Mijn zoontje van bijna 14 maand eet erg goed brood, fruit en yoghurt. Hij drinkt meer dan genoeg en als er een potje op het menu staat dan eet hij alles op (mag ik hem ook helpen). Nou heb ik eigenlijk weinig potjes en maak ik het voornamelijk zelf. Sinds een paar weken weigert hij het zelfgemaakte eten. Ik heb het ook al zo fijn gemalen als een potje en er zelfs in gedaan maar meneer trapt er niet in. Soms neemt hij 1 stukje en stopt hij maar soms wil hij helemaal niks. Nou gok ik dat dit een fase is, maar ben wel benieuwd wat jullie gedaan hebben? En of jullie tips hebben?
Herkenbaar. Potjes zijn makkelijker te eten, minder grof en zijn flauwer van smaak. Mijn zoontje houdt ook meer van potjes dan van vers. Wat ik dus doe ik het potje namaken Veel saus en de groenten, pasta of rijst zacht gekookt. Maar het is ook maar net hoe zijn hoofd staat hoor.. Soms gaat zijn bordje helemaal leeg, en soms dan krijg ik er met moeite 3 happen in. Vers en grotere stukken gaat wel steeds beter dus ik gok dat hij met 18 jaar wel een gewoon bord met spaghetti kan leegeten
Grote stukken laat hij dus nu ook liggen. Terwijl paar weken geleden hij alles at. Ook namaken heb ik geprobeerd maar Het is net alsof hi lk het verschil dan nog ziet. Eerst at hij nog wel vlees maar ook dat wil hij niet. Maar laatst had ik ovenfriet en dat wilde hij dan wel maar vanwege het zout wil ik dat teveel doen. Ik negeer nu zijn gedrag, bied ook niks anders aan. Maar geef wel toetje. Gisteravond 1 stukje courgette en daarna yoghurt. Hij slaapt er de hele nacht op
Toetje geef ik ook inderdaad. Melkproducten zijn belangrijk en daarnaast is geen toetje in mijn ogen een straf, welke op deze leeftijd toch nog geen zin heeft. Als hij heel slecht heeft gegeten (wat bijna niet voorkomt gelukkig) dan geef ik hem na het eten wel wat anders. Vaak fruit of een broodje. Het is ook wel gewoon een fase hoor. Denk ik ... hoop ik
Hier nooit echt problemen gehad, ze eet graag prakkie maar chili con carne (fractie milder dan wij normaal eten) is toch wel favoriet. Vissticks zijn ook helemaal het einde maar die krijgt ze niet zo vaak. Nieuwe dingen is een beetje uitdaging soms, eigenwijsje herkent iets niet dus moet t niet. Vervolgens ligt er wel wat op t bord van mama en papa wat er toch wel goed uitziet...(en exact hetzelfde is) dus eet ze van mijn bord of van die van mn man de eerste keren en dan eet ze daarna van eigen bord. Ik moet wel zeggen, rond de leeftijd van jouw kindje kregen wij dr hier ook ineens een eigenwijs koppie op. Helpen? Niks dr van! Zelluf doen! Driften, nijden, lukte niet zoals zij dacht maar denk nou niet dat je mag helpen... En ik moet zeggen, t werd soms een chaos want de inhoud op zo'n lepel of vork vloog geregeld door de keuken in een enthousiaste bui, maar ze at in elk geval beter. Maar we wisten gelukkig al vanaf dag 1 dat er een temperament in zat dus heel verbaasd waren we niet.