Vorige week woensdag kregen wij te horen dat het vruchtje ongeveer 2 weken achter ligt. Met traag kloppend hartje. Dit kon een beginnend hartje zijn maar ook een stoppend hartje. We moeten eerder uitgaan van het laatste. Maar ik heb nog steeds volop klachten. Deze zijn wisselend. Zaterdag wat last van mij. Rug en buik gehad. Maar niet extreem. Gister veel last van mijn liezen. Zou er dan toch nog een kansje zijn dat het goed is? Iemand ervaring. Morgen echo.. moment van de waarheid. Wat een hel van een week zeg
Zolang je hcg aanmaakt, zul je je zwanger voelen. Helaas zeggen die klachten niets over een succesvolle zwangerschap. Een vruchtje dat meer dan een week achterloopt en ook nog een trage hartslag heeft, is helaas niet goed. Als je een realistisch beeld wil, kan ik wel zoeken naar een link (wel in het Engels) waarin ze zwangerschappen hebben gevolgd op een wetenschappelijke manier en daaruit was er helaas geen 1 zwangerschap goed gegaan waarbij de vrucht meer dan 7 dagen achter liep op groei (dus geen late eisprong maar gewoon echt achterlopen). Sterkte morgen. En ik snap het echt wel dat je hoop houdt, dat heb je ook nodig om de dagen door te komen tot de echo anders is het helemaal ondragelijk
Zo dacht ik ook bij mijn ma, helaas heb ik klachten gehad tot na mijn cutettage (6wk na de slechte echo),dus dat zegt idd niks. Maar ik wilde ook hoop houden en klampte me daaraan vast, maar helaas... Sterkte morgen!!
Ik heb bijna 3 weken lang een dood kindje in mijn buik gehad. Met 7 weken en 2 dagen een sterk kloppend hartje, en met 7 weken en 4 dagen was het hartje gestopt. Pas met 10 weken kwam ik erachter dat het hartje gestopt was dmv een echo. Een week later kwam het vruchtje pas los. Ik voelde me op en top zwanger tot zelfs na het verliezen van het vruchtje; met oa misselijkheid. Helaas zeggen kwaaltjes dus niks over de zwangerschap.. Bereid je voor op het ergste, dan kan het alleen maar meevallen. Sterkte toegewenst!
Ik word echt altijd minstens een week teruggezet, ook met het nieuws dat het waarschijnlijk mis is, en met de termijnecho weer right on track. Wil niet zeggen dat dat hier het geval is, maar blijkbaar zijn er uitzonderingen.
Maar vast niet met een traag kloppend hartje... Als je bijna 8 week zwanger bent (En dan heb ik het ook niet met de echo's van 6 weken want dan kun je toch niets meten. Begonnen ze bij mij niet eens aan. Moet ook in het onderzoeken nakijken wanneer ze gingen meten.)
@jeske160789 ook na verwijdering van het zwangerschapsweefsel (bbz) voelde ik mij nog top zwanger. Dus schrik niet dat je ook na een miskraam nog misselijk kan zijn. Gelukkig ging dat in mijn geval wel snel beter, hcg daalde super snel.
Heb mijn 1e zwangerschap ook een MA gehad met 11 weken. 1e echo was goed 2e echo niet. Maar toen ook achteraf ook geen kwaaltjes meer. Bizar he dat een 2e x heel anders kan zijn..
Ja klopt, bij mijn eerste was ik ongelooflijk ziek. De tweede zwangerschap ook enorm misselijk, maar toch een bbz. En nu? Wel misselijk in de avond maar lang niet zo erg als bij de bbz en vergeleken met de zwangerschap van nr 1 voel ik mij echt 10 keer beter. Zegt echt niets! Was het maar zo makkelijk. Net zoals zwangerschapstesten, ja ik ben blij als ik een goede oploop zie maar die had ik ook bij mijn bbz. Dus het stelt mij niet echt gerust ofzo. En elke echo blijft afschuwelijk spannend.... Ja onbevangen zwanger zijn is er wel af... Zou makkelijker zijn als je een zwangerschapstest die of groen of rood aangaf. Dat je vooraf al kon zien: groen, deze gaat goed! De MA zijn wat dat betreft ook een gemene speling van de natuur Sterkte voor morgen!
Precies. Het genieten is na de 1e zwangerschap er niet meer geweest. Helaas hierna een miskraam en toen gelukkig onze dochter. Nu beginnen we opnieuw. Dankjewel
Wat balen!! Blijft confronterend he, ook al heb je er rekening mee gehouden. Ik vond het toen nog steeds als een klap in mn gezicht! Sterkte!