoontje het ook begreep zijn we diezelfde avond nog gestopt. En dat ging zonder problemen. Nu is stoppen met een speen natuurlijk makkelijker dan duimen. Mijn dochter van 4,5 duimde tot voor kort. Zij had geen last met spreken, maar kreeg wel vooruitstaande tanden. Duidelijk aan haar uitgelegd en daarnaast een nagellak met vies smaakje op haar duimnagels gelakt (weet er even de naam niet meer van), dat werkte heel goed. Zonder tranen binnen 1 dag gestopt. Wel bij beide kids beloond, ze mochten een klein cadeautje uitkiezen.
Edit: sorry ik zie nu staan consultatie bureau, ik dacht logopedist. Dat is inderdaad niet aan haar om dat te zeggen.
Wat raar dat ze dat zo tegen je zoontje zeggen. Ik zou inderdaad ook zo snel mogelijk stoppen maar dat is aan jullie en niet aan de CB. Advies geven prima maar niet jullie taak overnemen
Ons buurmeisje gaat naar de logopedie, nooit geduimd. Onze dochter spreekt heel goed, is 6 en duimt nog. Voordeel is wel dat als ze eenmaal slaapt haar duim uit haar mond gaat, hij blijft er niet in. We hebben het geprobeerd af te leren door alle bekende trucjes, maar dat heeft niets gedaan. Nagellak, duim tapen.... zodra het erop zit doet ze het niet, gaat het eraf weer wel. En de lak wast ze er inmiddels gewoon af, of ze accepteert de vieze smaak eventjes. Het is puur symptoombestrijding, de innerlijke drive is er onvoldoende. Plus een oma die het flink ondermijnd blijkt achteraf, grrr. Ze was er een periode bijna helemaal vanaf. Er is niemand die echt lijkt te weten hoe je het goed aan moet pakken op emotioneel vlak, ik baal daar erg van. Ik weet zelf hoe het is om er niet vanaf te komen en had gewild dat ze me er vroeger veel beter bij geholpen hadden. Ik heb aan een kindertolk gevraagd wat haar gedachte was; zij zoeken de oorzaak bij de ouders. Het gaat over niet los kunnen laten. Nu gaan we naar een psychomotorische kindercoach. Die geeft aan dat haar mond en handen nog flink verbonden zijn. Ze heeft nu oefeningen om het los te gaan koppelen, Tijdens de testjes die ze kreeg kwam het ook erg naar voren, waarschijnlijk dat ze daardoor ook zo kan blijven ratelen. O.a. moet ze veel kneden (deeg kneden, zelf klei maken, kneden met gewone klei), in een bal knijpen en met haar handen werken. Dan nog wat andere dingen erbij. Het is dan niet meteen opgelost natuurlijk, hopelijk helpt het wel. Ik denk wel dat we weer meer afspraken moeten gaan inlassen wanneer ze wel of niet duimt, want het duimen loopt nu de spuigaten weer uit. De hele dag door, elk rustmomentje. Maar ze is ook gevoelig, dus wellicht nodig om zich af te sluiten van de buitenwereld? Uit mijn herinnering is dit echt een belangrijk punt, afsluiten. Het lijkt dan wellicht nog het meeste op medidatie. Je hoofd wordt lekker leeg want je hoeft nergens aan te denken, je kunt lekker even wegdromen. Ik mis dit zelf heel erg dat wegdromen en mijn hoofd zit dus ook erg vol! Veel te vol, ik heb er last van. Echter zat mijn dochter beter in haar vel toen ze bijna niet meer duimde. Echter nu is ook haar oma zeer recent overleden, dus ik kan helemaal geen eerlijke vergelijking trekken. Het is niet gemakkelijk hier op dat vlak. Duimen kant niet alleen voor scheven tanden zorgen, maar ook voor een vergroeiïng van het gehemelte. En dat kan voor spraakproblemen zorgen.
Hier logopedie gehad (niet door duimen) met 4jr, net afgerond, en ik ben alleen maar positief. Ik hoor hier zelden kinderen van 4 nog moeite hebben met klanken, mijn dochter viel duidelijk op met moeite met de L en R en om onzekerheid bij haar te voorkomen dus logopedie gestart. Ik begrijp de weerstand niet zo goed dus.
Ik zou de logopedie een kans geven. Wel een beetje raar van het CB omdat zo aan te geven bij het kindje!
Bedankt voor alle reacties! In mijn ogen is het heel erg vroeg en overdreven, maar het is mijn oudste en dat komt misschien omdat ik zelf geduimd heb en er nooit wat over heb gehoord. En de kinderen in zijn omgeving van zijn leeftijd die ik ken (zijn er niet zo veel) spreken slechter, dus voor mijn gevoel is het vrij "normaal". Als ze bij het CB er op een normale manier over begonnen was had ik er misschien anders over gedacht maar was echt boos omdat ze het zo tegen m'n zoontje zei. Daarbij vroeg ze halverwege, hij duimt niet of geen speen hè? En toen ik zei van wel kon ze het ineens horen. Dat klonk voor mij dus een beetje vreemd. Nu ik wat afgekoeld ben kan het me toch niet loslaten en wil natuurlijk niet dat hij problemen krijgt omdat ik te eigenwijs ben! Misschien moet ik het een kans geven en kijken wat de logopedist zegt. Hij duimt voornamelijk als hij z'n knuffels heeft, deze blijven overdag boven, zodra hij naar bed gaat krijgt hij ze en gaat hij duimen, als hij slaapt gaat z'n duim vanzelf weer uit z'n mond. Op deze manier hebben we er dus nog wel wat invloed op. Zoals @Sandana ook al noemde, het geeft hem volgens mij een rustig en veilig gevoel. Ik heb dit zelf ook altijd zo ervaren en m'n man ook als kind. Ik wil hem dus eigenlijk z'n duim niet afpakken, ik weet zelf nog hoe fijn ik dat vond. Hij moet het uiteindelijk ook zelf willen, anders werkt het met pleisters enz ook niet. Ik blijf wel benoemen waarom hij overdag beter niet kan duimen enz. Misschien komt er een moment dat hij zelf besluit het niet meer te doen.
Hier ook een vierjarige waar het cb laatst over logopedie ivm klankverwarring begon. Ik heb het naast me neer gelegd. Hij is pas laat gaan praten, niet zo gek dat hij dan nog wat achterloopt. Hij zit nu op school. Als zij ook vinden dat hij logopedie nodig heeft, ga ik daar wel in mee. Nooit geduimd trouwens. Ook geen speen gehad.
Mijn dochter sprak rond haar 4e de G klank niet uit. Die verving ze dan meestal door de S. Nu is ze 7 en spreekt alles perfect uit. Ze heeft geduimd tot ze 5,5 jaar was, dat mocht toen wel alleen in bed of bij een lange autoreis. Toen gaf ze zelf aan dat ze niet meer ging duimen en ze heeft het ook nooit meer gedaan.
Hoi Judith, ik vind dat jouw kind al ver is als hij alleen nog duimt met knuffels. Alleen voor het slapen gaan kan zo'n probleem niet zijn. Ik hoop dat ik dat ook zo ver krijg, hoe heb jij dat kunnen sturen? Hier duimt ze echt vaak. Ga nu weer afspraken maken over wel of niet duimen en dat opbouwen. Als ze maar bezig is doet ze het niet, maar ik kan haar niet continu bezig houden. Even onder ons: ik ben er nog niet 100% van af, 95% denk ik. Ik heb het niet nodig en toch soms betrap ik ineens mezelf.... onbewust. Als ik moe ben. Ik wil niet dat mijn kind krijgt wat ik heb, een eeuwig gevecht met mezelf. En aan de andere kant denk ik: pfff wat een moeite moet ik doen voor iets dat niet schadelijk is, terwijl roken of blowen maatschappelijk geaccepteerd is terwijl dat wel schade toebrengt. Ik rook of blow overigens niet, nooit gedaan ook.