Hey ladies sinds kort begint mijn meisje echt overal mee te smijten waar ze klaar mee is of in de weg ligt. Genoeg gegeten, bord van tafel. Geen dorst meer beker weg. Uitgekeken op men speeltje, gaat ie op de grond. Maakt niet uit waar ze zit in kinderstoel of staan aan de lage tafel in de auto.. ik heb niet echt het idee dat ze het doet om het gooien, maar het moet gewoon weg, uit het zicht, uit de weg. Hoe gaan jullie hier mee om? streng toespreken en steeds ingrijpen ( aldus vl) gewoon negeren en rustig opruimen ( ikke) ben bang dat als ik er teveel aandacht aan geef het een spel gaat worden, maar dit mag natuurlijk niet.
Ze weet nu nog niet dat het niet juist is te gooien. Ik zou het dus zeker corrigeren. Gewoon contact maken en nee zeggen als ze het doet. Hou alleen wel rekening met de leeftijd. Door te herhalen leert ze het vanzelf. Daarbij wel doen wat voor jou goed voelt. Succes
Ja...dat doen ze*zucht* Is gewoon een fase Lekker negeren en een spelletje maakt ze er toch wel van Succes!Troost je...het gaat over voor ze 18 is
Ik corrigeer wel met een "nee" maar leg haar ook uit hoe ze t anders kan doen. Dus je kunt een fles/bord ook neerzetten ipv op de grond smijten als je genoeg hebt gehad (gewoon voordoen, geen ellenlange uitleg natuurlijk) uiteindelijk krijgen ze t vast wel door
Hier hetzelfde. Heb mn energie vooral gestoken in met bord eten en dr drinken gooien. Dat doet ze niet meer sinds een paar maanden en ze geeft het aan me als ze klaar is. Dingen waarvan ik t niet zo erg vind of niet kapot kan, laat ik gaan.
Pfff, hier nog zo één. Alles gaat op de grond. Tegenwoordig zegt hij zelfs "oh ooo!" voordat hij gooit (eerst altijd na het gooien, begrijpelijk). Ik kan het dan meestal nog opvangen of voorkomen. 😄 Ik corrigeer mijn zoontje wel. Door "niet gooien, dat kan kapot" of iets dergelijks te zeggen maar meestal vliegt het daarna alsnog door de kamer. Na drie keer waarschuwen pak ik het voorwerp af. Ik blijf niet aan de gang. 😏 Ik blijf hem wel uitleggen waarom het niet mag of waarom ik het af pak. Daar word ik soms echt simpel van (alles drie keer uitleggen) maar ik vind het belangrijk dat hij weet waarom iets niet mag.
Met ballen mag binnen ook niet gegooid worden. Dan gaan er nog steeds dingen stuk. Met ballen gooien doen we buiten. Dus dan wordt het mijn zoon een bal geven en buiten zetten. Tijd dat het weer mooi weer wordt.
Hier eentje 13 maanden die slaat iedereen kan een klap krijgen en me moeder trekt die meteen aan haar haren Knijpen kan die ook goed Speelgoed intereseerd hem niet is hele dag bezig met alles te zoeken wat niet mag Lades keukenkastjes trap elke keer op willen Tv staat op dressoir die wil ik gaan ophangen voordat die hem een keer om trekt
Hier ook een ondeugd van 18 maanden.. Hij gooit ook overal mee, maar bij hem is het wel om te gooien.. dus ik geef hem altijd n bal als hij met andere dingen gooit. En dan opletten dat hij niet op de tv mikt want hij is ook echt aan het uitproberen
Herhalen, herhalen. Hier ook één die elke keer haar bord of beker op de grond gooide. Ik zei altijd: 'als je klaar bent, zet je het op tafel.' Ze begint nu te snappen dat ze het op tafel moet zetten als ze niet meer hoeft.
Ik ook, maar wel op neutrale wijze, dus niet heel streng. Óf ik negeer het. Daarnaast probeer ik zoonlief te leren om juist iets te geven, o.a. door (overdreven) te te benoemen met alsjeblieft en dankjewel. Ook dát vindt hij een leuk spelletje
Rond die leeftijd was het hier echt weer zo'n fase. Zat van de week nog een filmpje te kijken waarbij hij steeds een duplo blokje uit de mand pakte en keihard op de grond smeet, blijkbaar een erg leuk spelletje op die leeftijd. Daarin heb ik ook niet zoveel gecorrigeerd. In de loop van de tijd heeft hij geleerd dat je met die blokjes moet bouwen i.p.v. smijten. Bord en beker op de grond gooien hebben wij wel gecorrigeerd door te zeggen dat het niet mag en het bord of de beker op de tafel te zetten als je klaar bent i.p.v. weg te gooien. Als hij hem toch op de grond gooide raapte we hem samen op en zette de beker op tafel. Maar soms komt die fase opeens weer boven drijven en vliegt weer alles als een malle door de kamer.
Hier precies hetzelfde, ze gooit alles op de grond en wordt vervolgens boos als ze er niet meer bij kan corrigeren/uitleggen dat ze dat niet moet doen snapt ze echt nog niet, dus dat heeft nog weinig zin, maar ik raap het wel op en zeg dan wat ik doe op een neutrale toon. Ze vindt dat erg interessant ik ga ervan uit dat het een fase is, dus ze zal er vast ook weer mee ophouden. Het geven en nemen spelletje vindt ze hier overigens ook super interessant
ik corrigeer gooien altijd, maar de dingen die echt niet kunnen zoals met eten gooien en dingen die gevaarlijk zijn pak ik strenger aan dan dingen die minder kwaad kunnen. Als yoshua zn speelgoed uit de box gooit laat ik het, ik raap het 2x op en de 3e keer heeft ie pech en blijft het liggen tot ik vind dat het er lang genoeg heeft gelegen. het is een fase waar ze door moeten en helaas doen alle kindjes dit en bij de ene is het zo over en de ander doet het heel lang.
Bedankt voor de reacties Leuk om jullie ervaringen te lezen!! misschien is gooien niet helemaal het goede woord voor wat ze doet. Het is ook van tafel vegen en alles langs haar zij naar beneden laten vallen. We zijn het er inmiddels over eens geworden dat we rustig tegen haar zeggen dat ze het gewoon op tafel kan zetten/ laten staan. En zetten het dan ( net buiten haar berijk, anders ligt het er zo weer) terug op tafel. Dan kijkt ze er eigenlijk ook niet meer naar om. Op de lage tafel is dit wat lastiger. Deze is vrij klein dus moet ie voor haar gewoon altijd leeg zijn. Zelfs theelepels of een speeltje, afstand bediening alles gaat van tafel.
Die van mij doet het ook hoor... Als ze het laat vallen schenk ik er niet teveel aandacht aan. In plaats daarvan stimuleer ik goed gedrag.... als ze toch een keer haar beker op tafel zet i.p.v. neer gooien prijs ik haar de hemel in. Het is nu al zo dat ze zelfs vanuit haar loopstoel naar de lage tafel toe komt en probeert haar beker erop te zetten. Dus dat wordt nog eens extra gestimuleerd. Gooien ben ik ook niet van gediend en als ze expres loopt te gooien met borden en bekers zeg ik er wel wat van. Net zo goed als wanneer ze slaat ik haar handje pak en zeg niet slaan, aaien. En dan zachtjes over mijn wang wrijven. Als ze het dan zelf nog een keer doet weer de hemel in prijzen. geduld, geduld, geduld is en blijft het code woord. En consequent zijn!
Heel herkenbaar, hier ook net 1 en als ze iets van haar eten niet hoeft laat ze het gewoon naast de kinderstoel vallen. Zelfde geld voor drinken als het leeg is, of als het water is waar ze geen zin in heeft. Ik zie vaak wat ze wil doen en dan vang ik het op in mijn hand en zeg ook dat ze het niet op de grond moet gooien.