Wat fijn dat je goede steun krijgt! Ik heb zelf twee kinderen van dezelfde man. Toen ik 10 weken zwanger was van mijn jongste ging hij er van de ene op andere dag vandoor. Mijn zoon had ineens geen vader meer. Mijn dochter heeft nooit een vader gehad. Zoon heeft helaas zijn achternaam, dochter gelukkig die van mij. Ik heb er heel erg mee geworsteld dat mijn kinderen geen papa hebben, dat die *piep* zijn zoon zomaar in de steek kon laten en dan nog zielige verhalen rond bazuinde ook (hij had het er zo moeilijk mee blablabla). Mijn dochter wordt komende september twee jaar en nu pas kan ik me er wat meer bij neerleggen dat het is zoals het is. Wij redden het prima met zijn drietjes maar het is in- en intriest dat sommige mensen op deze manier met hun kinderen om gaan. Achteraf weet ik waarom hij is weg gegaan (veel schulden op mijn naam, ik betaal de door hem gemaakte schulden af, mijn zoontje ontvangt geen alimentatie), maar je kunt er niks mee. Er zullen vast nog moeilijke momenten komen maar die kun je aan, dat weet ik zeker!! Omring je met mensen die jou en je kindje onvoorwaardelijk lief hebben, dat is uiteindelijk meer waard dan wie biologisch iets met het kindje heeft (nu doel ik op je ex, niet op je familie)