Nee ze zit in groep 4. Maar gaan idd terug naar niveau begin groep 3. De sommen t/m 10 zijn nog niet geautomatiseerd en dan is sommen tot 20 of nu zelfs 100 wel heel lastig. De dubbelen en halve kan ze wel goed (5+5=10 10-5=5). De tafels gaan ook goed, maar dat is gewoon in je hoofd stampen. Dat kon ik zelf vroeger ook goed ondanks de dyscalculie.
Ik denk dat het van de problematiek afhangt of het fijner is om naar iets kleinschaligs of naar een grote organisatie te gaan. Heb je als ouder al vrij duidelijk wat het probleem is en wil je alleen een diagnose om hulp(middelen) (op school) te kunnen realiseren dan is kleinschalig misschien wel fijn. Bij ernstige complexe problematiek is alle expertise bij elkaar in een groot centrum nodig. Wij zitten ook bij een grote organisatie waarbij ze veel verschillende hulpverleners kreeg maar wel steeds 1 hoofdbehandelaar heeft gehad.
Het gaat vooral om meer mogelijkheden op school te hebben. Thuis kunnen wij het prima handelen, het kost bergen energie, maar dat zijn we gewend. Als ik het goed onthouden heb uit een ander topic wordt hier gedacht aan wat jouw dochter heeft, niet de ptss hoor.
Nee het was gewoon een reactie op de vraag wat fijner is; kleinschalig of een grote instantie. Het een is niet per definitie fijner als het ander, dat ligt aan de situatie. Zo te lezen kunnen jullie ook prima bij een kleinere praktijk terecht.
grappig hoe het allemaal werkt want mijn zoon heeft ook dyscalculie en die krijgt de tafels (en dus ook het delen ) maar niet onder de knie. Hier is trouwens de diagnose gesteld door een orthopedagoge/psychologe die een zelfstandige praktijk heeft en ons aangeraden werd door de IB-er. Niet dat het daardoor allemaal sneller ging maar het zat wel allemaal lekker verpakt in 1 persoon en ze woonde in onze stad (waardoor ik geen logistieke problemen ondervond met het brengen en halen)
Alleen hierom zou ik het doen. Hoe krom ook dat labeltje zorgt er voor dat er deuren open gaan en er geld vrijkomt. Uiteindelijk gaat dat je kind helpen, qua niveau waarschijnlijk maar ook qua zelfbeeld. Thuis kan je het goed handelen maar op school heeft ze blijkbaar iets meer nodig. Dat labeltje zorgt ervoor dat ze haar dat kunnen bieden. Je kind is natuurlijk meer dan het labeltje en je kan zelf kiezen wanneer dat wordt ingezet of niet.
Nou de eerste stap is gezet. Met de jeugdprofessional van het cjg hebben we de aanvraag geformuleerd. Vandaag contact opnemen met een paar zorgaanbieders om te kijken waar wij, of eigenlijk onze dochter het beste geholpen kunnen worden. Bedankt voor jullie tips om goed te informeren of er ook een daadwerkelijke diagnose gesteld kan worden, de medewerkster van het cjg wilde dat zelf adviseren, maar vond het goed dat ik daar zelf ook mee kwam.
Of een orthopedagoog een diagnose mag stellen ligt er aan wat voor soort orthopedagoog het is, maar datzelfde geldt voor een psycholoog. Een orthopedagoog moet minstens een diagnostiekaantekening hebben of bv. generalist zijn. Vooraf dus goed nagaan hoe en wat inderdaad. (y)
Hier met pleegdochter ook traject in van diagnose. Heel heftig gedrag met name sociaal emotioneel. Zowiezo is hier een hechtingsstoornis aan de hand maar misschien ook meer. Wij hebben 26 januari intake. Hoef het gelukkig niet zelf te regelen, jeugdzorg heeft eigen orthopedagoog en samenwerking met instanties. Dat vind ik wel fijn. Zou wel fijn vinden als we het nou eigenlijk weten want hier thuis lopen we tegen flinke problemen aan en op school (groep1) moet ze zo haar best doen dat ze thuis niet te hanteren is.
Goed dat jullie hiermee bezig zijn nu. Wat ik me alleen afvraag ( ook na het lezen van je topic van vorig jaar) waaraan zitten jullie te denken? Wij hebben ook altijd al gedacht dat onze dochter anders is...en we zijn er nu ook achter wat het is. Het is alleen niet een simpele aandoening ...helaas heel complex. Voor de simpele aandoeningen zijn nu heel veel handvatten vanuit de overheid en school...maar de echte complexe aandoeningen zijn vaak veel lastiger. Wij lopen dus nu tegen heel veel zaken aan. Onze dochter heeft ook iets wat eigenlijk alleen haar eigen functioneren in de weg staat en niet haar schoolwerk. Gek genoeg lukt dat gewoon heel erg goed. Ze is niet versneld maar wel aan de top van de klas. Heel veel succes en sterkte Tuc...niet makkelijk maar zeker wel waard om alles nu goed in kaart te brengen.
Ik heb idd al vaker wat van je gelezen. Klinkt lastig allemaal. Hier gaat het vermoeden sterk in de richting van ADD en (een lichte vorm van)autisme. Ik ben ook wel benieuwd wat jullie ontdekt hebben, mag ook in een pb hoor.
Ik weet hoe zwaar de beslissing kan zijn, maar ik ben erg blij dat wij vorig jaar de stap hebben gezet voor mijn oudste dochter. Wij hadden overigens vooral thuis de problemen en dochter had psychosomatische klachten, dat was voor ons de druppel om echt hulp te gaan zoeken, terwijl ik al jaren dacht 'moet ik iets met/voor haar?'. Heel lang getwijfeld, maar op een moment was alles zo heftig dat ik dacht: dit kan zo niet langer. Ik heb het aangekaart met schoolarts, was een erg prettig gesprek. Het scheelde ook dat ik al wat ervaringen had met zorginstellingen in de buurt (via zoon) en dus ook wist dat ik zeker niet naar die plekken wilde gaan, die waren te 'psychiatrisch' georiënteerd voor mijn gevoel. Schoolarts had best een goed beeld van wat er in de buurt 'te krijgen' was en al pratende leek RIAGG het beste te passen bij wat wij in gedachten hadden. En daar zijn we dus geweest en onze dochter is dus gezien door GZ-psycholoog. Uiteindelijk heeft ze geen labeltje gekregen, maar vanuit observaties en testgegevens waren wel een boel dingen duidelijker geworden hoe ze in elkaar zit en hebben we ook passende handvaten gekregen, ook voor school. Wij (en school) hebben onze aanpak veranderd en inmiddels gaat het erg goed met haar. En persoonlijk vond ik het ook prettig om nu met meer zekerheid te weten dat ze geen 'stoornis' (in ons geval specifiek ASS onderzocht, maar ook op de rest is ze gescreend en niets uitgekomen) heeft. De moeilijk stap heeft hier (tot nu toe) alleen maar goeds gebracht. Veel meer begrip en uiteindelijk weer een gelukkig kind. Veel succes!
Dank je wel Beheer. Nou even een update. Afgelopen week hebben we de uitslag van de onderzoeken gehad. Uit alles kwam heel duidelijk naar voren dat onze dochter AD(H)D heeft. Ik zet het zo neer, omdat er officieel geen onderscheid wordt gemaakt en het Hyperactieve is bijna niet aanwezig bij haar, alleen wat lichamelijke onrust als friemelen e.d. Ondanks dat dit eigenlijk geen grote verrassing is voor ons is het toch even slikken. Onze dochter verandert er voor ons uiteraard niet door, maar omdat het op leer/onderwijs gebied toch zeker gevolgen kan hebben wordt de toekomst wel wat onzeker en dat is best even spannend. Voor ASS waren overigens geen aanwijzingen verder.
Fijn dat er duidelijkheid is! Het wordt vaak niet gezien bij meisjes, met alle gevolgen van dien. Ik heb zelf adhd en slik bijv ook ritalin. Als je vragen hebt mag je Pb-en als je wil.
Herkenbaar, was exact wat ik voelde toen onze zoon de diagnose autisme kreeg. Je kan nu wel verder en gericht hulp zoeken indien nodig.
Geen ervaring hoe het is als het om je kinderen gaat, maar wij waren als kinderen wel opgelucht dat het een naam had. We zijn allemaal dyslectisch thuis, en het was fijn dat we niet gewoon vreemd waren (mijn broer werd ook regelmatig gewoon dom genoemd door de directeur van de basisschool), maar dat er een reden was waarom het een zoveel moeilijker ging dan het ander. Zeker toen er gerichte hulp kwam en we handvaten kregen om meer te kunnen. Het was zeker ook emotioneel (er is iets "mis" met je), maar wij ervaren het nu ook als kracht, als eigen. Ik gun het jullie en je dochter dat je het positieve en de kracht erin kan houden, je dochter is niet anders geworden door de diagnose, maar je kan gerichtere hulp geven. En dat kan veel lucht geven. Succes!
Fijn dat je nu wel duidelijkheid hebt en je zorgen niet ongegrond waren. Toen wij de diagnose kregen was ik echt wel even van slag. Maar uiteindelijk klopt het wat je zegt, je dochter verandert er niet door. Maar jij/jullie kunnen je wel aanpassen naar wat zij nodig heeft en daar is die diagnose dan wel prettig bij. Succes.