Ik weet dat er kinderen veel vroeger gestopt zijn, maar ik ben eigenlijk benieuwd hoe het stoppen met de speen is gegaan bij kindjes rond de 3 jaar. L. is nu 3 geworden, officieel in oktober (hij is prematuur geboren). Hij werd ongeveer geboren met de speen in zeiden ze in het ziekenhuis. Een enorme zuigbehoefte had hij. En dus nog steeds wel. Hij heeft de speen alleen met slapen, met een doekje eraan. Maar hij slaapt 's middags ook nog en best lang en dus eigenlijk wordt de speen nog erg vaak gebruikt. Hij is er, naast zijn kikker knuffel, enorm verknocht aan. Ik vind dat het nu tijd is geworden om te gaan stoppen, hoe moeilijk ik het ook vind, omdat ik weet dat hij het moeilijk gaat krijgen. Hij begrijpt t ook nog niet helemaal heb ik door. We hebben het boekje van de spenenastronaut gekocht en na een keer of tien lezen is het dan de bedoeling dat zij speentje hetzelfde gaat doen als het speentje in het boek, namelijk op de post naar de maan, waar de spenenastronaut het een kleine babietjes gaat geven. Hij vond t allemaal prima en ja hoor, zijn speen ook, totdat ik echt vroeg of hij dus zonder speen ging slapen, toen hij zonder speen in bed lag. Nee, dat was toch al een klein drama, hij snapte het ineens niet meer, hij wilde wel zijn speentje natuurlijk...... Eind volgende maand willen we dit echt gaan doen. Zijn voortanden gaan wat scheef groeien en hij legt zijn tong voorin zijn mond, en lispelt een beetje bij het praten, de tandarts heeft aangegeven dat dit zeker door de speen kan komen en geadviseerd wordt rond het derde jaar te stoppen met de speen. Ik zou graag horen hoe jullie het hebben aangepakt en vooral hoe jullie kindje erop heeft gereageerd en hoe het verloop was: konden ze al snel weer gewoon slapen, dus zonder speen, of bleek het toch een klein drama?
Wij hebben een aftelkalender gemaakt, iedere dag sticker plakken en als alle vakjes vol zijn, gaat de speen in de vuilnisbak.. Daarna een optelkalender van 5 dagen, 5 nachten zonder speen en dan belt mama naar de spenenfee en krijgt ze een kadootje... Nog drie nachten tot ie weggaat,zal wel even drama zijn maargoed we zien wel..
Mijn zoon was 3,5 vond het ook moeilijk om hem af te nemen. Wij hebben toen besloten hem aan zwarte piet mee te geven voor andere kindjes. Er kwam ook een piet bij ons thuis die hij alle speentjes heeft gegeven en hij kreeg een extra kadotje als beloning Hij heeft die avond wel er om gehuild en ik vond het zo zielig maar we hebben doorgezet , de dag erna vroeg hij er nog even om toen hij smiddags moe werd maar toen ik zei dat dat niet ging omdat alle speentjes weg waren accepteerde hij het wel. Het is eigenlijk makkelijk gegaan dan ik had gedacht.
Wij geven ze ook nog even respijt. We gaan ze ook meegeven aan de sint of paasklokken ofzo. Dus geen tips maar wou je wel veel succes wensen!
Wij hadden alles geprobeert van aan sinterklaas geven tot in de brievenbus gooien voor de arme kindjes... Niets hielp tot we hem op koninginnendag dat jaar kwijt geraakt waren en het was haar enige (hing ook aan een poezeknuffel) en we gaven aan dat we hem kwijt geraakt waren en dat ze dus geen tut in kon. heb geen kik of huiltje gehoord vanaf toen, het was gewoon oke... ZO vreemd! maarja wel goed haha want anders sliep ze er nu nog mee.
Mijn oudste was een speenmonster , speen was zijn veiligheid, zijn alles. Al snel zat hij de hele tijd met ding in de mond. Het stoppen overdag ging moeizaam, hij ging vaak zijn speen halen of zoeken , hij wist natuurlijk precies waar die was. Alleen met slapen een speen heeft dus veel moeite gekost. Ik heb dus ook lang aangehikt tegen het stoppen met slapen met speen. Toen hij 4 jaar was (qua ontwikkeling was hij toen ongeveer 3 jaar overigens) werd ik opeens overvallen door het HET moment . Hij beet zijn speen kapot vlak voor het slapen gaan en ik had, echt letterlijk, geen andere speen meer in huis. Dus hij moest wel zonder . Heb hem duidelijk laten zien dat-ie kapot was, we hebben hem toen ook samen in de prullenbak gegooid. Toen met hem afgesproken dat hij vanaf nu dus zonder speen moest, hij was een grote jongen. En als hij zonder te huilen zou slapen vannacht, dat hij dan in de ochtend een cadeautje zou krijgen. 2-jarig zusje, een stuk minder speen verslaafd, hebben we toen maar meteen meegenomen in het geheel (omdat we bang waren dat hij anders een speen van haar zou pakken) . Haar speen kapot geknipt, ook samen weggegooid en hetzelfde verteld. En toen maakte we ons op voor een moeizame nacht met veel drama, maar... ze sliepen beide zonder een kik te geven ! Ik geloof dat we nog 2-3 keer hebben moeten helpen herinneren dat speen weg was, en dat was het dan. Dat ik me daar zo druk over heb gemaakt !
Hier ook een paar weken voor zijn 3e verjaardag gestopt met de speen. Ik zou het niet met de verjaardag zelf doen, dat is al spannend genoeg! Hier hebben we uitgelegd dat we de speen cadeau doen aan oma en in ruil daarvoor zou hij een cdeautje terug krijgen. Iets wat hij zelf heeft uitgezocht en graag wilde hebben. Zo gezegd zo gedaan. Mooi pakje gemaakt en gegeven aan oma. Toen kreeg hij een cadeau terug. Inslapen ging redelijk goed, gehuil. Dag 2 was drama. Alsof hij toen besefte dat zn speen echt weg was. Hij heeft van 20 tot ca 23 uur gehuild. Ik had hem bijna terug gegeven, maar dat moet je niet doen, want dan kom je er nooit door heen. de dag erna nog even gehuild bij het inslapen, maar was snel over en vanaf toen was het goed. Moest hem af en toe helpen herinneren dat zijn speentje bij oma was en dat hij nu eenmooie treinbaan heeft omdat hij zo'n grote jongen is. Succes!
mijn dochter gaf zelf aan dat ze geen tutje meer wou, we hebben de speen nog wel bewaars toen voor de zekerheid maarze heeft er niet meer omgevraagd, alle andere keren dat we het zelf gingen proberen eindigde dat steeds in een drama.
Soesoe de spenenfee, het boek van Difrax heeft hier goed geholpen. Mijn zoon was 3 jaar en 3 maanden en toen zijn we begonnen met het boek. In principe zeggen ze dat ze er binnen 14 dagen vanaf zijn maar bij ons was het eerder. Hij was zo enthousiast. Ik vind het een leuk boek met opdrachten. Het is het proberen waard.
Na verschillende pogingen afgelopen maandag in een opwelling dat ding weggegooid. Na een moeilijke nacht, daarna geen issue meer geweest. Klein kadootje op dinsdag uitgezocht en voor vandaag een wat groter kado in het vooruitzicht gesteld. Gaat prima. Geen gedoe, geen gezeur. Heeft me 9 euro gekost (mooie puzzel + klein kadootje) 3jr en 4 mnd (alleen met slapen had ze 'm)
Hier zeggen we al dat als de baby komt het speentje bij haar weg gaat, want dan is ze grote zus en het speentje is voor de baby. Het tutdoekje waar hij nu aan zit mag ze natuurlijk wel houden! Ze zei het vandaag een paar keer uit zichzelf... Al vraag ik me nu eigenlijk af of dat moment wel zo ideaal is, want een baby geeft natuurlijk al zoveel verandering! Ze is hier nu net 3 jaar geworden, dus vindt het ook wel tijd dat ie weg gaat... (ze heeft hem ook alleen 's nachts)
ik zou DAT misschien ook niet doen nee, op dat moment. Zou het geen jaloezie mbt de baby op kunnen wekken? Het lijkt me voor haar dan ook al zo'n tijd met veranderingen. Maar goed, jullie kennen haar natuurlijk t beste he! Allemaal bedankt voor de reacties. Ik denk dat we er wel goed aan doen dus: de speentjes door de brievenbus doen naar de spenenastronaut. Zie er alleen zo ontzettend tegen op mijn zoontje ontroostbaar te zien huilen......dat weet ik nu al. Vreselijk....
@nova: ik zou dat ook niet doen. Je creëert zo iets negatiefs rond de baby. Sam is ook verknocht aan z'n speen. Wij gaan de speen ruim voordat zus komt achterlaten voor de spenenfee. We hebben uitgelegd dat hij dan een kado krijgt van de fee. Hij heeft het er steeds vaker over dus binnenkort gaan we de stap wagen.
Onze zoon was net een week 3 en toen viel hij met zn loopfietsje net langs het randje van het gras op de tegels. Tand door zn lip en zoon helemaal overstuur. Lip werd in no-time helemaal dik en rood en het bloedde heel erg. Het gebeurde net toen ik aan het koken waa.Net toen hij na een half uur eindelijk gesust was opperde mn vriend om zn speen naar beneden te halen (hij kreeg hem alleen nog in bed als hij ging slapen). Zoonlief deed hem in maar dat deed vreselijk pijn natuurlijk, eten ging ook niet! Hij was behoorlijm verdrietig om dat hij zn speen niet inkon. Dus toen zoon in bed gelegd en toen vroeg hij of zn speen dan naast hem mocht staan dat hij er wel naar kon kijken. Nou dat ging prima, geen probleem gehad. Dag erna met in bed doen, ben ik "vergeten" speen te geven. Inmiddels was lip wel weer zo dat hij hem wel on had kunnen doen. Ik ging nar zolder om de was te vouwen en algauw riep hij dat ik speen vergeten was. Dus ik zeg tegen hem "owja echt waar? Nou mama is zo klaar als je even rustig gaat liggen en even wacht lom ik zo speen aam je geven" Heb hem niet meer gehoord en toen ik beneden kwam lag hij te slapen. De avond erna weer zo en de avond daarna zei hij zelf dat hij best zonder speen kon slapen. En toen heb ik met hem afgesproken dat als hij de speen aan mij zou geven hij de volgnde dag iets mocht uitkiezen. En dat hebben we gedaan en sindsdien nooit meer naar gevraavd Zn pluchen schaap daarentegen is nu wel helemaal belangrijk geworden!! Die.laat hij niet meer los! Ik had overigens verwacht dat het een megadrama zou worden om het hem af te leren maar dat viel dus reuzemee!!