Mijn zoon van 8 jaar zit al 3 jaar op zwemles en raakt nog in paniek in het water. Vooral in het diepe, maar ook al van druppels in zijn gezicht bijvoorbeeld. Hij heeft een beperking, dus we wisten dat het lang zou gaan duren, maar hij boekt nu dus helemaal geen vooruitgang. Hij blokkeerd. De corona sluitingen hebben hem ook zo'n jaar gekost, dus dat hielp ook niet mee. Ik weet gewoon niet meer wat ik moet doen. Het kost onwijs veel geld. En we wonen in een waterrijk land, dus niet leren zwemmen vind ik geen optie. De zwemjuf heeft veel ervaring, maar ze heeft het ook nog nooit meegemaakt dat ze zo lang bang bleven/de angst erger werd.. Ze laat binnenkort een keer een collega mee kijken. Voor nu gaan we 2x per week lessen in plaats van 1x, maar wie herkent die angst? Wat is er bij jullie aan gedaan?
Zwemt hij in een klasje of privé? Wanneer hij in een klasje zwemt zou ik eens kijken naar privé zwemles. Wellicht biedt dat meer vertrouwen voor hem. Het is duurder, maar nu ben je ook ontzettend veel geld kwijt voor 0 vooruitgang.
Is het een groot zwembad? Onze zoon had eerst peuterzwemmen en raakte totaal in paniek. We hebben hem pas met 5 weer op zwemles gedaan alleen dan in een klein zwembad. Er was verder niks om heen/ geen afleiding prikkels. Daar was het spannend maar ging al gauw steeds beter.
Herkenbaar! Mijn oudste is heel angstig onder water. Hier ook lang zwemles gehad, verschillende zwemscholen, maar het baad niet. Hij kan zwemmen, maar afzwemmen wordt ‘m niet omdat hij onder water moet. Heeft dus geen diploma. Ik ben er dus mee gestopt. Hij is altijd vrij om het alsnog te doen, maar hij wil zelf ook niet. Water is altijd een vrees geweest. Hij weet ook dat hij bij school activiteiten met water niet mee kan/mag doen. Hij heeft hier geen moeite mee.
hoe gaat het met douchen, haren wassen of vrijzwemmen? Als dat ook tot grote angst leidt zal ik toch eens verder kijken. misschien een psycholoog of kindercoach hopelijk kun je achter de oorzaak komen
Ik zou ermee stoppen. Dit is echt zinloos na 3 jaar. En dan heel duidelijk aangegeven dat hij dan dus helaas niet mee kan doen met zwemactiviteiten. Dus niet mee met school of vrienden. En dat hij met jullie altijd een zwemband/zwemvest voor volwassenen en bandjes zal moeten dragen. En dat jullie wel gewoon gaan zwemmen (op vakantie bijvoorbeeld). Misschien is therapie een beter idee.
Het is een klein maar diep zwembad. Hij krijgt natuurlijk wel middelen om te druiven, maar toch raakt hij in paniek. Ook als hij op zijn rug zwemt en er komt water op zijn gezicht. Hij stopt dan met zwemmen en gaat spartelen. Zelf geeft hij aan dat hij niet weet hoe het komt (hij schaamt zich er zelfs voor), ondanks dat we hem prima kunnen uitleggen dat hij rustig moet blijven en juf bij hem in de buurt blijft. Stoppen vind ik echt geen optie, ik hoop eerder op een deskundig iemand die hierin mee kan kijken bijvoorbeeld of tips van ouders die dit herkennen. We wonen zowat op het strand en als hij nu in een sloot zou vallen zou hij zelfs nog verdrinken.
Het gekke is dat hij dan niet bang is. Ook niet of ban hoge glijbanen af te gaan en dan in het water te vallen. Met vrij zwemmen is hij wel watervrij.
Dochter had t ook heeeeel erg. Zowel met douchen (haren wassen een draaaama) als met dr zwemles (klein groepje). Ben met een vriendin gaan zwemmen, zwembad had een of andere vakantie feestje met muziek en lichtjes aan in t zwembad was net een disco. Vriendin is duikinstructrice geweest. Klinkt goor maar "snottenbellen blazen onder water" was hét spelletje. En na 1,5 uur was de grote paniekzaaier bommetjes aan t maken in t water... De dag ervoor bij zwemles werd ze histerisch van wat spetters water in dr gezicht.
Hoe gaat het als jullie zelf met hem zwemmen? Kunnen jullie niet zelf de zwemles gaan geven? Je zou kunnen overwegen om naar een ander zwembad of andere instructeur over te stappen. uiteraard hoeft het niet daaraan te liggen maar soms kan gewoon een andere omgeving en een ander gezicht ineens net beter werken
Waarschijnlijk omdat hij dan grond onder zijn voeten voelt. Heb het idee dat daar de clou zit. Hier heeft zoon 2,5 jaar erover gedaan waarvan de laatste 2 maand in het diepe, voor de rest gelest in het " ondiepe" bad waar hij dus kon gaan staan als het even niet meer wilde. Pas toen zijn leraar opmerkte, joh je zwemt het hele bad rond zonder te gaan staan, dan kun je ook wel naar diepe toe. En eenmaal in het diepe ging die als een speer.
Dat klinkt als verlies van controle. Als je van de hoge glijbaan gaat dan doe je dat bewust, heb je enigszins contole op je snelheid en weet je wanneer die plons komt. Bij spetters in je gezicht bij rugzwemmen komt het onverwacht en kun je er niks aan doen. Net als zwemmen in het diepe waar je niet zelf kan bepalen om even te gaan staan. Ik zou kijken naar overlevingszwemmen, zoals dat ook voor babys en peuters bestaat. Puur gericht op technieken om jezelf redden bij een val in het water, niet op baantjes trekken op je rug.
Ik zou met deze les stoppen. Na 3 jaar stilstand levert dat niks meer op. Kan je niet zelf les geven? Ik neem aan dat hij na 3 jaar wel een beetje basistechnieken heeft toch? Als hij zich met vrijzwemmen wel vrij voelt, zou ik proberen hem spelenderwijs drijftechnieken enz proberen te leren. De tip van meer overlevingstechnieken vind ik ook een goede. Misschien dat een andere vorm van zwemles in een ander bad nieuwe mogelijkheden geeft. Het papiertje en een perfecte techniek is niet het belangrijkste maar de ervaring met water. Wat doet water met je, hoe reageert water als ik beweeg, hoe kan ik mezelf voortbewegen in het water en als ik uit de glijbaan kom rollen, hoe voelt dat dan etc. En verder kijken of er misschien iets aan de angst gedaan kan worden.
Hij ging wel vooruit, maar de laatste tijd lijkt hij meer te blokkeren en gaat het eerder slechter dan beter. Ik zal eens informeren of hier ergens van die overlevingstechnieken te leren is. Het is jammer dat hij echt 1 op 1 begeleiding nodig heeft en we vanuit de gemeente 0 steun krijgen.
Kan een zwembril helpen? Dat is hier de oplossing voor onze jongste. Met zwembril durft ze alles, zonder niks..
Waarom zou de gemeente je moeten steunen met zwemles? Tenzij je minima bent moeten ouders dat zelf bekostigen. Ook als je kind er veel langer over doet of individuele les nodig heeft. Er zijn wel ouders waar zwemles veel langer duurt. En waarom niet kijken naar zelf gaan oefenen. Of voorlopig stoppen. Zonde van je geld en tijd. En kind lijkt eerder weerstand te krijgen dan wat te leren. Wij wonen in een omgeving met veel water. Maar je kunt kinderen (zeker van die leeftijd) gewoon leren om daar uit de buurt te blijven. En bij een zwembad of recreatieplas zijn jullie aanwezig en draagt hij verplicht een zwemvest of bandjes de hele dag.
Omdat het onredelijk is om van ouders te verwachten dat ze duizenden euro's hebben liggen voor iets wat bij een gemiddeld kind honderden euro's kost voor wat in Nederland een essentiële vaardigheid genoemd mag worden. TS betaald waarschijnlijk iets van 145 per maand, al 36 maanden lang, dus ruim 5000 euro tot nu toe. Het zijn niet alleen de minima die moeite hebben met dat soort bedragen. En het is niet alleen zwemles, heel veel is duurder met een zorgintensief kind. Dit uiteraard wanneer de zorgintensiteit van een kind een regulier traject in de weg staat, niet wanneer de ouders voor privé-lessen kiezen omdat ze dan sneller klaar zijn.
Mijn dochter (met ASS) kreeg privé-les, 1 op 1, 50 euro per half uur. Ze was al een stuk ouder dan jouw zoon toen ze begon met zwemles, i.v.m. angst, motoriek, en een wachttijd van uiteindelijk 3 jaar voor (privé-)zwemles (o.a. door de Corona-tijd). Het voordeel hiervan was wel dat ze inmiddels motorisch sterk genoeg was en de slagen snel oppikte. Echter bleef ze echt enorme watervrees houden. (ook met zwembril) De zwemschool gaf al vrij snel zelf aan dat het beter was om te stoppen, i.v.m. de hoge kosten en te weinig vooruitgang. Ik durf wel te zeggen dat wij alles geprobeerd hebben. Van spelletjes onder de douche/in bad, hulp inschakelen van haar ASS-begeleider, tot aan een groot zwembad in de tuin in de vakantie om zelf met haar te oefenen (die hele handel aanschaffen was goedkoper dan een maand privé-les). Met zwemles zijn wij dus gestopt, zonder diploma of certificaat. De zwemschool gaf, voor ons gevoel, wel echt te snel op, wij hadden nog wel even door willen/kunnen gaan. Maar wij zijn ook wel gewoon realistisch dat een diploma/certificaat er waarschijnlijk niet in had gezeten. Hoefde ook niet voor ons. Maar ons doel was wel dat ze zich zou kunnen redden als ze in het water terecht komt, en dat is nog niet behaald. Natuurlijk blijven we zelf met haar zwemmen en oefenen. En ze weet dat ze niet alleen bij het water mag komen, niet meekan met zwem/boot activiteiten met school, etc. Jullie zijn echt al heel lang bezig. Is jullie zwemschool nooit in gesprek met jullie gegaan hierover? Ik lees in je verhaal dat hij met vrij zwemmen wel meer durft. Heb je wel eens geprobeerd om van zwembad/badjuf te wisselen? Ook omdat je aangeeft dat het een diep bad is. Wellicht zit daar het probleem. Krijgt hij privé-les? (wel al gevraagd, maar volgens mij niet beantwoord, of ik lees er overheen?)