Hallo dames, Sinds vandaag is bij ons de medische molen begonnen. We krijgen over 2 weken de uitslag van de zaadtest en vervolgens moeten we een afspraak maken bij de gyn. Ik werk zelf in een ziekenhuis, maar werk er nog niet zo heel lang. Mijn collega's denken dan ook dat wij nog niet bezig zijn met kinderen en weten al helemaal niet dat we er al een tijd mee bezig zijn. Ik ben er dan ook nog niet aan toe om het te vertellen... Ik ga dus ook naar een ander ziekenhuis (wat een stukje rijden is) maar heb alvast gekeken naar informatie wat voor eerste onderzoeken er moeten gebeuren. En daar behoren dus waarschijnlijk onderzoeken bij die op een specifieke dag in de cyclus moeten gebeuren. Aangezien ik 1 vaste dag vrij ben in de week wordt het dus of "geluk" hebben dat het net op die dag kan, of ik zal iets moeten verzinnen. Helaas is het door drukte soms best moeilijk om vrij te krijgen.... Hebben jullie het je werkgever verteld en/of collega's? Al direct of pas na een aantal onderzoeken? Zo niet: hoe hebben jullie dit aangepakt? Alvast hartelijk dank voor alle reacties!
Hoi Sinja, Bij mijn vorige werkgever hoefde ik nog niet zo heel vaak weg, dus lukte het meestal nog wel met het smoesje ik moet naar de huisarts ofzo. Nu werk ik bij een gemeente en hier doen ze niet moeilijk, Ik kan gewoon weg en niemand vraagt naar de reden. Toen ik mijn laparoscopie (operatie) kreeg heb ik wel een tipje van de sluier aan mijn afdelingsmanager verteld, maar ik ben er nog niet aan toe alles te vertellen. Misschien doe ik dat nog want nu met de IUI behandelingen moet ik erg vaak weg. Succes ermee! Liefs Zora
Hoi, ik heb het verteld toen wij ook in de mmm terecht kwamen, heb toen mijn leidinggevende op de hoogte gesteld, en sommige collega's waar ik een goed gevoel bij heb, en met nadruk gevraagd het er verder met de andere collega's niet over te hebben, mijn leidinggevende zei toen tegen mij dat het goed zou zijn als ik het aan iedereen zou vertellen ik dacht " dat beslis ik zelf wel" je moet dus goed na denken als je het wel verteld wie je het verteld, er zitten wel voordelen aan denk ik als iedereen het zou weten, maar aan de andere kant...... wil ik niet dat iedereen mij steeds vraagt hoe het gaat X
hier ook iemand waarvan alleen mijn werkgeefster het weet, ik heb haar vorig jaar op de hoogte gebracht voordat we met ivf gingen beginnen. ik probeer de afspraken zoveel mogelijk op mijn vrije dagen te plannen, en lukt dat niet dat ruil ik met een collega of ik neem vrij. mijn collega's weten niks en zeg dat als ik vrij moet hebben dat ik een belangrijke afspraak heb, dan vragen ze meestal niet verder. het scheelt ook dat ik zelf de planningen maak in ons bedrijf, dus kan zelf al wat schuiven wanneer ik denk weg te moeten. verder ben ik woe en do altijd vrij, en heel vaak vallen de afspraken op een do. echo's kun je niet plannen. denk er goed over na wie je in wilt lichten. succes meid! x lisa.
hoi sinja, toen we net hoorde dat de onderzoeken niet goed waren heb ik het gelijk verteld aan iedereen op de afdeling. waarom? omdat ik geen praatjes wilde, ik wil chagerijnig zijn als ik dat ben, en ik wil weg kunnen als dat kan, ik hou van openheid. maar ik denk dat het wel aan het soort bedrijf ligt. ik kreeg ook alle begrip en zo hoopte dat het snel zo ver is, ik hoef maar te zeggen dat ik weg moet en dan is het oke.... ik wil je heel veel succes wensen! groetjes
Ik werkte volgens mij nog geen 2 maanden bij mijn huidige werkgever toen ik al vertelde dat we in de MMM terecht waren gekomen en dat ik dus vaak afwezig zou zijn. Er was veel begrip voor en het zorgt ervoor dat mijn werk iig een factor is waar ik me geen zorgen over hoef te maken. Volgens mij is dat enorm belangrijk want ik ervaar de MMM als enorm stressvol. Ik heb het de collega´s op mijn afdeling ook verteld, maar via een e-mail. Dit omdat ik alleen met mannen werk en ik had niet het idee dat ze er echt over wilden praten ofzo. Dus het was een korte informatieve e-mail met daarin ook de opmerking dat ze me altijd mochten vragen hoe het zat. Tot nu toe heeft niemand dat gedaan en zodra ik het woord ziekenhuis laat vallen zeggen ze al "Oh oké ik begrijp het" en hoef ik verder niks uit te leggen
Ik heb ook bij aanname meteen verteld over de medische molen. In de periodes van echo's is namelijk niet te plannen wanneer en hoe vaak je moet in een week. Tijdens de IUI moest ik zelfs 3 x per week altijd rond 11.00 dat was erg lastig met werk. Voordeel si dt ze het weten dat ik alles onder bijzonderverlof mag zetten en daarnaast leeft iedereen mee!
Hoi hoi, Allereerst erg vervelend voor jullie dat jullie ook in de MMM terecht gekomen zijn. Ik ben altijd opgevoed met het idee "eerlijk duurt het langst", en vanaf het moment dat wij wisten dat we in de MMM terecht zouden gaan komen heb ik dit meteen op m'n werk aangegeven. Ook omdat ik, net zoals anoniempje, geen praatjes wilde, weg wil kunnen als dat kan. Gelukkig reageerde mijn leidinggevende er erg goed op en krijg ik alle medewerking die ik nodig heb. Heel veel succes met het nemen van je beslissing, en heel veel succes met alle onderzoeken/behandelingen! Liefs, Con
Hoi, OOk ik heb het tegen mijn leidinggevende verteld. Ik wil graag de vrijheid hebben naar het ziekenhuis te gaan en me rot te voelen als dat nodig is, daarnaast heb ik echt een hele toffe baas die alle begrip toonde, dus was het geen moeite. Ook heb ik het aan mijn directe collega verteld. Wij zijn hier overigens allebei overal heel open in: beter dat mensen het weten dat dat ze allerlei insinuerende en irritante opmerkingen maken sterkte en succes!
Hier nooit iets op het werk verteld, maar dat hoefde ook niet want ik kon veel plannen voordat ik begon. Kon vroeg terecht voor echo's etc. Als je te vaak smoesjes moet gaan verzinnen is het misschien wel verstandig om je leidinggevende in te lichten. Succes.
Ik heb bij deze baan niets verteld. Bij mijn vorige baan wel, maar daar werkte ik dan ook al jaren. Nu lijkt het mij niet handig om het te vertellen. Heb net de 2de poging tijdens mijn proeftijd gehad, gelukkig kon ik wat rommelen met mijn tijden ( overwerken en zo uren opnemen) en heb ik absoluut geen last van de hormonen. Misschien als ik er langer werk en de mensen beter ken dat ik het wel zal vertellen. Maar heb er wel spijt van dat ik het bij mijn vorige baan had verteld. Iedereen leefde mee en dat was juist het probleem ( voor mij dan) want je werd er telkens mee geconfronteerd om dat mensen telkens hun interesse toonden. Zo werd het weer opgerakeld en ik ben denk ik een beetje een kouwe kikker. Ik wil helemaal niet geconfronteerd worden met iedere keer het medeleven als ik weer moest vertellen dat het niet was gelukt. Dus, voorlopig hou ik het voor mijzelf.
Ohja, misschien scheelt het dat ik zelf leidinggevende ben. Enige wat ik tegen mijn eigen leidingevende heb gezegd dat ik af en toe voor prive afspraken weg moest maar dat ik dat compenseerde door op mijn vrije dag te werken.
Thnx voor alle reacties tot nu toe Tja, ik werk met alléén maar vrouwen en we weten echt vrij veel van elkaar... Toen ik werd aangenomen deed ik een beetje stoer zo van: mijn vriend wil wel heel graag kinderen, maar ik nog eventjes niet... Tja, STOM! want dat is nu mijn struikelblok waarom ik het niet meer durf te vertellen Ook heb ik 3 collega's die de mm hebben meegemaakt zonder resultaat. Best heftig dus, voor hen ook als ik vertel dat ik er ook mee bezig ben. En dat als "groentje" in een nieuw team waar ik mijn plek nog steeds een beetje moet vinden is dat ook niet zo makkelijk.. vooral niet omdat ik dat dus in het hele begin heb geroepen... Ik denk dat ik wacht tot we defi bij de gyn. zijn geweest en ik precies weet wat me allemaal te wachten staat.. maar echt lastig... (en ik vind het zoooo dom/stom etc. van mezelf dat ik dat in het begin zo "stoer" heb geroepen... maar had ook nog geen vast contract en gezien de andere collega's die het zo moeilijk hadden in de mm wilde ik dat ook niet gelijk de indruk wekken dat ik ook al snel een kinderwens had... )
Hoi hoi... Dit blijft altijd moeilijk. Bij mijn eerste heb ik het gelijk aan mijn leidinggevende verteld toen we de MMM in moesten. Dit om te voorkomen dat ik me in allerlei bochten moest wringen om weg te kunnen. Ook kostte het me op deze manier geen eigen vrije uren. Die heb je namelijk hard nodig om uit te rusten. Ik heb het toen ook tegen mijn collega's verteld, maar erbij gezegd dat als ik er iets over kwijt wilde dat ik het dan zelf zou vertellen en dat ze er niet naar moesten vragen. Dat werkte prima. Ik had één goede collega waar ik regelmatig mijn verhaal deed en de rest lichte ik zo af en toe in als ik daar zin in had. Nu zijn wij bezig voor een 2e en heb ik nog niets verteld. Helaas moeten wij nu waarschijnlijk een stapje verder als de eerste keer. Waardoor ik misschien meer afwezig zal zijn. Ik denk er nu dus wel over om het toch maar te gaan vertellen. Maar ik denk dat ik eerst het gesprek met de gyn van eind januari afwacht. Als blijkt dat ik vaker naar de gyn moet, kan ik het altijd nog vertellen. Veel succes
He meiden, Mijn werkgever wete het allemaal...(zijn bezig met de eerste icsi) Wij hebben een klein en hecht team en zijn erg afhankelijk van elkaar.. Aan het begin van dit schooljaar (werk op een school) heb ik met de eerste vergadering alles op tafel gegooid en verteld dat dat voor mij het belangrijkste ging owrden dit jaar. Iedereen reageerde super positief gelukkig en ik krijg nu veel steun van collega's! Succes!
Ik heb er voor gekozen om het pas te vertellen als de ivf behandeling gaat beginnen.. we weten het dan al een paar maanden maar ik vond het gek om het al maanden van tevoren te vertellen. Dus binnenkort ga ik er voor zitten met mijn leidinggevende. Ik verwacht niet zoveel problemen, hij is altijd wel makkelijk. Voor echo's ga ik even snel heen en weer, het ziekenhuis is vlak bij mijn werk en dan werk ik gewoon ietsje langer door. Voor terugplaatsing en punctie neem ik vrij, is toch wat relaxter!