nog niet te bevatten maar ik moet vandaag ongewild verhuizen naar dit forum en ik wil het niet!!!! zo gewenst en zolang op gewacht (1,5 jaar) en nu is het alweer over vorige week maandag was alles nog goed, het hartje klopte de lengte klopte en alle verschijnselen klopte ook wat je kan verwachten bij zwanger zijn. gisteren klopte er niets meer geen voorgevoel gehad, niks, ging vrolijk naar de gyneacoloog omdat ik me wel een beetje bevoorrecht voel dat ik wekelijks een echo krijg ( voornamelijk ter geruststelling omdat wij vorig jaar ons meissie met 24 weken zijn verloren) en toen kwamen die dreunende woorden die ik de hele nacht steeds weer gehoord heb "verdorie, ik zie geen hartje meer kloppen" 5 minuten lang is ze aan het zoeken geweest en konden we allebei wel een wit kloppend stipje op het scherm KIJKEN maar het lukte niet, de zo graag geziene snel knipperende cursor, zoals ik het eens eerder beschreef, bleef weg, het beeldscherm bleef dood. ik vroeg haar of ze zich niet kon vergissen, zij zei dat ze het voor bijna 100% zeker wist, ik twijfel, de lengte van 13,3mm hoort bij 7,6 weken dus zou het nog maar recent gestopt zijn. misschien op dat moment even een stilstand en doet ie het nu toch weer? vrijdagochtend gaat ze (de lieverd) nog een keer kijken, om er zeker van te zijn dat het echt over is, ze doet dit voor ons ter bevestiging, hoewel ze het zelf al zeker weet en mij het gevoel gaf dat ze er zelf net zo ziek van was. de curretage staat gepland voor vrijdagmiddag en ik blijf hopen dat het niet nodig is, ik blijf me zwanger voelen, heb een opgeblazen gevoel in mijn buik, mijn borsten zijn nog steeds gevoelig en ik blijf foliumtabletten slikken, was vanmorgen alleen niet meer misselijk, maar dat zal wel tussen mijn oren zitten ( ik weet het, zit waarschijnlijk in de ontkenningsfase, ik wil er nog niet aan) ik heb nog hoop tot vrijdagochtend maar ben ook bezig met vrijdag middag, het is allemaal zo dubbel. wat gebeurd er na de curretage, is het vruchtje dan nog intact en kunnen wij het zien, meenemen om het bij zijn/haar zusje te begraven. allemaal vragen die nu pas in mij opkomen. voor ik mijn verhaal hier neergezet heb, heb ik alle topics doorgelezen en ik weet dat ik niet de enigste ben , sommigen hebben het nog vaker meegemaakt en het blijft oneerlijk. het is fijn dat je dan hier een luisterend oog of lezend oor kan vinden. mijn banner blijft nog even staan, want......... ik ben nog steeds zwanger
Jeetje wat een een naar berichtje. Vind het echt verschrikkelijk voor je... Maar vorige week klopte het harte wel en was alles in orde het is soms ook zo oneerlijk... Het maakt mezelf ook wel eens een beetje bang. Heb met 7 en een halve week een goede echo gehad en het hartje klopte enzo maar moet pas over twee weken weer ben ook wel eens bang dat het niet meer klopt... Maar wil jou heel veel strekte wensen en hoop dat ze zich gewoon heeft vergist... Liefs Ivana
Ach lieverd, wat een vreselijk nieuws Ik wil jullie heel erg veel sterkte wensen. Ik heb het helaas zelf ook 2x meegemaakt, dat er eerst wel een goede hartactie was en daarna niks meer (3x een mk, maar bij de 1e x hebben we geen echo gehad waarbij al een hartactie te zien was) Lieverd, het is echt vreselijk, eerst jullie meisje, en nu weer al die pijn en verdriet. Het is superoneerlijk!!! Je vraagt je de hele dag af WAAROM??? Ik ga heel hard voor je duimen dat er een wonder gebeurd.Maar ik vrees het ergste. Het is hard meisje, superhard!!! De vragen die je stelt over wat er gebeurd na een curettage. Ik heb onze ieniemienie niet gezien en dus ook niet mee gekregen.Ze schijnen het hier ook niet te onderzoeken Wij hebben op een paar foto's van echo's na, dus helemaal niks Ik zou het als ik jou was navragen of dat bij jullie in het zh anders gaat. Dat weet ik echt niet. Het zou wel fijn zijn,dat als het echt mis blijkt te zijn, dat jullie hem/haar bij jullie meisje zouden kunnen begraven. Dan zijn ze toch heel dicht bij elkaar.De tranen lopen over me wangen nu ik dit zo neer zet. Nogmaals, heel erg veel sterkte en weet dat we er voor je zijn. Ik denk aan je. Dikke knuffel, mussie
Ik vind het echt heel erg voor jullie Tis zo ongelovelijk oneerlijk!!! Eerst een goeie echo en nu dit. Ik hoop stiekem mee dat het een grote vergissing is.... Ik hoop dat jullie wens alsnog/snel weer uit mag komen.
meid wat verschrikkelijk ...ik hoop uit de grond van mijn hart dat ze zich enorm vergist hebben en dat alles alsnog goed komt ...knuf asjuh
oh meid wat erg. Die hoop die je nog hebt snap ik. En ik hoop uit de grond van mijn hard dat het allemaal goed is met jullie kleine, maar ben bang dat je afscheid zal moeten nemen. En ik begrijp dat jullie al eerder een kindje hebben verloren, dus de klap zal hard aankomen. Neem de tijd om hier samen uit te komen, het is niet niks. Niemand kan voor jullie bepalen hoe hier mee om te gaan!!!!
Stiekem hoop ik voor jou dat ze het toch bij het verkeerde eind heeft,( misschien wel tegen beter weten in!!!) Meis heel veel suc6 en sterkte....ik duim voor je!!
Nee, dit MAG NIET!!!!!! Wat vreselijk oneerlijk. Jullie meisje al verloren en nu dit nieuwe leven. Ook ik hoop dat het een hele grote vergissing is geweest. Alvast heel erg veel sterkte gewenst Dikke knuf
sluit me aan, heel veel sterkte met dit vreselijke verdriet heb er even geen woorden voor, liefs en knuffels
O neeee Meisje wat vreselijk!! Och kon ik je maar een knuffel geven. Wat erg voor je zeg! Heel veel sterkte en ik zal je missen bij de Aprilmama's. Wat oneerlijk zeg... Liefs Mo
Ook ik sluit me bij de rest aan...... Ik wil je heeeeel veeeeeel sterte wensen!!! Maar stiekum hoop ik voor je dat het "maar" en boze droom is Wat een kl**te wereld
Meid, wat een naar verhaal. Ik hoop dat de VK zich vergist en dat je vrijdag een knipperend stipje op het scherm ziet. Dikke kus en een knuffel Fennita
Wat is het leven toch oneerlijk! Ik wens je heel veel sterkte en hoop voor je dat er vrijdagochtend toch nog hoop voor jullie is! Gr. Miranda