Hallo allemaal! Ik wil even mijn hart luchten. Ons jongste poppemie is net 18 maanden en ons oudste prinses is net 3. Om even te kaderen: bij de geboorte van de 1e hebben we 1 jaar niet geslapen. Ik gaf BV en ons juffertje vond het nodig om mij om de 20 minuten wakker te maken en een slokje te nemen. Moet het gezegd: ik was KAPOT. De 2e sliep gelukkig veel beter. De laatste maanden zijn echter weer loodzwaar wat slapen betereft: elk nacht moet ik er voor hen 2 á 3 keer uit. Dan zijn ze aan het dromen, zijn ze hun beker of knuffel kwijt,... ik ben echt op. De jongste is sedert een week ook zeer hard aan het gillen en krijsen. Ze praat nog niet goed dus ik vermoed dat het een stuk frustratie is. Het acute slaapgebrek, niet luisteren, hun eigen goesting doen en het gekrijs maken dat ik OP ben! Bedankt om even geluisterd te hebben x
Hier ook de nodige gebroken nachten gehad. Fases zeg maar. Op zich mogen we niet klagen. Lijkt me heel erg ja. Hopelijk word het beter wanneer ze ouder worden. Althans hier wel. Soms nog met de jongste , maar gelukkig op 1 hand te tellen. .. toch fijn als ze wat ouder worden, scheelt een hoop,vind het altijd leuk om een zwangere vrouw te zien , maar dan ben ik toch blij dat me jongens al best 'groot' zijn. ☺
Hier 7 jaar gebroken nachten gehad, "gezegend" met 3 lastige slapers. Tja, het enige wat hier echt heeft geholpen was accepteren. In het weekend om en om bijslapen.
Hier net zo. De oudste is 7 en ging met 5 jaar pas doorslapen. de jongste is nu bijna 4 en begint nu langzaam aan door te slapen. Heel, heel zwaar maar helaas niet te veranderen. Acceptatie is een grote stap en inderdaad zo nu en dan bijtanken waar mogelijk. Wij slapen beide 1x per week op het logeerbed om een nacht door te pakken en slapen in het weekend om en om uit
Heel rot voor je. Maar inderdaad zit er niks anders op dan accepteren. Sinds onze dochter er is heb ik altijd, op bij elkaar een paar weken na, gebroken nachten. Het is doodvermoeiend maar er is weinig andere keus.
accepteren.. hier al vijf jaar gebroken nachten.. en dat zal ook nog wel even zo blijven. heb geen partner dus we gaan gewoon door. en soms gaan de kindjes uit logeren..
Hier ook zo. En idd, zwangere vrouwen en baby's vind ik heel erg leuk. Maar ik ben blij dat ze hier ook groter worden.
Heftig. Ik ben gelukkig gezegend met een doorslaper. Kunnen de kids een keer uit logeren? Of dat jij een avondje wat leuks voor jezelf gaat doen? Daar laad je vaak wel van op
Slapen ze beide al in een groot bed? Is het een idee om de oudste te leren om zelf bij jullie te komen liggen als ze bang is, en zelf water te pakken in de badkamer als ze dorst heeft? Ik heb grotere kinderen maar die slapen nog steeds niet hele nachten door. De overlevingstruc bij ons is enerzijds acceptatie en anderzijds onszelf zo makkelijk maken. Dus zo min mogelijk zelf eruit, maar het kind in bed nemen. Halve apotheek en flesje water standaard op mijn nachtkastje 'voor het geval dat', scheelt weer geloop en gezoek midden in de nacht. Kinderen zoveel mogelijk zelf naar ons laten komen. Niet moeilijk doen over samen slapen Sterkte!
Precies mijn verhaal + ik ben hoogzwanger van nummer 3. Elke nacht minimaal 2 a 3 x eruit... Ik ben aan t overwegen om ze bij elkaar te leggen.. wellicht werkt het heel goed en voelen ze zich niet alleen s nachts... maar andere kant ben ik bang dat ze elkaar juist wakker gaan houden. Ze zijn 2 Jr en 10 maand en jongste is 15 mnd. Dames mss ervaringen hiermee,,,?
Her momenteel al 7 jaar geen nacht doorgeslapen, De eerste sliep door met 1,5 jaar,toen werd ook onze tweede geboren dus weer volop in de nachten, zij sliep door met 3 jaar, toen zij net drie jaar was werd onze derde geboren, dus net toen onze tweede doorsliep zaten we weer met een baby Zij is nu 2 jaar en slaapt nog geen nacht door, ze word per nacht minimaal 4 keer schreeuwend en huildend wakker. Onze vierde van nu 9 weken zal daar zometeen ook vast geen uitzondering op zijn en ook pas na een aantal jaar doorslapen, Het enige dat je kunt doen is optijd naar bed, overdag je rust proberen te pakken, uurtje tussen de middag slapen, als de andere kids slapen,oppas regelen dat de kids even ergens anders slapen, Toen ik zwanger was van mijn derde was mijn eerste 4 jaar,ik was op en ik was moe door de zwangerschap, ik kon zo in slaap vallen, ik heb dus beide kids op hun eigen kamer gezet, met speelgoed.... Gingen ze spelen prima...gingen ze slapen ook prima.....klink van de deur omhoog zodat ze er niet af konden en af en toe mijn zoon over laten blijven op school Het word echt beter.... Maar is wel iets waar je echt even doorheen moet en ze niet tegenwerken, je kunt bijv wel denken ik ga lekker net als altijd 23.00 uur naar bed, de kids leren het maar een keer...maar zo werkt het niet en daarmee ben je je zelf te stom af, als je het niet meer trekt, ga dan om 20.00 of 20.30 al naar bed, als ze dan in de nacht wakker worden heb je in iedergeval al een aantal uurtjes weten te pakken. Kijk naar dingen die het jou makkelijker maken en waarmee jij aan je rust komt.
Ach wat pittig! Hier ook een meid die nog veel wakker wordt. Indd af en toe bijtanken met ern dag voorjezelf of kids laten logeren, in het weekend om en om bijslapen en een tijdje zelf vroeg naar bed
Heel herkenbaar. Hier een makkelijke eerste en na 18 maanden kwam een hele zware tijd met de tweede. Na 1 jaar uren rondlopen met haar snachts en de periode daarna meerdere malen per nacht wakker, kreeg ik een burn out. Ze was toen 1,5. Nu zijn ze net 5 en 3,5 en nog lang niet alle nachten gaan goed. En nu met die onrustige Sinterklaas periode is het ook weer vreselijk snachts. We zijn er voor onszelf uit dat ze hoogsensitief is en dus heel gevoelig oo alles reageert. En slapen is vaak het eerste wat mis gaat. Ik ken je gevoel dus heel erg. Het kan zo zwaar zijn..! Ik wil je vooral een dikke knuffel geven. Probeer waar je kunt optijd te gaan slapen, je man meer te laten doen, eens uit logeren oid. Tijd vinden voor jezelf dus. Sterkte!
Hier een klein donderstraaltje van 3 die sinds 2 maanden ook weer een a twee keer per nacht wakker is. Terwijl ze eindelijk fatsoenlijk doorsliep. Kan je partner zich op zaterdagochtend even over hun ontfermen, zodat jij ook eens bijslaapt? Of in het weekend eens een nacht overnemen? Toen dochterlief net geboren was, heb ik ook eens een nacht apart geslapen. Na een pittige bevalling en daarna allerlei lichamelijke mankementen was ik kapot en moest ik gewoon een fatsoenlijke nacht maken. Mijn vriend nam de nachtvoeding op zich. Het is zelfs wel gebeurd dat ik gewoon doorsliep, terwijl hij met licht aan haar naast mij zat te voeden. Ik kon toen ook niet meer.
HEeeeeeel erg herkenbaar! Sinds de middelste geboren is, en dat is 3 jaar en bijna 4 maanden geleden, hebben we geen een keer nog een nacht doorgeslapen. Elke nacht is hij wel wat kwijt, of nat, of ziek.....en als hij een keer een goede nacht heeft en maar 1 keer roept, roept de jongste van bijna anderhalf wel een keer omdat de kroel of speen kwijt is. Ik werk 2 nachten in de zorg per week...overdag slapen lukt me amper... Ook ik ben moe! Maaaaar..het komt goed, het wordt echt beter...de middelste gaat minder roepen, dus ik hou hoop
Hier hetzelfde. Vooral de periode dat oudste 3 jr was en de middelste 1 jr, dat was afzien. Ik moest het vaak doen met 4 x 1 uur slaap per nacht . De vermoeidheid maakt het dan extra lastig om die peuterpuber buien te doorstaan... Maar het wordt beter, dit zijn de tropenjaren. Mijn jongste is nu 2,5 jaar en ik slaap, voor eerst in 8-9 jaar of zo, nu weer vrijwel iedere nacht zonder gestoord te worden. Vreemde gewaarwording om 22:30 mijn ogen dicht te doen en pas om 6:00 uur weer open te moeten doen .
Mijn zusje doet het net zo. De kids 's nachts bij hun laten slapen. En dat doen ze dus ook. Elke nacht komen ze bij hun in bed liggen. De oudste van 6 weigert verder te slapen in zijn eigen bed.En de jongste van 3 ook. Die is dan zelfs vaak klaarwakker. Intussen is mijn zusje gesloopt, omdat zij niet lekker kan slapen met twee woelwaters in hun bed. Ze is voor advies zelfs naar de huisarts gegaan en is nu aan de slaapmedicatie. Dus het lekker bij je in bed nemen hoeft helaas niet altijd de oplossing te zijn. Wij laten ze zoveel mogelijk in hun eigen bed slapen. Aiden slaapt de laatste weken plots keurig door en roept niet meer. Finley nog wel 2 tot 3x per nacht. Mijn vriend weet dat ik slecht tegen gebroken nachten kan. Heeft enorme weerslag op mijn weerstand. En ik slaap nooit direct weer in. Mijn vriend slaapt binnen 5 minuten weer en heeft er geen problemen mee. Dus hier gaat hij er vaker uit dan ik in de nacht. Ik houd het bij hooguit 1 keertje. Hoe zit het met je partner TS? Of heb je die niet?
Leef met zoveel mensen mee hier. Respect! Het is zwaar. We proberen (behalve in december maand zit vriend in de kerstbomen) om en om uit te slapen. Mij lukt het me nooit meer, ben gewend aan het vroege wakker worden. Maar de rest van de dag ben ik dan wel brak. Vannacht had m'n peuter van 2 weer is de kriebelhoest. Hoop vannacht niet weer. Ben gebroken. Ze is nu ook nog wakker morgen gaat de wekker weer om 07:00 voor de PSZ. Bah bah!