Vorig jaar om 19.00 uur hoorde we het slechte nieuws van de vk: na een goed hartje gezien te hebben bij de eerste echo (8 weken), zagen we op de tweede echo (12 weken) alleen maar een klompje cellen waar geen leven meer in zat. Het bleek al twee weken niet meer te leven.. Hoe kun je dat nou niet voelen!? Van een roze wolk donderde ik keihard op de betonnen vloer. Wat een pijn. Maar na twee dagen was ik weer vol optimisme. We waren binnen zeven maanden zwanger geraakt, best snel toch? En je bent toch extra vruchtbaar na een miskraam/curettage? Dat is wat iedereen in ieder geval zegt.. Ik was ervan overtuigd dat het heus wel weer snel raak zou zijn. Nou we zijn nu dus een jaar verder en nog steeds niets. En natuurlijk iedereen in je omgeving raakt wel zwanger en dat gaat wel goed in één keer. Waarom bij hen wel? Waarom heeft een ander geen miskraam en alleen ik? 2014 wordt ons jaar heb ik me voorgenomen. Het jaar kan sowieso al niet meer stuk want dan gaan we trouwen Eindelijk iets om naar uit te kijken. Bedankt voor het lezen en sterkte voor iedereen die door dezelfde ellende heen gaat..
Lieve mamaHeleen, Jouw bericht raakte me! Zo jammer dat 2013 niet het jaar mocht zijn waarin jullie een klein wonder mochten verwelkomen! Dan moet 2014 jullie jaar worden! Trouwen is fantastisch (heb mijn trouwdag paar maanden geleden als ontzettend mooi en bijzonder ervaren) , geniet van de voorbereidingen en natuurlijk jullie mooiste dag!!!! En ik duim met jullie mee dat er dan snel een extra gezinslid mag zijn!
Lieve Humtum, Bedankt voor je berichtje. Ik lees in je onderschrift dat jij nu ook door een rotperiode gaat.. Wat naar die twijfel zeg! Is het je eerste zwangerschap? Heel veel sterkte gewenst hoor met alles wat je moet meemaken. En ik hoop oprecht dat jij niet zo lang moet wachten op een volgende zwangerschap, die overigens wel gewoon goed moet gaan hoor! Eén keer deze ellende is echt wel genoeg..sterkte!
MamaHeleen, wat lief dat je ondanks je eigen emoties nog reageert op m'n onderschrift. Ja helaas loopt onze eerste zwangerschap totaal anders dan we ooit hadden gedacht. Met miskraam hielden we rekening maar niet met een bijna 2weeks onderzoekstraject! Gelukkig lijkt het einde in zicht nu, letterlijk en figuurlijk. We hopen donderdag te horen waar de zwangerschap zit en hoe ze t gaan afronden. Superheftig maar ik denk maar zo "dit traject is zo apart, de kans dat we dat nog een keer moeten doorlopen is wel echt minimiem". Dus hoop ook dat een volgende zwangerschap gewoon goedloopt. Hoe is t nu een dag later met je? Heb je er gister op je eigen wijze op kunnen terugkijken? Veel sterkte en op naar een 2014 baby voor ons beide!
Hoi Humtum, Ik hoop voor je idd dat je morgen meer zekerheid hebt. Dit is zo slopend lijkt me! Hoe ga je met je emoties om? Kun je er goed met je man over hebben? Onderschat de heftigheid niet. Zoals ik al zei was ik vrij snel optimistisch, ik was zwanger dus zou het vast wel weer gauw raak zijn. De nasleep kan net zo heftig zijn als de miskraam zelf. Neem echt je tijd! Gek he dat je op zo'n dag als gister, dat het een jaar geleden is, weer ff rot voelt. Vandaag was het weer wat weggeëbt. Ook vind ik het nog wel confronterend als mensen uitgerekend zijn in juni. Dat waren wij ook in eerste instantie, wat ik helemaal geweldig vond. Het is zo'n heerlijke maand. Gaan jullie meteen weer proberen zwanger te raken of staat je hoofd daar nu helemaal niet naar? Sterkte morgen he! Laat je even weten hoe en wat?
Lov23 dank voor de knuffel, doet altijd goed! Zelfs digitaal MamaHeleen : het moeten wachten is idd slopend! Ben al week thuis van werk, was praktisch en emotioneel niet te combineren met de onderzoeken. Maar probeer met wat thuiswerken (kan gelukkig met een aantal taken), klusjes on huis en bezoekjes van vrienden/familie beetje dagritme aan te houden en dat werkt wel. Kan gelukkig makkelijk praten em we hebben veel mensen om ons heen dus dat helpt! Emoties liggen soms op de voorgrond en dan uit ik ze ook zeker maar ben ook wel positief ingesteld en heb daar houvast aan! Heb ook echt superlieve vent diee enorm goed steunt en laat blijken hoe erg hij het ook vindt, dus het is echt ons verdriet. En dat voelt ondanks de klote inhoud ook wel bijzonder! Heb ook altijd gezegd dat t vast een jaar zou duren voordat ik zwanger ben dus me daar maar aan vast. Had alleen niet gedacht dat de eerste 3 maanden (1e ronde en nu deze 8 weken) er zo uit zouden zien. Ik denk dat ik, zeker als ik dan niet zwanger ben, in juli de datum ook wel lastig zal vinden! Je droomt na die positieve test toch gelijk even weg over dat moment! Kan me alleen al vanuit dat perspectief jouw gevoel heel goed voorstellen. Wij willen wel weer verder gaan met onze kinderwens maar denk dat ik wel ff 1 e menstruatie afwacht. Lees wisselende verhalen over adviezen en wel of niet goed baarmoederslijm maar weet nu al dat mocht t in de eerste maand wel raak zijn en t dam weer misgaan, ik mezelf zou verwijten dat t mogelijk daar aan kon liggen. En dat wil ik mezelf niet aandoen! Hoe stond jij daarin? Ik laat morgen zeker even weten hoe t is afgelopen!
Een heftig jaar geweest voor jullie! Wat ontzettend moeilijk! Maar ook, wat hebben jullie een mooi jaar om naar uit te kijken! Trouwen en gaan voor jullie kindje! Ik wens voor jullie het mooiste voor 2014, een prachtige huwelijksdag en een plakbeeb! Dikke knuffel!
Wat een ellende en onzekerheid. Hopelijk 2014 jullie jaar. Dikke knuffel. Het is niet niks allemaal. En wachten duurt heeeeel lang helaas.
Dank je wel lieve Lov!! Debbie en Lasas het zit jullie ook niet mee... maar hartstikke bedankt voor de lieve bemoedigende woorden. Dat doet altijd goed Humtum wat fijn dat je zoveel steun hebt van je omgeving! Soms kun je niet alles alleen aan en heb je je familie en vrienden hard nodig. Had je ze al verteld dat je zwanger was? Of was het net als bij mij: Ja euh ik ben zwanger, maar het leeft niet meer... Dubbel verwarrend voor mijn omgeving dus. Maar goed in wezen gaat het om jouw/jullie en mijn/ons verdriet natuurlijk. Ik hoop voor je dat je alweer zwanger bent voordat je de uitgerekende datum bereikt. Dat verzacht de pijn echt! Ik wilde er gelijk weer voor gaan. Iedereen zei dat je extra vruchtbaar bent na je miskraam en ik wilde deze kans niet aan mij voorbijgaan. De arts zei tegen mij dat de miskraam een klein littekentje achterlaat, één ronde. En mocht het bevruchte eitje precies op diezelfde plek weer innestelen, is de kans groter dat je weer een miskraam krijgt. Anders niet. Maar vervelend he al die tegenstrijdige adviezen! Je moet gewoon doen waar jullie je het beste bij voelen! En wellicht is het wel weer zo snel raak. Dat zou natuurlijk helemaal fantastisch zijn. Sterkte meid!
veel sterkte! wij hebben ook zo'n jaar gehad in 2012 in mei een miskraam gehad en in december (ook bijna jaar geleden) een bbz, toen heb ik me ook voorgenomen dat 2013 ons jaar ging worden. en dat is het ook geworden, in maart een positieve test en ben bevallen op 8 november. hopelijk staat jullie straks hetzelfde te wachten! veel succes nog met zwanger worden
MamaHeleen, bij ons ging t vertellen van: we hadden jullie eigenlijk met Sinterklaas een mooi cadeau willen geven maar helaas niet dus! Niemand wist t bij ons maar ook bij de familie was een kleinkind erg gewenst. Dus ja, vond dat ook wel lastig! Positief om te horen dat jouw arts denkt dat er gelijk er weer voor gaan kan! Je hebt ondertussen ook mijn topic gelezen dus bij ons zal t nu wel ff gaan duren. Maar zodra t mag gaan wij er ook weer voor!!! Met veel plezier haha! Ik hoop dat we elkaar snel in t zwanger forum mogen feliciteren! Gaat t nu iedere dag weer ietsje beter met je of heeft deed maand sowieso een grijzig randje voor je? Ik duik nu m'n bed in, spanning voor morgen wegslepen! Liefs humtum
JV23, bedankt voor je positieve verhaal en lieve woorden, altijd fijn te lezen dat er na regen toch echt zonneschijn komt! Gefeliciteerd met je dochter! Hoe gaat het ermee? Ben je nu ook extra blij een gezonde baby in je armen te hebben? Of zou dat qua blijdschap niet uitmaken? Ik heb zo'n idee dat, mocht het de volgende keer wel goed gaan, ik extra blij zou zijn. Maar ik weet natuurlijk niet of het ook zo werkt. Lieve Humtum, hoe gaat het nu met je? Hoe is de operatie gegaan? Waarschijnlijk heb je dat in je eigen topic al beschreven, die ga ik straks ook lezen! Maar mocht je je verhaal nog een keertje van je af willen typen, dan kan dat natuurlijk altijd! Ik beleef de dagen niet met een grijs randje. Eigenlijk ben ik wel opgelucht dat dit jaar bijna voorbij is. Ik zie 2014 echt als een nieuwe start. Hoe beleef jij deze en komende 'feest'dagen? Sinterklaas is natuurlijk helemaal in het water gevallen..Tussen kerst en oud en nieuw kon ik het grootste verdriet achter me laten. Toen voelde ik me weer momenten gelukkig. We gaan samen voor een nieuwe start meid in 2014! Wellicht houden we wel tegelijk een posi test vast haha zou wel heel toevallig zijn, maar ook heel leuk! Sterkte met alles ik ga nu jouw topic weer even lezen, want zag dat er al weer nieuwe reacties geschreven zijn!
Ha mamaheleen Operatie is meegevallen, helaas nog geen 100% zekerheid das balen maar geef de hoop op een keer goed nieuws niet op! December feestmaand....zo voelt t voor ons niet op dt moment. Mijn man en ik zijn beide positief ingestelde mensen maar onze portie slecht nieuws hebben we wel ff gehad. Sinterklaas was heel dubbel, wij hebben kleine neefjes en konden wel echt genieten van hun sinterklaasspanning en blijdschap maar mijn man en ik hebben ook wat blikken uitgewisseld onder t mom "zouden wij volgend jaar hier ook bij zitten met onze kleine". Hadden we wel gehoopt maar die kans is wel kleiner geworden. Denk wel dat als volgende week de uitslag van de onderzoeken goed is dat we dan wel met een goed gevoel Kerst en Oud en Nieuw tegemoet gaan. Fijn om te horen dat december bij jullie niet alleen maar verdriet is,ik denk dat het gezond is om wel echt stil te staan bij zo`n verdrietige dag maar ook om te blijven genieten van de mooie dingen die t leven je wel biedt! Ik ken je natuurlijk helemaal niet maar je komt over als iemand die niet bij de pakken neer blijft zitten! Ik kan me wel voorstellen dat ik straks blij ben met eerste ongesteldheid (ja t werkt weer) maar de keren daarna lijken me wel moeilijk! Je gaf al eerder aan dat je had gehoopt dat t vlot zou gaan, viel t in t begin al tegen of was dat pas toen je weer richting de 7 maanden vd eerste keer ging? Ik hou je iig aan de nieuwe start in 2014, die wil ik ook!!!!! En dan gaan we voor 2 dikke strepen!!! Gr humtum
He meid, Hmmm ben even niet blij had een heel stuk getypt, druk ik op een verkeerde knop en is het weg! :x Fijn dat de operatie meeviel! Je heb je eileider nog gelukkig. Ik heb net even je topic gelezen en daar staat in dat als je a.s. vrijdag slecht nieuws krijgt dat je moet gaan spuiten. Wat zou het slechte nieuws kunnen zijn, dat ze het vruchtje niet kunnen vinden? En waarom moet je dan spuiten? Welke reactie krijg je dan? Jeetje Humtum je begint 'gewoon' aan het proberen zwanger te worden en uiteraard hou je rekening met allerlei scenario's, maar met deze???!!! Dit verwacht je gewoon niet... Toen wij stopten met de pil ging ik net beginnen aan mijn afstudeerproject. Ik studeerde in deeltijdvorm dus daarnaast werkte ik 18-20 uur ongeveer. Ik had afleiding genoeg! Ik vond het dus ook helemaal niet lang duren die zeven maanden. Ik was blij verrast want ik vond dat we snel zwanger waren geworden. Maar dit had ook mee te maken dat ik genoeg afleiding had zoals ik al zei. Toen ik die miskraam heb gehad, was ik afgestudeerd en had ik geen baan meer. Ik had dus (te)veel tijd om er bij stil te staan, erover na te denken en ermee bezig te zijn. En dit gebeurde dus ook continu. Iedere dag was ik ermee bezig en dat is desastreus om het even dramatisch te zeggen. Want weet je, je lichaam en geest zijn echt één! Mijn lichaam ging mij allemaal signalen geven die er helemaal niet waren. Twee keer was ik schijnzwanger met alle symptomen en de rest van de maanden kreeg ik signalen van een naderende eisprong zodat ik kon berekenen wanneer ik weer ongesteld zou worden. Deze signalen klopten alleen steeds niet dus ik was steeds 'te laat' ongesteld. Je wil niet weten hoeveel testen ik heb verspild afgelopen maanden! Het was soms echt heel frustrerend. Bij de één na laatste menstruatie was ik er ook van overtuigd dat ik zwanger was. Ik had een innestelingsbloeding gehad en mijn hele lichaam schreeuwde het. Maar weer klopte het niet. Ik was zwaar teleurgesteld in mijn lichaam en sindsdien heb ik het los gelaten. De afgelopen cyclus was de eerste sinds de miskraam dat ik niet heb getest.. had ik veel eerder moeten doen!! Dus nee de eerste zeven maanden na de miskraam duurde voor mijn gevoel veeeeeel langer dan de eerste zeven maanden na de pilstop! Zoals jij al zei: als je zwanger raakt, gaan je gedachten toch naar de uitgerekende datum en maak je daar een voorstelling van. Wij zouden eerst dit jaar gaan trouwen. Ik zou dan met een dikke buik in een mooie jurk aan het altaar staan. Ik vond het prachtig! Daarna zou ik lekker in de lente bevallen, een prachtige tijd. Mijn fantasie was zo heerlijk dat ik het erg moeilijk vond om die los te moeten laten. Heb jij komende week genoeg afleiding? Hopelijk gaan de dagen tot aan vrijdag ondanks alles een beetje snel! En je mag altijd je hart hier komen luchten en alles van je af schrijven wat je wil, heerlijk toch!?
MamaHeleen, irritant he als je dan al heel stuk hebt getypt he! Ze waren bij mij overtuigd van bbz omdat baarmoederbiopt negatief was maar tijdens de laproscopie bleek alles toch schoon te zijn. Toen toch curretage en dat weefsel wordt nu onderzocht. Als nu dat weefsel geen zwangerschapsweefsel is en/of de hcg waardes niet gedaald zijn betekent dat dat er ergens toch nog weefsel zit en is de volgende stap injectie met soort van chemo. Dit omdat t niet goed is dat er ergens in je lijf nog weefsel zit (op een gemiste maar dus mogelijk wel risicovolle plek) En idd ik had aan diverse scenario's gedacht maar deze niet! Wat een frustrerende periode heb jij ingezeten na je miskraam zeg! Ik heb wel 1 maand met flinke ontpillingsverschijnselen gehad en dacht eigenlijk dat dat gewoon doorzette maar testte toen toch positief! Maar kan me indenken dat jij je dubbel bedrogen voelde door je lichaam, eerst de miskraam en toen al die vage verschijnselen die tot niets leiden! Wat knap dat je t hebt kunnen loslaten, hoe heb je dat gedaan???? En hoe heb je dat gedaan met je trouwjurk? Had je die al uitgezocht? Of had je in je hoofd bedacht dat je daar rekening mee ging houden met uitzoeken? Duurt t nu trouwens nog lang voordat je gaat trouwen? Ik heb komende dag gelukkig genoeg afleiding! Wij hebben een grote vriendenkring waarbij veel mensen onregelmatig werken dus het is zo gepland dat er ieder dag overdag wel iemand op bezoek komt ter afleiding en heb veel boeken en dvd's te leen gekregen! En klets ook idd hier op t forum zo links en rechts mee, helpt ook!
Sterkte meis... Ik weet precies hoe het voelt helaas.. Bij ons heeft het ruim een jaar na de curettage geduurd voor ik weer zwanger was. Ook dit heeft helaas niet zo mogen zijn, zie onderschrift... Houd moed!!
He Humtum, Kun je nog wat afleiding vinden? Duren de dagen je lang of valt het je mee? Wat lief dat iedere dag iemand langskomt! Dat heb je ook echt nodig, vooral ook om lekker je verhaal weer te kunnen doen. Dat vond ik namelijk prettig. Fijn ook he zo'n forum! Bijzonder dat mensen die je niet kent en nooit hebt gezien (gaan we vanuit ) je zo kunnen steunen en lief voor je kunnen zijn (L). Ik ben heel zwaar teleurgesteld in mijn lichaam. Je moet je indenken: vanaf 13 december vorig jaar (dag van de curettage) was ik alleen maar bezig met: wat voel ik? Misschien eisprong? Innesteling? Zwangerschap? Welke cyclusdag is het? Oeh ik zie slijm!! Jippie gauw eisprong, week later: hee ik zie weer slijm, wanneer heb ik nu mijn eisprong? Gevolg: 3-4 weken vrij je om de dag omdat je niet weet wanneer je de eisprong hebt en je wilt je kans niet missen...Zo vermoeiend en een doodsteek voor je seksleven. Ik was er zoo klaar mee dat ik er 24/7 mee bezig was dat het knopje op een gegeven moment om ging. Maar daar zijn wel 292 dagen aan vooraf gegaan!! Dus dat gaat niet zomaar. Nu ben ik drie maanden geleden voor mezelf begonnen dus heb ik gelukkig ook het één en ander om handen waardoor ik niet constant met het zwanger worden bezig ben. Echt een verademing. Ik zit nu op dag 31 (ik moest gewoon nadenken op welke cyclusdag ik zat!!) en ik heb totaal geen testdrang. Dus het kan pas als het knopje écht om is.. Ik had mijn trouwjurk toen nog niet uitgezocht! Nu inmiddels wel en ik heb tijdens het uitkiezen rekening gehouden met een mogelijke zwangerschap: de jurk moet dus mooi om de buik kunnen vallen en de buik moet mooi in de jurk kunnen groeien Dat is gelukt en ik ben er super blij mee! @Madelein Jeetje meis wat erg allemaal, hoeveel kan een mens aan.. Knap dat je dan ook nog tegen mij kunt zeggen houd moed Hoe gaat het nu met je? Kun je alweer wat lichtpuntjes in de dag zien, of is dat nog te vroeg? Zijn er ook gevoelens waarmee je heel erg worstelt, kun je goed over je emoties en verdriet praten? Praten heeft mij veel geholpen en lekker kunnen huilen. Merk jij ook of er verschillen zijn in emoties met je twee miskramen? Of is dit intenser? Sorry als ik teveel vraag hoor, moet je ook gewoon zeggen dan. Maar zelf ben ik veel met emoties en gevoelens bezig. Zelf ben ik ook 'nieuwsgierig' of ik straks extra blij zou zijn met een zwangerschap die goed verloopt of dat ik niet extra geniet. Ik heb namelijk wel het idee dat ik straks nog dankbaarder en gelukkiger zou zijn mocht het goed gaan. En ik denk ook dat als ik wéér een miskramen zou krijgen dat ik het echt niet ga trekken, dat ik dan helemaal kapot ga. Hoe ervaar jij dat? Meid ik wil je heel veel sterkte wensen met al je verdriet en ook succes met het verwerken en om ook dit weer een plekje te geven. En ja dan wil ik jou jouw boodschap toch ook terug gaan geven: houd moed!
Oh en Humtum ik snap nu je verhaal met die spuiten, vreselijk zeg! Chemo is ook zo'n eng woord, hoop echt niet dat je dat hoeft te nemen. Hoe lang mag je dan niet zwanger worden? Naja we moeten maar niet teveel op de feiten vooruit lopen, maar ik hoop heel erg dat je goed nieuws krijgt vrijdag! Nog twee nachtjes...
Goedemorgen! De dagen gaan hier redelijk snel voorbij. 1e drie dagen schoten niet zo op omdat ik toen echt niets kon buiten op de bank liggen. Nu kan ik ook weer wat doen en kom ik de dag goed door! Iedere dag een bezoeker helpt ook wel, deels om je verhaal te doen maar ook wel om weer eens iets anders te horen! Vannacht paar uur wakker gelegen vanwege piekeren en doemdenken, maar ja.... Snachts komen de wolven, in t ochtendlicht ziet t er altijd weer positiever uit! Zometeen naar t ziekenhuis voor bloedprikken en dan de laatste 24 wachturen in. Denk dat ik mezelf morgenochtend echt opvreet vd spanning haha Ik snap je verhaal, maar kan me ook de onmacht voorstellen die je voelt om er niet mee bezig te zijn. Ik had een paar maanden geleden geen supersterke kinderwens, geen klapperende eierstokken, geen dat wil ik ook gevoel zoals sommige vriendinnen. Maar vanaf t moment dat we besloten te stoppen met de pil was ik er wel iedere dag mee bezig. Soms idd net als jij met cyclus observeren en ei zoeken, andere momenten met lezen over zwangerschap en bevalling. Maar iedere dag spookte het wel even door je hoofd. En ben wel bang dat nu ik weet dat zwanger worden lukt, ik die focus nog sterker ga hebben. Maar merk ook wel dat ik wat bangig ben geworden van de miskraam en dat ik ook denk, ik wacht wel ff met testen komende tijd. Kans dat de cyclus een oplawaai heeft gehad en paar maanden wisselt is heel groot dus wil mezelf ook niet verheugen en kapitaal uitgeven. En andere kant als t weer raak is dan is t wat later weten ook niet zo erg, minder stresstijd tot asn de echo! Dus ga in januari wel weer ovutesten aanschaffen maar de zwangerschapstesten last ik gewoon mooi liggen! Je hebt je jurk!!! Wat leuk!!! Ik vond t zo bijzonder en was zo ongelooflijk blij met m'n jurk. Was ook echt een jurk die "mij" uitstraalde! Hoelang nog tot de grote dag? En moet je nog veel voorbereiden? Gaan jullie nog op reis erna of blijf je lekker thuis van elkaar genieten? Leuk leuk leuk, zo'n bruiloft! Ga nu op naar het ZH! Tot later