ik heb nu sinds een jaar een relatie met mijn nieuwe vriend. Allebei hebben we een dochter van 5 uit een eerdere relatie. Door de weeks wonen we nog apart en in de meeste weekenden zijn we met zijn vieren. De meiden zijn dan ook heel blij elkaar weer te zijn maar na een uur gaat het mis en hebben ze constant ruzie en zijn we constant scheidsrechter aan het spelen want ze willen alles wat de ander op dat moment ook heeft. En zo gaat dit dan een heel weekend door. Qua opvoeding liggen we ook niet echt gelijk en ben ik veel strenger als hem. Hij vind het lastig om vooral zijn kind te corrigeren omdat hij haar maar 2 dagen per week ziet en dan geen heel weekend wil corrigeren en boos op haar wil omdat hij dan bang is dat ze niet meer wil komen. Daarin tegen moet mijn dochter wel gewoon luisteren en word wel gecorrigeerd en krijgt straf als ze iets doet wat niet mag. Ik merk nu steeds meer dat er jaloezie ontstaat bij mijn dochter en ze steeds vervelender word omdat zij wel gecorrigeerd word en zijn kind niet. Ook probeer ik de kinderen wel gelijk te trekken dus corrigeer ik zijn dochter ook wel eens maar dan heb ik haar gelijk tegen me staan. Dan rent ze gelijk naar haar papa en ben ik stom en noem maar op Als ik het met hem er over heb dan zegt hij jij hebt haar 6 dagen in de week en ik maar 2. ik merk dat ik het hier steeds lastiger mee krijg en weet niet zo goed meer hoe ik hier soms mee om moet gaan.
Klinkt heel lullig wat ik nu zeg, maar voor je vriend verwacht ik straks grote problemen met zijn dochter. Hij zal, ondanks de 2 dagen, toch echt grenzen moeten trekken bij zijn dochter. Jullie moeten beide kinderen gelijk behandelen wat dat betreft. Misschien is het verstandig om voorlopig even rust te nemen... dus dat jij en je dochter even niet aanwezig zijn als zijn dochter bij hem is, danwel dat jullie niet het hele weekend samen zijn? Het is ook allemaal nog lastig he, kids in lastige leeftijd en zelf een jaar samen.
Ik kan me best voorstellen dat dit lasting is. Maar ik kan me ook voorstellen dat het voor zijn dochter nog veel lastiger is. Ze ziet haar vader 2 dagen in de week, dan moet ze die delen en opeens heeft ze er dan ook nog een soort van zusje bij waarmee ze haar spullen moet delen. Het is voor kinderen vaak toch al lastig als ze en een broertje of zusje bij krijgen, maar als ze er een broertje of zusje bij krijgen van dezelfde leeftijd dan lijkt me dat nog veel lastiger. Ik denk wel dat je vriend er baat bij zou hebben als hij wel regels opsteld voor zijn dochter en haar daar ook aan houd. Dat hoeven heus niet hele strenge regels te zijn, maar regels geven kinderen zekerheid. Ze gaat heus niet minder van haar vader houden als er wat basis regels ziijn. Als ik jullie was zou ik er voor zorgen dat je vriend regelmatig 1 op 1 tijd heeft met zn dochter. En ik zou eens samen praten over de regels die gelden als jullie met zn 4en zijn. Als jullie in het weekend of om het weekend met zn 4en zijn, dan zullen jullie in dat weekend moeten gaan functioneren als een gezin. En niet meer zijn kind, mijn kind, maar de kinderen en de volwassen moeten samen het weekend door en het liefst op een leuke en gezellige manier. Daar zijn nu eenmaal regels voor nodig voor zowel de volwassenen als de kinderen.
Best lastig? Enorm lastig! En keihard werken wil het slagen. Als je niet op 1 lijn zit is het bijna onmogelijk. Ik heb hier ook vaak tegenaan gelopen, en nog wel eens. Met als verschil dat ik nog geen kinderen had, mijn man al wel en we er samen twee bij gekregen hebben. Mijn stiefzoons komen maar om het weekend (en de helft vd schoolvakanties). Mijn man is ook geneigd snel toe te geven voor de lieve vrede maar dat kan gewoon niet. Als onze dochter haar bordje niet leeg uit krijgt ze geen toetje, dan kun je niet haar grote broer wel gewoon een toetje geven als hij niet eet. Dat soort dingen Na veel praten, ook wel ruzies is het kwartje gevallen en wat blijkt? Ondanks de regels komt stiefzoon nog steeds heel graag bij ons. Als hij dit door zet (zijn dochter openlijk voortrekken, haar nergens op aanspreken enz terwijl jouw dochter wel geacht word te luisteren) gaat deze relatie nooit werken. Jouw dochter word de dupe, voelt zich achtergesteld en zijn dochter word de baas. Want die kan alles bereiken wat ze wil als papa zo bang is haar kwijt te raken.
Af en toe een weekend overslaan doen we al zodat hij ook eens een weekend 1 op 1 heeft. En hij heeft haar altijd vanaf de vrijdag en wij komen pas op zaterdag. Ik heb zelf ook gewoon het idee dat het beter zal gaan als zij ook regels krijgt. In begin zal dat moeilijk zijn maar uiteindelijk zal dat toch beter gaan werken idd. Ze is nu al een soort van baas in huis en heb hem dit ook al duidelijk gemaakt dat dit met de jaren alleen maar erger word.
Dat probleem hadden we hier ook, onze kinderen waren wel wat jonger toen dat speelde. Toen wij hadden besloten samen te gaan wonen, ben ik wel heel duidelijk geweest. Mijn kind woont bij ons, zijn kind is er 1 x in de 2 weken een weekend. T klinkt heel lullig, maar zijn kind moest mee gaan in het ritme en de regels van mijn kind. Het kan natuurlijk niet zo zijn, dat door de weeks regels zijn, en het weekend als zijn kind er is, geen regels zijn. Daar word idd mijn kind dan de dupe van. Ik snap heel goed dat je vriend niet steeds wil corrigeren en straf wil geven, maar uit eindelijk zijn kinderen daar wel het best bij gebaat!
Je kunt niet samenleven in een gezin, samengesteld of anderszins, als je niet op 1 lijn zit qua opvoeding/normen/waarden. Als jullie serieus het willen laten slagen, dan is het absoluut essentieel dat jullie 1 lijn trekken. En die lijn moeten jullie samen bepalen. Daarbij maakt niet uit dat jouw dochter er vaker is dan de zijne. Regels zijn regels. En hij moet zich daarbij realiseren dat zijn dochter kaders en duidelijkheid bieden het meest liefdevolle is qua opvoeding wat je kunt doen.
Mijn vriend is ook voor zijn kinderen een stuk strenger geworden toen onze dochter geboren werd. En zeker nu ze 3 is en graag uitprobeert. Iedereen moet hier groenten eten (stiefkids lusten bijna niks) Iedereen moet opruimen en helpen. Iedereen zet zijn eigen schoenen weg. Iedereen luistert als er wat gevraagd wordt. Niet luisteren staat hier gelijk aan straf. Dat kan zijn geen tv/spelcomputer, naar je kamer gaan (voor dochter de hoek), een privelege dat weg valt (naar de speeltuin, naar een vriendje). Oudste stiefzoon (11) gaat hier goed in mee, de jongste (9) zegt vaak dat het stom is, hij liever bij mama is etc. Dat is prima maar dan heeft hij ook geen nood aan de leuke dingen die wij doen. Het kan hier niet alleen krijgen/leuke dingen doen zijn. Wij functioneren ook graag als normaal gezin in het weekend. Het gaat nu steeds beter gelukkig
Hey hallo, Wij zijn thuis ook een samengesteld gezin, inmiddels 6 jaar samen het kost veel tijd, ruimte, energie , maar uiteindelijk, als je samen goed praat, overlegd en het lukt je om samen 1 te zijn.... dan gaat het zeker lukken! ik denk in jullie geval dat het vooral belangrijk is dat jullie als ouders met elkaar gaan praten, wat is zijn visie? wat is de jouwe? hier en daar vraagt het van beide aanpassingen.. geven en nemen... Wordt mijn kind echt minder van iets minder regels in het weekend? wordt zijn kind echt zoveel beter van heel veel strenge regels? of kunnen we hier in een balans maken en rustig alles opbouwen, aanpassen, aan elkaar aan de kinderen... Al met al zijn jullie de basis en wat je doet moet je achter staan, beide, want dit straal je uit op de kinderen. er is geen handboek voor opvoeden, er is geen site waar je info van af kan halen hoe jij je gezin met opvoeden, praat met elkaar, vul elkaar aan en zorg van een stabiele factor, een factor welke passend is bij jullie visie en waar jullie samen mee kunnen leven, de kinderen groeien hier op den duur in mee en zullen dit als zeer positief ervaren.. wij hebben heel wat mee gemaakt en ondanks alles is mijn man het beste wat mij ooit is overkomen! In aug. komt ons 4e gezinslid en we kunnen niet wachten heel veel succes en lekker genieten van de momenten samen!
Wij hebben samen 3 kids en 1 is van mijn ex ., Op het begin ging oudste zoon naar zijn vader .. Hier gelden gewoon de zelfde regels voor alle 4 .. Nu is er wel een verschil dat oudste zoon nu 100% bij ons is en niet meet naar zijn vader gaat .. Maar mijn man behandelt alle4 het zelfde en ik trouwens ook .. Kids weten waar ze aan toe zijn..