Sinds 2 weken weet ik dat ik zwanger ben. Sneller als verwacht maar meer dan welkom! Alleen ik heb zo'n ontzettend schuldgevoel tegenover Mali.. Ik ben zooo bang dat ze het straks helemaal niet leuk gaat vinden en dat ze moet vechten voor dr plekje binnen het gezin. Niet omdat ik anders tegen dr zou doen maar t wordt natuurlijk allemaal een stuk chaotischer.. Ik wil écht niet dat ze hier verdrietig om wordt, en ik weet ook niet zo goed hoe/of ik dit moet loslaten.. Herkent iemand dit..?
Ik herken t niet, en ik heb ook niet echt een advies hoe je dit los kunt laten. Maar waarom ben je bang dat ze hier verdrietig om word. Ze word grote zus en er is toch niks leukers om mama te mogen helpen met de baby, en als de baby slaapt hebt je toch evengoed tijd om lekker met je dochter te tutten. Ik denk gewoon dat je het vooral (tegen t einde van de zwangerschap) positief moet gaan beniemen richting je dochtertje. Koop een pop zodat ze kan wennen aan de fenomeen baby
Dank je wel! Ik zal hierover ook niets laten merken aan mn dochter. Wil haar juist overal bij betrekken en inderdaad met dr verjaardag volgende maand krijgt ze een baby born om te oefenen haha.. Ik hoop dat mn gevoel veranderd is als de beeb geboren is. En dat ik het juist heerlijk voor dr vind, en dat zijzelf er ook zo erg van kan genieten. In ieder geval bedankt!
ik vind het persoonlijk hartstikke mooi voor een kindje als er een broertje of zusje komt. Dat je daarvoor moet inleveren is logisch, maar je krijgt er ook weer veel voor terug Komt vast goed!
Ik ken het geoel wel hoor toen ik zwanger was van Luna en dat was na 3 maanden alweer had ik soms ook wel even van die gedachtes dat ik me schuldig voelde tegenover Danique maar ook tegenover Luna. En of ik dan wel genoeg aandacht voor dr zou hebben enz.. Maar dat waren alleen kleine momenten,ik ben/was superblij dat ik het allemaal nog een keer mocht beleven. Maar dat kwam ook vooral omdat danique nog wel jong is en ik haar niet kon uitleggen of haar eraan te laten wennen dat ze een zusje zou krijgen dus voor haar zou Luna er gewoon op een dag er zijn. En ik denk als je kind wat ouder is het haar kan uitleggen d.m.v. poppen voorleesboekjes enz.. Maar nu dat Luna er is heb ik dat helemaal niet meer alles gaat gewoon vanzelf en ben ik hardstikke blij met mn meiden en ze krijgen genoeg aandacht en liefde. Ik zou als ik het over mocht doen zo weer doen! En hoe jong danique zelf nog is ze vind haar zusje hardstikke lief en geeft dr steeds kusjes en als ze huilt dan wilt ze haar speentje geven dus dat zit wel goed en kan ik alleen maar genieten hoe ze hoe klein ze nog is al zo voor haar zusje wilt zorgen. haha heel verhaal!
Ik snap je gevoel, en beredenering. En hou er maar rekening mee dat ze het ook weleens níet leuk zal vinden dat ze een broertje of zusje heeft, straks. Maar het went zo snel voor ze dat zo'n kleintje er is dat ze al snel niet meer weten dat het ooit anders was. En inderdaad, als je buik begint te groeien kun je het er over hebben met haar, en kan je een pop kopen en die samen verzorgen. Wie weet hoe leuk ze het vindt!
Hey meis, Ik herken je verhaal, toen mijn oudste zoon Damian 4 maanden was kwam ik er op nieuw achter dat ik zwanger was. Blij was ik maar tegelijk ook onzeker, zou het wel goed zijn voor Damian, zal hij nog wel genoeg aandacht krijgen... Het was zo'n dubbel gevoel, ook kreeg ik van mijn schoonmoeder te horen dat ik veel meer met de kleine bezig zou zijn, en dat ik van de ontwikkeling van Damian een hoop zou gaan mis door de drukte.... maar meid ik kan uit ervaring zeggen dat dit niet waar is. Ruben is nu 4 maanden, Op 1 dag na zit er precies een jaar tussen. Damian is van 7 juni 2007 en Ruben is van 6 juni 2008. tuurlijk zijn er moment dat het erg zwaar is, Maar gelukkig is Damian heel erg trots op zijn broertje, hij is zo lief voor Ruben! Enne ik geniet van allebij Damian doet ook wel eens boos op zijn broertje omdat hij het niet leuk vind als Ruben met mama knuffelt, maar meis zo is er altijd wat.... Damian weet niet beter of zijn broertje is er. Tuurlijk is damian wel eens jaloers, maar gelukkig is hij de meeste tijd ontzettend lief voor ruben Dit gevoel gaat van zelf over! Enne als je vragen heb, vraag maar raak! Liefs, Bianca
Volgens mij zal je dochtertje het straks juist leuk vinden als ze niet meer alleen is! Wat is er een leuker cadeautje voor je kind dan een broertje of zusje? Ok, de eerste maanden nog niet zo, maar daarna kunnen ze lekker samen spelen. Maar dat neemt niet weg dat je je nu rot voelt. Zou misschien ook wel komen door de hormonen, je gevoelens zijn dan toch wel anders. Mag ik vragen hoe oud je dochtertje nu is?
Mn dochtertje is nu bijna 23 maanden en zal 2.5 zijn als de beeb komt.. Het zal inderdaad misschien liggen aan mijn hormonen, al moet ik zeggen dat ik redelijk snel een schuldgevoel heb naar Mali zoals natuurlijk heel veel mama's.. Je bevalt niet alleen van een kindje maar ook van schuldgevoelens zoals ze dat zeggen.. Ik besef wel dat dat voor Mali echt niet gunstig is en dat ik dat ook echt moet loslaten.. Bedankt dat jullie zo lief reageren!
Je komt op mij als iemand over die haar eigen gevoelens goed kan beredeneren. Dat vind ik al knap. Het voelt nou eenmaal even zo maar volgens mij weet je zelf dat de realiteit wel heel anders kan zijn. Sommge dingen weet je ok gewoon niet van tevoren, het vindt zijn weggetje gewoon. Fijne zwangerschap
klinkt erg bekend.. Ik heb me ook schuldig gevoeld begin van mijn 2e zwangerschap (tussen mijn meiden zit precies 51 wkn) Ik was erg bang dat ik mijn oudste tekort zou doen... dat ik haar niet de aandacht kon geven die ze verdiend... Bang dat ze te ruw met haar zusje om zou gaan.. Uiteindelijk was het enige wat mijn oudste dochter raar vond dat mamma's buik ineens weg was hahaha.. vanaf dag 1 (ondanks dat ze nog zo jong is) kusjes geven aan haar kleine zusje.