Sinds mei vorig jaar is onze Jesse overdag zindelijk. Trots natuurlijk, want bij jongens gaat het niet altijd zo snel... Eerst op het potje... een paar weken later voorzichtig plassen op de wc, heel vertrouwelijk z'n armpjes om m'n nek, want stel je voor dat hij in het gat zou vallen! Wat waren we telkens trots, applaus telkens weer. Maar goed, op een dag wordt ook dat gewoon he? Het gaat inmiddels prima, het is al helemaal gewoon dat Jesse zindelijk is en op de wc plast. Er kwam een dag dat hij me niet meer vasthield, en zich zelf vasthield aan de bril. En zomaar ineens, vorige week, toen ik Jesse op de wc zette, (ik wist dat het zou komen, en het is ook de natuurlijke gang van zaken) zei hij: Mama, ga weg! Deur dicht! Oooooooooooooh, het was bijna of ik een klap in m'n gezicht kreeg. Ik mocht er niet meer bij zijn... En natuurlijk, zo móét het ook, niemand laat z'n ouders kijken tot z'n twintigste, alstie moet plassen, en ik weet ook wel dat het zou komen, maar ik had niet gedacht dat het juist die dag zou zijn. Nou istie dus ECHT groot! En het zoveelste stapje naar de onafhankelijkheid is gezet... Mijmerdemijmer, waar blijft de tijd. Vonden jullie het ook zo erg, toen je er opeens niet meer bij mocht zijn? Voelde je je ook een beetje buitengesloten?
Grappig beschreven maar ik snap je wel!! Ik heb dat hier ook bij de jongste (derde) ook veel sterker je neemt overal afscheid van definitief het is de jongste je weet van de oudere hoe snel alles gaat. Je wil het vast houden maar onze kindjes zorgen wel dat het niet lukt. Ik heb hier het inschrijfformulier gehaald van de psz ligt hier alweer een paar maanden, ik stel het steeds uit denk ik hou ze nog wel even thuis. Ik heb ze wel vorig week ingeschreven op de kleuterschool.
Dat heeft mijn dochter idd ook wel eens gezegd maar ik ben daar niet op in gegaan hoor! Zei ze gewoon omdat ik de deur dicht doe als ik een grote boodschap zit te doen, dus dat wil zij nadoen. Ze mag wel zelf naar de wc maar ik wil dat ze de deur open laat zodat ze mij kan roepen als ze klaar is, ik veeg zelf namelijk even schoon. Maar het gaat zeker snel dat gevoel herken ik wel!
Mijn zoontje is net 2,5 (eerste kind) en doet dit dus ook sinds een maandje ofzo.. Prima, beetje jammer dat hij soms vergeet zijn broek goed naar beneden te trekken! hahahaah.. Leuk vroeg zindelijk worden (nog geen 2) maar er zitten ook wat nadelen aan.
Mooi beschreven! Mijn zoon heeft hier nog geen last van, hij poept en plast het liefste met de deur wagenwijd open en houdt dan gezellig een gesprekje in stand... : )
Ik kan me voorstellen dat je dit gevoel heel sterk hebt als het je jongste kind is. Ik denk namelijk niet dat ik dit bij mijn oudste zo zal ervaren, maar ik merk nu al dat ik dat mijmergevoel bij de jongste constant heb. Dan zie ik foto's van 2 maanden terug en dan vind ik het zo jammer dat hij niet meer zo piepklein is Dat maak ik (waarschijnlijk) nooit meer mee...
Ik heb het eigenlijk helemaal niet gehad.. Toen ze zelf ineens naar de wc kon en mij niet meer nodig had was ik vooral blij Hoefde ik haar niet meer te helpen als ik de baby aan het voeden was (want altijd dan moest ze naar de wc..). Maar wat Yukl zegt heb ik ook. Bij de jongste ervaar ik dingen weer heel anders.. Bij de oudste kon ik niet wachten tot ze ging rollen/tijgeren/lopen etc. Maar nu de jongste ineens pogingen doet tot tijgeren en toen hij voor het eerst rolde was het even *slik*.. nu al? Gaat veel te snel Maar ben natuurlijk wel trots hoor En ik zal er ook voor uitkijken dat ik hem niet blijf zien als mijn 'kleine mannetje'. Ik ken van die ouders die op 'koetsjiekoetsjie toon' tegen hun jongste blijven praten, al is het kind 8 Succes en sterkte met loslaten
Hier hetzelfde verhaal hoor! Vooral bij de grote boodschap MOET de deur dicht én mama mag niet bij de deur blijven staan, ik moet weglopen. Ik vind dat wel grappig en had er helemaal geen moeite mee. Net heel leuk eigenlijk!
Tja, het moet toch ooit gebeuren he? En ik was er nog niet echt op bedacht. Maar hij handelt het nog niet helemaal zelf af hoor. Hahaha, hij roept wel als hij klaar is! Want zelf z'n billen afvegen, dat vindt hij nog maar niks. Maar we zijn weer een paar dagen verder, en ik ben er al helemaal aan gewend.
geen last van eigenlijk. ik zet esmee op de wc (met wc verkleiner) en er staat een opstap krukje er voor ivm hele hoge toilet en als ze zit ga ik gewoon weg en ze gaat er zelf af, of ze moet hebben gepoept dan roept ze. maar weg sturen doet ze ons niet want de wc deur staat toch wageweid open want als wij naar de wc gaan staat ie ook gewoon open