Een paar maanden geleden had ik het jaarlijks gesprek. Ik zei dat ik niet echt veel uitdaging meer vond in mijn werk. Mijn leidinggevende heeft een grote taak gekregen van de directie en vroeg of ik wilde helpen. Ik ben eigenlijk blij met de uitdaging en ik kan het ook goed aan naast mijn "normale" werkzaamheden. So far so good. Maar nu is het dus zo dat ik bijna de hele taak over heb genomen. Leidinggevende toont weinig initiatief (heeft al weken niet meer aan de taak gewerkt) en wacht tot ik alles heb gedaan en dan aflever. Ze leest het dan vluchtig door en stuurt het naar haar leidinggevende. Als ik vragen heb is ze altijd wel erg behulpzaam, maar intussen ken ik de taak beter dan zij dus komt zij eerder met vragen naar mij. Ze heeft ook weinig overzicht wat er nog gedaan moet worden, ze vraagt het ook niet. Volgens mij wacht ze rustig af tot ik de taak afrond. Aan de ene kant vind ik de taak leuk en vind het ook niet erg om eraan te werken. Aan de andere kant voelt het alsof ik alles doe en daar weinig waardering voor krijg. Een minimaal aan waardering zou ik bijvoorbeeld vinden als ze overzicht had en weet waar ik mee bezig ben, wat ik al heb gedaan. Ik zou het fijn vinden als ze ook wat aan de taak zou doen of als ze met ideeën komt. Jullie meningen; stel ik met nu zo aan, ik wilde de uitdaging en heb die ook gekregen? Of is het terecht dat ik verwacht dat ze zich ook in de taak verdiept, we zouden het tenslotte samen doen?
Zolang ze niet doet alsof jouw werk haar werk is, zou het mij niet zoveel uitmaken. Als het jou wel uitmaakt (en dat doet het, anders open je er geen topic over), dan zou ik er met haar over in gesprek gaan. Niet beschuldigend oid, maar gewoon, hoe jij het ervaart en hoe jij het graag zou zien.
Misschien zit daar wel de grootste ergernis. Ze heeft het altijd over "onze taak", "wij hebben het goed gedaan". En dan denk ik "wij"? Ik heb alles alleen gedaan. Dus ze doet niet alsof het haar werk is, maar "verkoopt" het wel als "ons" werk.
Dan doet ze wel alsof het (deels) haar werk is. Dat zou ik dus wel storend vinden. En ik zou er dus op aansturen dat zij ook wat doet. Bv. duidelijke afspraken maken mbt taakverdeling oid.
De waardering zit er daarin dat ze jou de taak toevertrouwt, zelfs in die mate dat ze het zelf grotendeels los kan laten. Een groter compliment kun je niet krijgen. Aan de andere kant snap ik je gevoel wel. Ik zou het gewoon eens uitspreken en verder genieten van deze mooie kans.
Dat is wel heel lief, zo heb ik het eigenlijk niet bekeken. Ik dacht ik open er een topic over dan zie ik het misschien zelf ook uit een ander perspectief. Dit is inderdaad een heel ander perspectief. Dankje.
De eerste vraag die bij mij opkwam was of je leidinggevende al dit werk door jou laat doen en verder in zijn geheel niets doet of dat het iemand is die hard werkt en blijkbaar blij is dat jij een gedeelte van haar werklast overneemt. Het eerste geval zou ik heel kwalijk vinden. In het tweede geval doet zij haar werk gewoon, ze heeft iemand in haar team gevonden die deze taak aan kan en houdt zichzelf bezig met het andere werk dat nou eenmaal ook door haar gedaan moet worden. Wel zou ik deze taak in je doelstellingen van dit jaar laten opnemen, mochten jullie met doelstellingen werken. Op die manier ligt het dan mooi vast wat je dit jaar bereikt heb en kun je het als argument gebruiken om meer van dit soort interessante klussen naar je toe te trekken.
Wat fijn dat je meer uitdaging hebt gekregen en dat je dit ook goed afgaat. Wees trots op wat je hebt bereikt en gebruik dat voor je eigen doel op werkgebied. Je hebt nu de kans om te laten zien wat je kan. Ik zou dit gebruiken in gesprek met haar. Aangeven dat je blij bent dat ze het zo goed vind wat je doet en daar tevreden over is. Dat je laat zien dat je meer kan en daar graag met haar over nadenkt hoe dit in de toekomst uit te bouwen en wat dat voor jouw carrière kan betekenen. Laat los dat zij jou de erkenning moet geven maar neem eigen regie en straal uit dat jij weet wat je doet en wat je kan.