gisteren moest ik voor een echo naar de gyn. nadat ik 3weken in spanning had gezeten of de bloeding die ik heb gehad onschuldig was of niet kreeg ik gisteren eindelijk uitsluitsel. ik had tijdens die bloeding een miskraam gehad. op dat moment stortte mn wereld even in. mn vriend en ik zijn naar huis gereden zonder veel te zeggen. thuis hebben we samen even zitten huilen, we hebben er sinds gisteren al veel over gepraat en ik kan er al wat beter over praten. het is zo raar. eerst moet je wennen aan het idee dat je zwanger bent en nu moet ik weer wennen aan het idee dat ik niet meer zwanger ben. gelukkig leven ze op mn werk ook heel erg mee. ik moest eigenlijk werken vandaag, maar heb gelukkig vrij gekregen.
Hoi Dorisn, Ik wens je heel veel sterkte. Probeer het een plekje te geven. Hopelijk wordt je snel weer zwanger.
Heel veel sterkte meid! Ik weet ook helaas wat het is om een miskraam te hebben en om gecurreteerd te worden. Praten is echt heel belangrijk, dat hebben mijn vriend en ik heel veel gedaan. En neem er de tijd voor om het een plekje te geven. Als je iets wilt weten kanje hier terecht voor al je vragen. Liefs
dank jullie voor het medeleven. het is zo onwerkelijk om op de echo helemaal niks te zien. en dat terwijl mn huisarts maandag nog "iets" zag pulseren. ik dacht echt dat het goed zat omdat ik gewoon alle zwangerschapsverschijnselen had. de gyn zei dat het wel vaker voorkwam en dat het ook kan dat ik de weken na de bloeding een soort van schijnzwanger ben geweest. je denkt zelf dat je zwanger bent (dat gaf de tets tenslotte aan) en daardoor ontwikkeld je lichaam zich nog een tijdje door. best raar allemaal. ik probeer er ook zoveel mogelijk over te praten, vooral ook omdat mn vriend niet altijd makkelijk over zijn gevoelen praat. hij moet het tenslotte ook een plekje geven. het groeide dan wel in mijn buik, maar hij telt ook mee. ik vind het een beetje jammer dat dat vergeten wordt. ga straks lekker eten maken voor hem om hem een beetje te verwennen. nogmaals bedankt. liefs doris