Hi meiden, Begin oktober een MK gehad na 5 weken. Heel heftig en verdrietig, maar je realiseert je dat dit vaker voor komt en bent blij dat het al zo snel gebeurt. Na een maand alweer een positieve test in handen! Dit keer ook gedeeld met opa's en oma's, het voelde allemaal veel beter! Tot we afgelopen zaterdag bij een echo hoorde dat het niet goed groeide en dat het hartje gestopt was (week ervoor nog gezien).... Heel erg heftig! En vooral ook het wachten nu op de daadwerkelijke MK... Alle opties die je hebt: afwachten, pillen, curettage, maar ook: willen we verder testen waarom twee keer etc.... Wat zijn jullie ervaringen? Dank jullie!
Oh jeetje😔 Inderdaad heftig! Na een goede echo durf je toch een beetje blij te Zijn en dan alsnog de klap. Ik heb eigenlijk een andere ervaring, omdat ik al 17 weken was. Ik moest cytotec gebruiken om de mini bevalling op gang te helpen. Ik kreeg weeën en na een tijdje werd ons kindje geboren. Ik denk dat dit wel het beste is voor de verwerking. Ik weet natuurlijk niet hoelang je nu zwanger was. Wij hebben ervoor gekozen geen verdere testen te doen. Maar dat is ook omdat we al 2 gezonde kinderen hebben na probleemloze zwangerschappen. Je moet doen waar jij je goed bij voelt meid. Heel veel sterkte met alles. Hoop dat je snel in verwachting bent van een gezond kindje.
Ja heftig, ik zit in hetzelfde schuitje, alleen dan 2 miskramen in 6 maanden... Eerste keer veel ellende met afwachten, cytotec en daarna alsnog curretage dus nu toch maar over anderhalve week meteen curretage. Er is nu nog wel wat tijd waarin het vanzelf kan komen maar ik heb er een hard hoofd in. We moeten nu ook nadenken over onderzoek, ik neig naar alleen bloedstollingsonderzoek maar wil eindelijk meteen verder probernw om zwanger te worden. We hebben ook al een gezond kind dus ik weet dat dat in principe wel mogelijk is. Sterkte met de keuzes en ik lees even mee!
Ik heb bij alle drie gekozen voor curretage. Als t niet leefde wilde ik er zsm en met zo min mogelijk pijn vanaf. Liep iets anders door n septum masr datbis inmiddels verwijderd.. Hoop van niet natuurlijk masr indien nodig kies ik weer voor curretage.
Dank allen! @ Sunshine15: ja het is inderdaad zwaarder nu vind ik doordat je de echo al hebt gehad etc.... Wat bizar dat je al 17 weken was... dat is helemaal heftig!! Ik zou vandaag pas 10 weken zijn... Ik heb in eerste instantie gezegd te willen wachten. Heb nu op advies van de verloskundige salieblad capsules gehaald bij De Tuinen... Die kunnen het op een natuurlijke manier een zetje geven.. Laten we het hopen. Heb met mijn vriend afgesproken dat we als er morgen geen tekenen zijn van een miskraam een afspraak maken bij de gynaecoloog voor de pillen. De verloskundige had het over Misoprostol. We hebben ook besloten geen testen te doen... dit overwegen we pas mocht het onverhoopt (even afkloppen) nog een derde keer gebeuren. Hopelijk snel een gezonde zwangerschap, maar nu eerst even lichaam en geest tot rust laten komen... @ MariaK: wat vervelend dat je in hetzelfde schuitje zit Wat rot ook dat je de eerste keer zolang traject hebt gehad.. Hoe ver was je toen zwanger? Ik had nu 10 weken geweest, maar kindje is nooit verder gekomen dan de 7 zeggen ze. Veel sterkte! @ zonnetje2015: wat naar dat je het drie keer hebt moeten meemaken. Hoe ver was je bij deze zwangerschappen? Ik heb op de een of andere manier een naar gevoel bij een curettage.
Livio sterkte. Doe vooral wat voor jouw goed voelt. Hier beide keren zonder pillen of curretage. 1e mk een tijd moeten wachten na geen hartactiviteit. 2e direct op gang gekomen. Voor mij was fit de beste manier. Het is dus niet altijd drama mocht je willen afwachten. Nogmaals doe waar jij je hoed bij voelt. Xxx
11,5 7,6 en 8 weken. Ook na kloppend hartje misgegaan.. Ik vond vooral t wachten op de miskraam erg. Daarom zsm voor curretage gekozen. Ingreep zelf erg meegevallen..
Heftig hoor. Doen waar jij je goed bij voelt. Wat betreft onderzoeken. Ik zou de standaardonderzoeken laten doen die ze hebben voor wat betreft herhaalde miskramen. Intussen zou ik ook informeren bij je familie of zij bekend zijn met miskramen, en of er bijv bloedstollingsafwijkingen zitten in je familie. Er kan namelijk ook een afwijking zijn die ze hier in nl niet standaard onderzoeken omdat er geen aanleiding voor is. Vaak moet er dan eerst bekend zijn of er t een of ander voorkomt in je familie. Heel veel sterkte met het verwerken van dit verlies.
Hoihoi, Ik heb heb zelf 3 miskramen gehad. We zijn er afgelopen zomer na vele testen achtergekomen dat ik een bloedstollingsafwijking heb genaamd, lupus anticoagulans. Dat wil zeggen, mijn bloed stolt te snel. Ik heb er zelf geen last van, maar de zuurstoftoevoer naar het ingenestelde eitje stagneerde daardoor waardoor het afstierf. Het is bij mij geen erfelijke kwaal, het zit ook niet in de familie. Gezonde mensen kunnen hier last van hebben. Misschien de moeite waard om ook te laten testen? Ik ben aan de bloedverdunners gegaan per half september, 1 eisprong gehad en weer zwanger. Bij hartactie moest ik direct dagelijks spuitjes gaan zetten met fraxiparine. Dit doe ik nu en ben ondertussen 13 weken zwanger van een goed groeiend kindje. In België hanteren ze deze behandeling al preventief, in NL moeten ze eerst bewijs hebben van deze stollingsafwijking. Sterkte in iedere geval. wat een ellende om mee te maken zeg zo'n mk