Laatst stonden wij op het punt om te vertrekken voor een lang weekend weg. Tijdens het ontbijt vroeg ik aan mijn man of hij al wist hoe we gingen rijden. Hij keek me natuurlijk vreemd aan want daar hebben we toch navigatie voor? Ik weet ook niet hoe ik er plotseling op kwam maar ineens kwam er een jeugdherinnering boven van mijn vader die de dag voor we op vakantie gingen de wegenkaarten op de grond uitspreidde om de route uit te stippelen. En dat de hond er dan bovenop ging liggen alsof hij wilde zeggen: jullie gaan helemaal nergens heen! Navigatie en TomTom bestonden nog niet, in ieder geval niet zoals we het nu kennen. Ik ben eind 1981 geboren, deze herinnering is uit eind jaren 80, begin jaren 90. Wie heeft er ook van die jeugdherinneringen van voor het digitale tijdperk waar de generatie kinderen en tieners van nu zich niets bij voor kunnen stellen? Videobanden huren bij de videotheek is er ook zo één.
Een telefoonkaart kopen om vanuit de telefooncel naar huis te bellen dat je met de trein bent aangekomen en ze je kunnen komen ophalen.
Oh ja en de melkboer die nog langskwam. We hadden zo'n speciale krat waar 6 flessen in konden, de lege flessen gingen daarin en dan kregen we weer 6 volle flessen terug.
Dat je aan het eind van de ochtend vertrok met je vriendinnen en dan af en toe je hoofd om de deur stak om even te laten weten dat je nog steeds oké was. Niets geen mobiele telefoons waarop je belde om je ouders te verwittigen Dat je naar binnen kwam als de lantaarnpalen aan gingen en dan altijd nog smeken of je iets langer weg mocht blijven. Dat als het etenstijd was je de kerkklokken in de gaten hield bij 6x slaan direct naar binnen en na het avondeten en de afwas (ja gewoon met de hand) kon je weer buiten spelen (tot de lantaarnpalen natuurlijk aan gingen)
De SRV wagen! Wat een gemis! ;p En inderdaad hoe wij het ooit gedaan hebben zonder navigatie.. ? Met geprinte routebeschrijvingen van de ANWB bijv. En van die wegwerpcamera' s ipv je telefoon
7Km naar huis lopen met de fiets aan de hand omdat je wen lekke band had... Bij een passerend dorpje aanbellen bij een huis om te vragen of je even naar huis mocht bellen (9nummers ipv 10 ) om te laten weten dat je later thuis bent.
Met je walkman muziek luisteren als je met de auto lang onderweg was. Vooral dat je bandje dan wel eens vastliep en je het met een potlood moest fixen.
Mijn vader maakte graag filmpjes van ons op vakantie. Hij had toen zo'n hele grote, grijze langwerpige videocamera. Ik zie hem nog zo staan. Die telefoons zijn tegenwoordig toch een stuk handiger
Fotorolletjes ipv sd kaartjes. Laten ontwikkelen bij de fotograafvom erachter te komen dat de helft mislukt is (te donker, rolletje zat niet goed etc).
Ja, die fotorolletjes! En dan bedenken hoeveel foto's je nog kon maken en of het dan nog zin had om er een nieuw rolletje in te doen.. Van 12 of 24
Afspreken met je vriendinnen dat je 's avonds om 7 uur zou bellen, zodat ze ook daadwerkelijk thuis waren. En dan inderdaad bellen met een telefoon met zo' draaischijf (en later druktoetsen). Als je iets wilde weten dan zocht je dat op in een encyclopedie of woordenboek. Uren buiten rondzwerven zonder dat je ouders wisten waar je precies was.
Dat je thuis alléén het lokale telefoonboek had. Als je een nummer buiten de regio nodig had moest je naar de telefooncel, waar alle boeken van heel NL in zo'n rek hingen. Helaas was meestal nét de pagina die je nodig had eruit gescheurd (of aan de omringende pagina's vastgeplakt, blegh).
Niks muziek luisteren via itunes etc... Middagen radio luisteren met een cassetterecorder. Kwam er een leuk nummer...snel de recordknop indrukken om het liedje op te nemen op een bandje. Balen natuurlijk als de radiodj een heel verhaal hield door het liedje of dat halverwege het nummer het bandje vol zat en je snel dat ding moest omdraaien...
ohhh, ik krijg wel heimwee bij al deze verhalen. Echt bijna allemaal super herkenbaar! Het heeft niet perse met voor het digitale tijdperk te maken, maar ik moet ook nog denken dat wij altijd boodschappen bij de winkel gingen halen zonder te betalen. Het werd gewoon op een lijst geschreven en je kwam wel een keer betalen.
Ik ben van 1975 dus ik weet er aardig wat. Op zaterdagmorgen de Srv man en dan kregen we er altijd van die heerlijke koekjes bij. Met je cassetterecorder in de aanslag voor de top 40. Op zaterdag mochten we een film huren bij de videotheek. Je had VHS, VCC en Betamax. Op de Atari computer pac man spelen. Sieraden maken met vriendinnen en dit deden we hele middagen. Buitenspelen na schooltijd en dan stonden de moeders vanaf de galerij te roepen dat er gegeten moest worden. Na het eten weer naar buiten en als de lantaarnpalen aan gingen weer naar huis. Op zaterdag met het gezin een broodje kroket eten bij de v&d in het centrum. Eindeloze fietstochten op mooie zondagen met het gezin. Toen ik 10 jaar was voor het eerst met de fiets samen met vriendinnen naar het buitenzwembad en later naar hoek van Holland. Je vertrok om 9 uur en om 6 uur kwamen we bruinverbrand weer thuis en contact met het thuisfront was er niet. Iedere woensdagmiddag leuke Kinder tv kijken zoals de poppenkast en Candy Candy. Als je een gat in je broek had dan naaide je moeder er zo'n appel op. Als de kinderbijslag kwam met het hele gezin winkelen. Ik weet er nog zoveel haha Was toch echt een heerlijke ongedwongen tijd en toch ook veel leuker dan nu tegenwoordig. Kinderen groeien op met telefoons en worden continue gecontroleerd waar ze zijn en met wie ze zijn. Ik ben er geen haar slechter van geworden met alle zwerftochten met mijn vriendinnen zonder dat iemand wist waar we waren en waren we verdwaald dan belden we aan bij iemand en mochten we bellen of werden thuis gebracht.
Jaaaahhh!! Meerdere keren gehad, mobiele telefoons bestonden nog niet. Ow, wat een pech als je dan een lekke band had, midden in de polder. Of de ketting eraf... Heb aardig wat keren bij vreemden moeten aanbellen om naar huis te kunnen bellen. En verder: melk opwarmen in een pannetje, magnetrons waren er nog niet. En voor een spreekbeurt op school liep je een halve dag in de bieb rond, want internet was er ook nog niet. Ik vond het een veel gezelligere tijd dan nu. Verlang er vaak naar terug!
Naar de bieb gaan om een uittrekselboek te lenen en dat dan thuis over te typen met je typemachine voor je boekverslag.
Ik herinner me nog goed dat onderweg naar vakantie mijn moeder reed en mijn vader ernaast zat met de kaart in zijn handen. En na hun scheiding heb ik dat zelfs nog een keer gedaan. Toen bestonden er al wel navigatiesystemen volgens mij maar die hadden we nog niet aangeschaft. Krijtborden op scholen... En als we dan klassendienst hadden vroeger maakten we ruzie om wie de veger mocht uitkloppen buiten. Als we tv gingen kijken werd er zo'n enorm ding uit het magazijn gehaald en in de klas gezet. Ik heb een paar jaar geleden de pabo gedaan en miste die krijtborden echt. Vaste telefoon waar de hoorn met een draad aan het toestel vast zat. Je kun dus enkel staand op je plek bellen. Slimme mensen hadden een stoel naast de telefoon . Ik herinner me nog de eerste draagbare telefoon die we hadden in huis, dat vond ik zo bijzonder. En het allereerste mobieltje dat mijn vader kocht. Oh en toen ik 3 was, ik herinner me dat nog goed omdat het zoveel indruk maakte, waren mijn opa en oma onderweg om mij op te halen om naar de dierentuin te gaan die dag. Ik was zo druk van de spanning dat ik door het huis heen en weer rende en op een gegeven moment keihard tegen de deurpost botste met mijn voet. Waarna die blauw en dik werd en ik niet meer kon lopen. Ik moest naar de dokter, maar opa en oma waren al niet meer thuis dus niemand kon ze bellen om te zeggen dat het dagje dierentuin niet doorging en dat ze bij ons thuis ons niet zouden aantreffen omdat we naar de dokter moesten. Kunnen we ons nu niets meer bij voorstellen... Iedereen is altijd overal bereikbaar.
zwerven in de bieb, om toch net het juiste boek te vinden voor je spreekbeurt of boekverslag. opa had een boerderij en daar mochten wij altijd helpen, en vooral zomers in de hooitijd met allemaal nichten en neven werken en spelen in de zon; zo gezellig als dat was. computerles....groenig beeld ?? op mijn 20ste alleen naar zwitserland gereden om daar te werken, zonder navigatie en zonder mobiel. (moet zeggen dat ik nu nog nooit navigatie gebruik) snoepwinkeltjes met echt van die bakken met snoep van een stuiver of een dubbeltje Pakken sneeuw in 1978 en 1979...super
Ik moest er donderdag nog aan denken. We zouden een eind gaan fietsen, bleek mijn mans band lek. Hij wilde meteen al thuis blijven. Ik was verbaasd, want zo'n band heb je toch binnen 10 minuten geplakt? De band was niet meer te redden, dus heb ik er meteen maar een nieuwe binnenband in gelegd. In een kwartier konden we alsnog op pad. Op mijn 12e ging ik naar de middelbare, 18 km verderop. Wij leerden voor we daarheen gingen banden plakken van mijn vader. Later ging ik naar een andere school, 23 km verderop. Wij namen nooit de bus of trein, altijd de fiets, en plakten heel wat banden onderweg. Mijn nichtjes klagen over de paar km die ze moeten fietsen en bellen hun moeder als ze een lekke band hebben, die ze nog komt ophalen ook