Hoi meiden.. Ik zit met een lastige vraag in mn hoofd... Wanneer vertel je het mensen om je heen dat je zwanger bent.. Normaal zou ik denk ik gaan voor pas met een week of 10/12.. Maar ik sta er helemaal alleen voor en 't is nogal erg onverwachts.. Steun van mensen zou dus wel heel erg welkom zijn..< Ik vind het zo moeilijk :s
Ik ben vanaf het moment dat ik zwanger probeerde te raken heel erg open geweest naar mijn directe omgeving. Dus ook bij iedere posi test heb ik ze ingelicht. Ik was er altijd heel erg blij mee aangezien het 4 keer mis is geweest en ik dus alle steun kon gebruiken. Dus als je hoopt op steun uit je omgeving zou ik het gewoon lekker vertellen, je hebt mensen nu eenmaal nodig om je te steunen daar waar nodig. Succes Ennuh... een dikke proficiat! Geniet ervan!
hoi, Ik zou het de directe omgeving gelijk vertellen. De rest kan jezelf bepalen in heb het na mijn eerste termijn echo verteld aan de rest van de wereld. Komt goed meis vertel het aan wie je het kwijt wil en waar je van weet dat ze je zullen steunen. Liefs jessica
bij elke zwangerschap had ik het wel aan mn directe omgeving verteld.. behalve dit keer.. ik heb t nu nog aan niemand verteld, enkel ik en mijn partner weten het.. ik wil t graag tot de 12 weken voor me houden ivm meerder miskramen..
Je moet doen waar jij je goed bij voelt. Bij de eerste zwangerschap hebben we het de ouders met 9 wk verteld. Dit is helaas na 23 weken enorm verdrietig geindigd. Daardoor hebben we deze zwangerschap besloten om het langer stil te houden. De ouders na 13 weken en de rest pas na 17 en 20wk, zodra we wisten dat het goed zat. Wij hadden juist geen zin in medeleven, dit was iets wat ik samen met m'n partner wilde doormaken en geen bezorgdheid van andere wilden.
In sommige van jullie gevallen kan ik me ook echt wel wat indenken dat je het tot later bewaard.. Maar jullie hebben nog een partner ook. Ik heb de pech het helemaal alleen te moeten doen Denk dan ook idd dat ik het toch gewoon vertel aan een aantal mensen in me directe omgeving waarvan ik eigenlijk wel zeker weet dat ze me zullen steunen.. Best moeilijk dit...
Meis, daar zijn geen regels voor. Als jij nu steun kan gebruiken dan zou ik het gewoon vertellen. Ieder heeft zo zijn eigen redenen. Bij mijn oudste heb ik het wel snel verteld, ik was toen ook alleen (in de steek gelaten zogezegd want meneer wilde geen baby) en dan willen mensen toch ook graag weten waarom het ineens uit is. Bij de tweede met een week of 10 dacht ik. Bij de derde, de eerste van mijn man zei mijn man dat we het eerst maar even stil moesten houden, nou ja, prima. En vervolgens kon ie het 's avonds toch niet voor zich houden toen ie met zijn moeder aan de telefoon was . Grapjas. Bij de 4e en nu 5e gewacht tot na de 2e echo ivm eerdere miskramen.
Je moet doen waar JIJ je goed bij voelt hoor meid! Als jij nu steun etc kunt gebruiken van je familie/vrienden, zal ik ze inlichten... Moet je zelf eerst even flink in laten werken dat je in verwachting bent, alles op een rijtje zien te krijgen, dan zou je het nog even voor je kunnen houden... Hoe dan ook; er zijn geen regels voor, er is geen goed of fout! Gefeliciteerd met je zwangerschap!!
Meid je moet doen waar jij je goed bij voelt. Wij hebben onze naaste het eigenlijk direct vertelt... toen wij het ook wisten. Dit eigenlijk ook omdat mocht het fout gaan, hun van onze zwangerschap afwisten en evt. in zo'n periode mee kunnen leven en weten waarom je evvt. niet happy bent. En ook met de reden omdat we gewoon zo trots waren en het ook niet voor ons zelf konden houden. Het risico dat het fout gaat in het eerste trimester is hoger dan de rest van je zwangerschapsduur maar dat is geen reden om het helemaal voor je zelf te houden... dat is iets wat je zelf moet beslissen...
Hier de directe omgeving (ouders, zussen en beste vrienden) al met 5-6 weken. De rest van de familie en de wereld na de echo bij 12 weken.. Maar er zijn geen vaste regeltjes voor hoor, gewoon doen wat nodig is/waar je je goed bij voelt..
Ik heb de uitslag van de nekplooimeting afgewacht. Toen die goed bleek hebben we het verteld.... Maar kan me voorstellen dat je wel hulp kunt gebruiken in je eentje... vertel het gewoon een select groepje en de rest pas later.. sterkte!
Dat heb ik dus gedaan, sta er ook alleen voor en je wil toch je verhaal kwijt enzo. Daarom weten nu al mijn beste vriendinnen, moeder, broer en een paar collega's het. Ik zou het dus gewoon zeggen....
Ik heb het meteen aan mijn moeder, zusje en schoonzusje verteld (na de positieve test dus). Na de eerste goede echo (8 weken) aan de nabije familie en dan de 2e goede echo met 12 weken aan de rest van de wereld. Gefeliciteerd en veel succes de komende tijd!
Ik heb het vandaag mijn oma en tante verteld.. Omatjelief was een beetje verbeisterd.. Dacht eerst dat ik het had laten doen in ziekenhuis ofzo.. Maar toen ik de tranen niet tegen kon houden wist ze wel dat het anders zat.. Hele verhaal verder uitgelegt. En ze zal me gewoon steunen.. Met alles waar mogelijk is.. Evenals me tante.. Ben tenslotte familie, die laat je niet vallen.. Zoals me tante zei.. Dat deed me toch wel goed.. En geeft me wel een beetje vertrouwen dat ik dit ga redden!
Wat je zelf wil toch.. ik heb t mijn vader, broer en stiefmoeder verteld met 9 weken en op mijn werk met 11.