Hoi dames, Ik ga zeker bevallen, op medische indicatie, met een ruggeprik. Ik hoor van velen dat het een verademing moet zijn in vergelijking met bevalling zonder. Zijn er hier mensen met ervaring met ruggeprik tijdens de bevalling? Wanneer geef je het aan dat het in je dossier staat? Wat voel je dan nog wel en niet? De een zegt het lijkt op een tandartsverdoving gevoel, de ander zegt alles nog te voelen, de een zegt persweeen wel te hebben gevoelt, de ander zegt van bijna niet.... Dank je wel alvast & grtz Marieke
Ik lees ook mee, want ik wil ook een ruggenprik dit keer. Ik zit ook met dezelfde vragen. Nog niet met mijn vk besproken, maar ga ik bij de volgende afspraak zeker doen.
Volgens mij is heel persoonlijk, afhankelijk of je een spinale prik of een epidurale prik krijgt en afhankelijk van hoeveel verdoving ze geven. Ik heb een epidurale ruggeprik gehad en ik voelde bijvoorbeeld wel mijn benen. De weeen voelde ik in het begin niet, maar kwamen er later weer doorheen. En op het einde voelde ik alle weeen weer (rug-been weeen). Bij mij werd de prik ook uitgezet met 10 cm ontsluiting om te wachten op persdrang. Dat is een procedure die per ziekenhuis anders is. Bij mij duurde het wachten erg lang en toen had ik wel gewone weeen en uiteindelijk heb ik op eigen kracht moeten persen. Het zetten viel me overigens 100 procent mee, dat deed eigenlijk geen pijn. En je hebt er snel baat bij. Ik zou goed in overleg treden met de gyn om de procedure mbt de ruggeprik te horen. En ik zou het meteen zeggen als je in het ziekenhuis komt voor de bevalling. Soms duurt het namelijk even voor je geholpen kan worden of willen ze eerst een infuus met vocht geven.
Tweemaal epidurale gehad, en tweemaal niets geholpen. Na 2 uur uitgezet omdat de draadjes in de weg hingen en het nog geen greintje verdoofde. Dit bij inleidingen met infuus direct op hoogste standje. Waarschijnlijk verkeerd gezet (overigens in twee verschillende ziekenhuiszen).
Bij mijn eerste bevalling heb ik uiteindelijk ook voor een ruggenprik gekozen. Ik wou eigenlijk geen pijnbestreiding, maar mijn man drong erop aan, omdat ik het eigenlijk echt niet meer hield... Het zetten ging wat lastig bij mij, omdat ik van de pijn zo zat te trillen dat ik gewoon niet stil kon zitten. Hierdoor prikte de arts eerst "mis" wat aardig veel pijn deed. Daarna zette hij hem wel goed en vanaf toen was het echt een verademing! Ik had met 5 cm ontsluiting al persweeën en dat is echt een hel. Dus die ruggenprik was wel erg fijn. Alleen later wou de ontsluiting niet vlotten, en hebben ze me op mijn zij laten liggen... nou toen was de ruggenprik niet meer voldoende om die pijn tegen te gaan... Maar voor de normale weeën heeft het me veel geholpen om even uit te rusten voor de bevalling. Ik heb de persweeën verder vrij weinig gevoeld. De pijnbestreiding werd wel uitgezet toen ik eenmaal moest gaan persen... maar had een erg lam gevoel in mijn benen wat het wel wat vermoeilijkte. Nu lag mijn kindje ook in een sterrenkijker positie, wat het al wat vermoeilijkt om goede ontsluiting te krijgen. Het liefst doe ik het deze keer zonder, maar dat is gewoon persoonlijk omdat ik gewoon geen pijnbestreiding wil. Maar het is wel fijn om te weten dat de mogelijkheid er is.
Hier ook een ruggenprik gehad. heb altijd gezegd dat ik er nooit 1 wilde maar toen ze me vroege of ik het wou zei ik geen nee. Van de prik zelf helemaal niks gevoeld De ontsluitingsweeen heb ik niet gevoel maar toen het persweeen werden kreeg ik het gevoel weer terug, helaas moest ik die nog een paar uur wegpuffen..
Ok, het verschilt dus erg p.p maar echt erger zal het er niet van worden Ik zie niet op tegen de bevalling maar zie niet in waarom ik pijn zou hebben indien niet meer nodig. Daarbij, zoals geschreven, is het medisch geindiceerd, de ruggeprik. Gezien dit mn eerste is; nog ff een vraagje Ik heb al dagen een erge druk op mn kruis, mn benen doen moeilijk mee, kan moeilijk lopen, heb steken in mn kruis, pijnlijke vagina. Kindje lag al vast in mn bekken zei de gyn. Kan dit gewegen van het kindje zijn of zijn dit voortekenen voor een begin? Wederom bedankt!!!!!!!
Die pijn en druk komt volgens mij doordat het kindje al heel laag ligt. Dat kan vervelend voelen en geeft druk op je blaas enzo. Of het dan ook snel begint weet ik eigenlijk niet. Het is in elk geval wel een voorwaarde
Ik ga in week 38 bevallen En dan heb ik (als het goed is,anders met spoed naar het ziekenhuis) geen weeen en geen pijn Ik heb eerder een ruggeprik gehad en liep 3 weken mank omdat meneer me behandelde als een dartbord Maar dat was omdat ik geopereerd werd aan fistels Ik moet een keizersnee,en denk dat dat anders is dan wat jij bedoelt Je bevalt op de normale manier maar moet pijn bestrijding?
Hebben jullie gekeken naar de naald of was mogelijk dat als je zegt ik wil naald niet zien ze ook niet laten zien.Want ik vind allemaal best eerlijk gezegd maar wil die naald niet zien als ik voor kies.Of zijn ze verplicht je procudure uit te leggen plus naald te showen?
Nee hoor Ze leggen het gewoon uit en laten niks zien Ik zat met de rug naar die man toe en alles gebeurde achter mij
Ik had een niet zo leuke vent die me prikte,hij voelde op mijn rug en daarna handen los en darten maar! Waardoor er spieren werden geraakt en ik een blauwe plek kreeg Liep 3 weken mank erna Maar moet wel zeggen daar kom je ook doorheen en wat ik heb meegemaakt is toeval Die man had geen zin die dag... Mensen maken fouten zeg ik dan maar...
Ik heb ook een ruggeprik gehad tijdens de bevalling, was eigenlijk niet mijn bedoeling maar ik ben er echt super blij mee geweest. Mijn weeen waren nl met 2 cm al heel erg heftig en ik kreeg ze niet meer opgevangen. Ik lag al in het ziekenhuis ivm te vroeg gebroken vliezen. De verloskundige van daar die rade mij de prik aan omdat het nog wel eens heel lang kon gaan duren. Het was echt een verademing, een hele lange tijd geen pijn meer. Voelde de weeen nog wel komen en gaan maar zonder pijn. Kon zelfs nog wat slapen want ik was al helemaal total los voordat ik aan de bevalling begon, bijna niet kunnen slapen in het ziekenhuis. Pas bij de 8 a 9 cm ging ik de weeen weer echt voelen dat ze pijnlijker werden. En toen ik bijna mocht gaan persen toen werd de verdoving stop gezet zodat ik weer gevoel kreeg en kon ik ff later mee gaan persen. Dus de laatste 2 cm waren wel weer heftig maar dat was nog goed te overbruggen. Van de verdoving zetten heb ik nauwelijks iets gevoeld. Eerst verdoven ze de huid en dat voelt ff of dat ze bloed prikken en daarna voel je niets meer en weer ff later voel je het gevoel uit je benen weg trekken. Als ik me om wou draaien moest ik ook elke keer bellen want dat lukte niet meer alleen of alleen met mijn man, daar was minimaal nog iemand bij nodig. Maar ondanks dat ik eigenlijk zonder bestrijding wou bevallen en ik ook best wel opzag tegen de prik zetten is het me 100% meegevallen en mocht het weer zo zijn de volgende keer dan doe ik het weer op deze manier al wil ik eerst zonder bestrijding proberen.
Ik heb hem ook gehad. Bij mij prikten ze de eerste keer niet goed dit was ff vervelend. (spuugde ook alles eruit hahhaa) de tweede keer zat hij wel goed. Het voelt als een doof gevoel in je benen. Mijn benen werden helemaal warm. Van de prik zelf heb ik eerst in het begin wel wat gevoelt. Geen pijn maar wel vervelend gevoel als de vloeistof naar binnen gaat. Daarna was het een verademing. Na 4 uur was hij uitgewerkt, dat was ook de tijd dat bij mij de persweeen kwamen. Mijn kateter zat ook niet goed dus dat voelde ondanks de ruggeprik aan alsof ik blaasontsteking had. Toen ze de kateter eruit hadden gehaald kreeg ik persweeen en die voelde ik dus wel. Ondanks die ongemakken wil ik bij deze ook een ruggeprik als dit mogelijk is. Je bouwt zoveel kracht op om voor je persweeen te gaan.
Ze hebben bij mij wel uitgelegd wat ze gingen doen, maar niet de naald laten zien oid. En het gebeurt achter je, dus je ziet echt niets. Vond het naarste nog het uithalen van de ruggeprik, er zat namelijk best een lang slangetje in mijn rug en dat duurde best lang voor het er helemaal uit was.
Ik vond de ruggeprik een verschrikking. Hij heeft totaal niet geholpen. Ik heb elke wee gevoeld. Het erge was dat ik niet mijn bed af mocht door die ruggeprik, dus ook niet in een andere houding kon gaan staan om ze op te vangen. De volgende bevalling heb ik zonder gedaan. Een verademing. Gewoon bewegingsvrijheid en de pijn was tenminste op te vangen. Voor mij dus nooit meer!
Ik kreeg een ruggeprik, omdat ik een spoedks heb gekregen weeen zijn 10 x erger dan de ruggeprik althans zo heb ik het ervaren.