Gisteravond gingen wij vol verwachting naar de echopraktijk...we dachten echt dat het goed zat omdat we 3 weken geleden het hartje hadden zien kloppen en ik nog steeds kots en kotsmisselijk ben en geen bloedverlies heb. Helaas zagen we op de monitor dat het hartje gestopt is met kloppen met 8,1 weken. Ik zou gister 9,2 weken zijn...Pffff dit is zoooooooon klap, we begrijpen het gewoon niet....en dat al voor de 2de keer. Net bij de gynacoloog geweest en dinsdag heb ik curretage onder algehele narcose. Als ik ergens ben voor ben in mijn leven al jaren en waar ik ook nachtmerries regelmatig over heb is het narcose...ik ben er zooooooo bang voor. Pfffffff wat een hel dit allemaal.....ben zooooo ontzettend verdrietig. De volgende keer als ik weer zwanger ben zit ik helemaal continu in de stress...En ik denk ook constant maar....pffff nu duurt het weer tijden voor ik weer zwanger ben..(als het al lukt) Al die misselijkheid enzo voor niks...ik vind het even niet eerlijk.
Jeetje meerie...het is inderdaad niet eerlijk! Wat een verschrikkelijk bericht. Ik hoop dat je voldoende steun, liefde en support uit je omgeving krijgt om dit verdriet te verwerken. Sterkte meis!
Ach meid toch wat ontzettend rot voor jullie... Ik snap de klap! Ik wil je nog wel even een tip geven met betrekking tot de curretage... Ik ben ook heel erg bang voor algehele narcose. Toen ik een (2x) curratage kreeg afgelopen januari heb ik ook gesmeekt om een ruggenprik. Hier hebben ze gehoor aan gegeven en vond het meevallen. Misschien kun je dit voorstellen? Verder ben ik ook ook heel erg bezig geweest met waar jij nu midden in zit, de vraagtekens, onzekerheid etc. etc. Het is ook niet eerlijk. En wens je heel veel sterkte met het verwerken. *knuffel*
Wat verdrietig... Heel veel sterkte met het verwerken van jullie verlies. Ik hoop voor jullie dat het de volgende keer wel allemaal goed mag gaan en jullie wens uitkomt.
Wat ontzéttend verdrietig. Ik weet helaas precies hoe je je voelt. Bij ons ook 2 keer een miskraam / missed abortion voor ik zwanger raakte van ons zoontje Ties. Maar weet dus dat het écht goed komt, hoewel ik heeeel goed snap dat je nu echt geen zonneschijn ziet achter die wolken. Ik hoop voor je dat alles snel achter de rug is en wil je heel veel sterkte wensen. X
Wat vreselijk meis, helaas heb ik op 3 maart dit jaar ook een curettage gehad. De narcose, waar ik ook dooooodsbang voor was, was helemaal niet eng. Zo lig je op de operatietafel, en zo lig je weer in de uitslaapkamer. Je krijgt alleen een infuus natuurlijk, en de beademing gaat alweer uit je keel voor je bijkomt. Ik vond het super, veeeel minder eng dan ik had gedacht. Wij zijn anderhalf uur nadat ik wakker was al een big mac gaan eten, ik had echt vreselijke honger Ook omdat je nuchter moet zijn van te voren. Het is me echt mee gevallen, ik vond het psychische veel zwaarder. Op de dag van de curettage ging het allemaal wel, (door de spanning van dat hele ziekenhuis gedoe denk ik) maar de dag erna heb ik de hele dag gehuild om mn kindje.. Veel sterkte in ieder geval, de behandeling zelf valt echt mee!
Heel erg veel sterkte! Ik ben meerdere malen onder algehele narcose geweest, en ik vind het echt hémels. Nu is de aanleiding waarschijnlijk nooit leuk, maar in jouw geval natuurlijk echt vreselijk, dus ik kan me goed voorstellen dat je heel gespannen bent. In het ziekenhuis kunnen ze je waarschijnlijk iets geven waardoor je je minder gespannen voelt voor de narcose, dat kan wel veel schelen!
O meid, wat vreselijk. Vorig jaar heb ik een MA gehad en ben toen gecurreteerd. Ik zag ook vreselijk tegen de narcose op. Voordat je naar de operatiekamer gaat krijg je een rustgevend pilletje en ik werd er echt kalm van. Ik voelde niet meer zoveel en liet alles over me heen komen. De narcose is me enorm meegevallen. Ook lichamelijk is het me meegevallen. Ja, emotioneel is het een harde klap. Heel veel sterkte!
dank jullie wel voor de reacties!!! Het erge aan alles vind ik...als het kindje nu uit me buik zou zijn dan kon ik rustig het allemaal gaan verwerken...maar die curretage die volgende week is daardoor word je constant herinnerd aan het feit dat het nog in je buik zit en kan je het ook nog niet gaan verwerken, dat vind ik het erge, ik zou het graag 'soort van willen afsluiten' maar dat kan de komende tijd nog niet. ik hoop echt: 3 maal is scheepsrecht....PLEASE!!
Dat vond ik ook het ergste van een MA. Het zit nog in je buik.. Ik had echt het gevoel van waar doe ik het nog voor, die misselijkheid etc.etc. en dan inderdaad opzien tegen de curretage. Maar goed zoals ik al eerder schreef, die is mij meegevallen. Sterkte meid, leef echt met je mee!
jeetje...ik vind dit soort berichten altijd zo vreselijk.....heb echt met je te doen....en uiteraard heb ik er geen woorden voor! ik wens je heeeeeel veel liefde,kracht en wijsheid toe,het gaat echt een keer goed komen,blijf geloven ookal is dat moeilijk
Heel veel sterkte. Ik heb dit zelf ook meegemaakt, na 2 keer een kloppend hartje gezien te hebben, ik kan zo goed begrijpen dat je het even niet eerlijk vindt allemaal. W.b.t de narcose, hij duurt maar heel kort en voor je het weet ben je weer uit de narcose. Heel veel sterkte met het verwerken hiervan. MB2005.