toch maar mijn bevalling van gea

hallo dames....


bij deze toch maar mijn bevallings verhaal van mijn meisje
GEERTJE ALEIDA roepnaam GEA


woensdag 20 december 2006 ik naar de vk voor de nu wekelijkse conrole
krijg te horen dat ik mooi op schema lig kwa groeien en dat alles verder goed is hartje klopt goed enzo.
een week later 27 december2006 weer naar de vk deze keer een andere vk want bij ons lopen er vier dus iedere keer een verschillende deze vrouw een wat oudere vrouw tegen de 40 zegt ik vind het kindje veel te klein en schat het zon 4 of 3 pond ik schrok hier beoorlijk van want vorige week was alles nog goed? en ik baal want ik had al een hele tijd het gevoel dat het kindje te klein was paar keer gevraagd om een echo maar die kreeg ik niet
dus moest ik naar de gyn voor een echo op 29 december die zei ook veel te klein en je komt 1 januari nieuwjaars dag maar voor een echo...
dus slapenloze nachten een waardeloos ou en nieuw want ik voelde me niet al te lekker iedere keer beetje menstruatie achtige krampen ( bleken later de begins weeen maar wist ik toen veel..)
wij blij dat het eindelijk 1 januri was en wij naar het ziekenhuis werd aan de ctg gelegd en het hartslag werd gemeten....
en hoe kan het zo kan het prompt op die tafel kreeg ik harde buiken die pijn deden dus eenteken dat de bevallingniet lang meer op zich zou laten wachten
op een gegeven moment begint dat apparaat te piepen... bloed druk te hoog! i kin de stress want straks moet ik nog blijven...
drie kwartier later apparaat afgekoppelt en wachten op de arts voor uitleg
de arts kwam eindelijk en vertelde dat ik lichte weeen had en dat daarbij de hartslag van het kindje ietsjes weg zakte dat betekende dus dat ik niet thuismocht bevallen...
toch maar eventjes inwendig onderzoek.. bleek ik 2 cm ontsluiting te hebben en alles was rijp nou zegt de gyn dan gaan we je morgen maar inleiden
dus wij 2 januari weer naar het zh ik hoefde de dag ervoor gelukkig niet te blijven
vliezen werden gebroken en ik kreeg een draadje inwendig op het hooefdej van de kleine voor de hartslag toe kreeg ik het infuus en het wachten begon....
had vrijwel meteen hele zware ween en dat een hele tijd gehad om kwart over elf mocht i keindelijk persen mar het wou nog niet dus de persween op vangen dit volgehouden tot tien voor een en toen mocht ik persen maar het wou nog niet en toen ging het heel snel de helft van de tafen werd eraf gehaald en de gyn kwam met de tang aan... want de hartslag daalde!
toen is ze eindelijk gehaald met een tangverlossing en isons kleine meisje om 3 minuten over 1 ter wereld gekomen!
met 2385 en 50 cm..... hoezo klein?

later bleek dat ze te weinig eten bij mij kreeg mijn moederkoek deede het niet en daardoor was ze zo llicht

 

inderdaad maar ja je zit wel onnodig in de spanning en dat terwijl ik meerdere malen aan heb gegeven dat ik het idee had dat het te kl ein was (ik was zelf ook maar 3 pond na een voldragen zwangerschap)