Mijn zoontje is 20 maanden en kan al een paar maanden zelf lopen. Ben ik superblij mij omdat hij sindsdien zich zelf ook beter kan vermaken. Helaas loopt hij als ik buiten ben van me weg. Ik heb van alles al geprobeerd maar hij heeft gewoon s..... aan me. Hij zwaait nog een x lief, zegt dag en peert hem z.s.m. op ontdekkingstocht. Hebben jullie nog tips om dit tegen te gaan, of zit er maar 1 ding op; wachten tot het over gaat...?
hihi ik vrees het laatste hier was dat met de oudste in ieder geval wel; kan me wel herrinneren dat het zo tussen de 1/1/2 en 2 jaar ineens wel goed ging...dus nog ffies wachten denk ik voor je
Je hebt bij de prenatal van die polsbandjes die jij en hij om doet zodat hij niet zomaar weg kan lopen. Misschien kun je hem zo aanleren om bij je te blijven en als hij lief is dat hij dan zonder mag lopen. Gaat hij weer te ver dan weer even bandje om om de grens aan te geven. Hoop dat je er wat aan hebt. Successs
hij vnd het buiten gewoon superinteressant allemaal. kijkt zn ogen uit. kinderen hebben een korte spanningsboog en zijn nou eenmaal snel afgeleid. je zou idd een polsbandje om kunnen doen,vaker hand vast houden. ze hebben niet voor niets tuigjes bij de prenatal
Mijn dochter is 2,4 jaar en zij loopt nog steeds weg. De tips die mij gegeven zijn helpen niet, van oa laten lopen... als je uit het vizier bent komt ze wel.. nou nee hoor, ze blijft waar ze is, of loopt gewoon nog verder weg, richting een drukke weg ofzo. Ik heb iig al genoeg sprintjes moeten trekken... Ik heb dus geen tips helaas, ooit gaat het over zeg ik altijd tegen mezelf. Maar een polsbandje is natuurlijk een oplossing, vooral in de drukte van winkels oid.
Heb je het niet over mijn dochter toevallig? Heb precies hetzelfde probleem. Ze is ook nergens bang voor, ze loopt gewoon weg en kijk amper nog naar mij om!
Klinkt alsof je mijn dochter beschrijft. Het interesseert ivy ook helemaal niks dat ik uit het zicht ben. Ik ben in de zwangerschap toen sprintjes trekken niet meer lukte zo'n polsbandje gaan gebruiken en nu haar zusje er is gebruik ik een duowagen. het is gewoon niet te doen anders. Lijkt wel of die oortjes offline gaan zodra ze de vrijheid ruikt.
Ik wil hier nog wel wat aan toevoegen. Je zoontje begrijpt een heleboel al wel (dat dingen wel/niet mogen), maar ook een heleboel nog niet (waarom mag je niet weglopen, het verschil tussen stoep, fietspad, gevaarlijke weg, zebrapad). Blijf hem dus vooral steeds uitleggen, liefst zo positief mogelijk, dat hij bij je moet blijven. Bijvoorbeeld omdat jullie nog naar die en die winkel moeten of omdat je je anders ongerust maakt. Zo leert hij het het snelst!
spelenderwijs aan het handje proberen te laten meelopen? ik doe thuis weleens vanaf de keuken (achter) naar de kinderstoel (voorkamer) aan het handje lopen, gewoon net doen of het heel gezellig is zeg maar..... of het daardoor komt weet ik niet, maar ze vindt het niet erg om een handje te geven in de winkelstraat. als onze dochter zelf loopt als ik bv in de winkelstraat ben, dan gaat ze óf aan het handje, óf wat ze ook heel graag wilt - ze duwt de buggy en anders idd een wandelkoord, het moet dan maar even! veiligheid voor alles.
Proest, hier een weglopertje van 18 maanden. Wij hebben sinds een week of twee drie een "tuigje". Zo eentje die je ook kunt gebruiken om je kindje in de kinderstoel vast te zetten. Het ziet er een beetje zot uit, maar ozo ideaal!!! Wij wonen aan een errug drukke weg, die wordt gebruikt als racebaan voor motoren en hebben ons erf nog niet afgezet met een hek. Dus dochterlief mag sowieso niet alleen buiten rondlopen ivm het grote gevaar.
Dit is niet echt te voorkomen, dit hoort bij zijn ontwikkeling. het enige wat je kan doen is achter hem aan blijven lopen en hem die ontdekkingen te laten doen. Tenzij je in een drukke straat bent of bij winkels, dan heb je eventueel zo'n polsbandje of gewoon in de buggy zetten. En ook dit gaat over
Mijn dochter loopt ook weg als ze los loopt. Daarom loopt ze nu vaak aan het handje. En als ze dat niet (meer) wil, krijgt ze de kans om los bij mama te blijven lopen, maar doet ze dat niet, dan gaan we niet meer lopen. Simpel. Dan gaat ze in de buggy of we gaan terug naar huis (als we zonder buggy zijn).
HEEL HERKENBAAR HELAAS Fijn om te lezen dat ons zoontje daar niet de enige in is want dat gevoel hadden wij heel erg. Hier is het ook zodra hij losloopt buiten heeft hij oorkleppen op. Hij reageert/luistert niet. Ook wij hebben al menig sprintje moeten trekken. Heel soms als ik zeg 'dag mama gaat deze kant op' loopt hij wel mee. Maar dat kan je ook alleen maar uitproberen op een veilige plek in park ofzo niet waar allerlei auto's rijden. Ook wilt hij het liefst op de weg lopen ipv op de stoep. Hierin luistert hij wel steeds beter. Leg telkens uit de weg is voor auto's, gevaarlijk etc. En prijs hem de hemel in als hij wel luistert of op de stoep loopt. Hoe vaak en waar laten jullie je kindje los lopen? Ik weet dat hij het zo ontzettend leuk vindt en daarom laten we hem ook loslopoen, maar eigenlijk is het geen doen. Voor ons is het sowieso niet leuk. En gaat je kindje ook krijsen als je hem dan optilt om naar huis tegaan? Want terug naar huis lopen is al helemaal uit den boze Gisteren zat ik in de wachtkamer bij de huisarts. Had zoontje expres niet meegenomen omdat het makkelijk is. Zat er een vrouw met een dochtertje van rond 1,5 zelfde leeftijd als ons zoontje en dat meisje bleef heel lief bij mama in de buurt, rondjes lopen etc. De deur stond open vanwege het mooie weer nou ons zoontje was hem al lang naar buiten gepeerd. Ik ben dan jaloers dat zij wel gewoon zonder probleem hun kindje mee kunnen nemen......
wat ik doe, als ik er de tijd voor heb, lekker laten lopen ...dat ze gewoon haar gang kan gaan. Dat doe ik dan natuurlijk wel op een overzichtelijke plek bv bij ons in het park. Dan heeft ze ook het gevoel dat het af en toe wel mag...maar in een winkel oid niet... Snap dat het heel erg aantrekkelijk is en vind ook dat ze het af en toe ook moeten mogen
Dat herken ik, ik kan soms ook met verbazing naar andere kindjes kijken die heel lief bij hun mama blijven..... Hetzelfde was een keertje toen ik m'n dochter op ging halen bij het kdv (ze was toen iets van 1,5), alle kindjes van dezelfde leeftijd zaten netjes aan tafel gewoon op een stoel. Maar wie zat er als enige vastgesnoerd in een 4puntsgordel? ja hoor, mijn dochter. Op dat moment denk je ook... wat doe ik verkeerd!
hihi, erg fijn om te lezen dat ik niet de enigste ben! Ik heb altijd het idee dat ik de enigste ben die met een schreeuwend kind onder m'n armen loop. Handje vasthouden is echt niet stoer, dus dat wil hij absoluut niet. Tuigje heb ik idd ook maar ja dat is wel een echte grote drempel voor me. Nou ja gewoon maar proberen zo consequent mogelijk te blijven en af en toe gewoon oefenen. Komt vast goed. Andere tips/ervaringen zijn nog van harte welkom!
Over wanneer je kindje wel los laten lopen: in de speeltuin en in het park mag dochter wel los, daar maakt het me niet uit waar ze heen loopt. Nouja ik let er wel op dat ze niet het water in loopt natuurlijk
ik gebruik voor alyssa ook zo`n polsbandje, niet omdat ze wegloopt, maar omdat ik het veiliger vind als ik boodschappen moet doen ivm de drukke weg waar we langs moeten. hier werkt het perfect, ze kan "gewoon" loslopen maar niet ver weg en als we oversteken moet ze alsnog een handje geven zodat ze dat ook leert. ik ben bang dat dit de enige oplossing is voor jou probleem. prima dat je kindje de wereld wil ontdekken maar het moet natuurlijk wel verantwoord zijn en weglopen is dat helaas niet. je kan een tijdje het polsbandje proberen en dan na een tijdje zonder, als dat niet werkt gelijk weer aan het bandje. succes met alle weglopertjes. liefs doris
hier ook, Sam is nu 17 maanden, drama als ie los loopt....... voel me soms zo schuldig als ie weer verplicht in zn kar moet zitten, maar hij rent al echt heel hard, en dus ALTIJD de andere kant op dan dat wij moeten.. en als ik m dan een hand wil geven, dan wordt ie boos, hij wil perse de andere kant op en anders gaat ie een partij herrie schoppen... gaat ie op de grond liggen en wordt ie woest! vreselijk die leeftijd! ben blij als ie snapt dat ie gewoon bij mij moet blijven word altijd jaloers als ik kindjes zo netjes achter hun vader en moeder aan zie lopen ... die van mij peert m altijd!