Weet niet eens waar ik moet beginnen... sorry alvast voor de typfouten maar de tranen lopen over me wangen en dus over me toetsenbord. Zwanger.... Van nummer 3.. Mijn jongste is van januari dus je begrijpt dat dit een shock is.. Want tja.. deze zat niet in de planning... Nu zit ik dus met het volgende... als k buiten mijn angst en shock kijk denk ik.. waar er 2 kunnen eten en leven kan 3 ook... Maar dan heb je nog mijn man... En mijn man wil echt geen 3e... echt niet... vind 2 al meer als genoeg en denkt dat wij er financieel flink op achteruit gaan.... K ben zo verdrietig... A; k kies voor me man en me gezin en 2 jongens en kies voor abortus... waarvan ik denk dat ik dat niet kan en als wel ik het me man uiteindelijk ga kwalijk nemen... B; ik kies voor me kindje en k gooi mijn gezin in een scheiding en dergelijke... En ga met mijn 2 jongens ergens anders wonen... Even serieus.. hoe doe je dit.. K kan alleen maar huilen.... Zo wilde t even van me afschrijven...
Wat naar dat je je nu zo voelt. Misschien reageert je man wel anders dan je verwacht. Jullie zijn er allebei bij geweest toen je zwanger werd, dus zal ook hij zijn verantwoording moeten nemen. En er zijn zoveel gevallen waarbij mensen toch na de eerste schok blij zijn met nog een kindje. Ik wens je veel sterkte en hoop dat je man niet zo negatief reageert als je verwacht
Wat een rot situatie. Maar een abortus plegen tegen je zin in, moet je NOOIT doen. De pijn zul je de rest van je leven bij je moeten dragen. Ik hoop dat je man nog gaat bijdraaien. Het is ook zijn verantwoordelijk. Je raakt immers niet in je eentje zwanger. Heel veel sterkte
Hij was er ook bij toen jullie t deden hè.. Ik ga heel eerlijk zijn en zou het echt een slapjanus vinden als hij serieus van je wil scheiden als jij JULLIE kindje niet weg laat halen Lijkt me absoluut geen basis voor een gezonde relatie
Ik zou zeker geen abortus laten plegen als je er zelf niet achter staar. Daar krijg je je hele leven spijt van. Net als wat de andere meiden zeggen, hij was er ook bij. Begrijp dat het een shock is voor hem en misschien dat hij nog aan het idee moet wennen maar ik hoop toch echt niet dat hij wilt scheiden van je als je jullie kindje niet laat weghalen. Heeft hij dat ook echt zo gezegd?
Het enige wat ik je wil zeggen is praten, praten en praten. Denk heel goed na, maar doe geen abortus als je er niet voor de volle 100% achter staat. Dit achtervolgt je de rest van je leven. Sterkte met je beslissing
Weet je man t al? Als de situatie niet zo is is het vaak makkelijk roepen, maar wie weet is ie nu wel enthousiaster nu het daadwerkelijk de situatie is. Je moet waarschijnlijk allebei even aan het idee wennen, maar t komt vast goed! Je hebt alle spullen al, of je nou voor 4 of 5 kookt maakt ook niet uit etc. Financieel heb je ook een heleboel zelf in de hand! Succes met de situatie, hopelijk komen jullie er goed uit samen!
Jij gooit je gezin niet in een scheiding he, dat is een keuze die jouw man eventueel zou maken en daar is hij zelf verantwoordelijk voor. Ik wens je alle goeds toe en doe geen dingen waar je niet achter staat ( en als de man echt toch geen derde kindje wil waarom heeft hij zich niet laten helpen?)
Ik heb het zelfde mee gemaakt, maar toen ging het om mijn 2e...waren nog erg jong, maar voor mij was de keus erg makkelijk.....de liefde tussen ons en voor de kids was niet groot genoeg om vol vertrouwen en oprecht mijn leven mee verder te kunnen gaan en heb dus voor mijn kinderen en mijzelf gekozen.....een scheiding is erg voor kinderen, maar een papa en mama die elkaar niet 100% vertrouwen en steunen is net zo kwalijk voor kinderen....succes met de toekomst meid!!
Wat ontzettend vervelend en een vervelende situatie waar je in zit! Doordat je een hele moeilijke keuze moet maken.. Eigenlijk zou je deze niet moeten maken. Maar je man maakt het je wel lastig.. Jij staat, zoals ik lees niet achter een abortus.. Dan moet je dat ook echt niet doen, als je hier niet achter staat. En gooi je je gezin in de scheiding, wie weet draait je man wel bij. Wacht een goed en rustig moment af om te bespreken. En ook hij was erbij he.. Maar, nu ga ik misschien iets heel vervelends zeggen sorry! Maar stel, je kiest voor je man en je gezin met jullie 2 zonen. En maak je de keus, om abortus te plegen. Zodat je man niet wilt scheiden, is er nog geen garantie dat je gezin altijd bij elkaar blijft. Helaas geeft de liefde geen garantie om voor altijd samen te blijven.. Denk goed over na wat jij wilt & praat met je man. Vertel hierbij ook je gevoelens en wat je graag zou willen. Hopelijk komen jullie er samen uit!
Oh wat een lieve reacties.. dankje wel... we zijn eigenlijk nog geen steek verder... mijn man is op de hoogte uiteraard en vanaf toen al heel duidelijk... overdenkt alles wel 100x maar blijft bij zijn standpunt.. k ga maandag even naar de huisarts sws al, en dan bespreek ik dit ook even met haar maar indd k sta niet achter een abortus, zeker ook omdat ik indd de garantie niet heb dat mijn gezin bij elkaar blijft.... En ja mijn man had zich moeten laten helpen... Maar is doodsbang ervoor... En nu hebben we dit... Nogmaals dank voor jullie lieve woorden...