Ja hier hebben ze het zondag uitgepakt en er zijn nog 3 cadeautjes over die nog heel zijn. Ik krijg er serieus buikpijn van dat er zo veel verspilling is. Dan kunnen sommige hier vinden dat ik star ben of een zeur. Dat ze het uit liefde doen snap ik. Maar uit liefde voor onze planeet heb ik het liever niet, helemaal als ik bedenk wat de rest van nederland allemaal koopt en laat bezorgen. Wat voor een belasting dat geeft op het mileu, ik kan daar soms gewoon van wakker liggen. Ik weet nu wel dat ik volgend jaar nog duidelijker moet zijn.
Klopt dit jaar niet ze zijn echt net 3 en nog geen 1 jaar. Ik heb ook geschreven ik weet nog niet hoe ik het in de toekomst wil gaan doen. Ik open een topic over hoe ik het best met de situatie moet omgaan en ik krijg een hoop berichten over hoe zielig mijn kinderen wel niet zijn.
Ik vind het wel ver gaan om andere volwassen mensen te gaan opvoeden. Wat jij zegt komt over als "hou je goedkope plastic rommel bij je milieuvervuiler". Mensen geven met een goed hart. Wees blij dat je betrokken grootouders hebt. En natuurlijk kan je vragen om geld of iets kleins van een bepaalde winkel. Maar geen harde eissen waaraan een cadeau moet voldoen. Je kunt niet altijd alles voor een ander bepalen. Ga je dit voor iedere verjaardag of andere gelegenheid doen? Kinderfeestjes ook maar niet geven dan. Ik vind echt niet alles mooi of leuk wat ik krijg. Maar het gaat om het gebaar! En de moeite die iemand doet speciaal voor mijn kind. Gastvrijheid en respect voor een ander (en zijn mening) vind ik wel belangrijk. Ik ga volwassen (schoon)ouders niet de les lezen. Ik bedank ze liever voor hun betrokkenheid. En geef hooguit een tip over wensen of winkels. Maar het is aan hun wat ze daarmee doen (even los van allergie of ongeschikt voor leeftijd etc).
Ik heb geen harde eisen. Alleen liever geen cadeau's ik vraag niemand om dingen te kopen die bij onze wensen aansluiten. Alleen als ik iets niet wil hebben moet ik maar gewoon ja knikken en het vervolgens in de prullenbak gooien? Mijn eigen idealen overboord gooien en vooral dankbaar zijn. Wij vinden het gewoon zonde van geld en materiaal dat gewoon weggegooit wordt, en dan dus structueel.
Grappig wij zitten juist andersom in het sinterklaas gebeuren, wij vieren het zelf klein 4 cadeautjes (voornamelijk leerzame dingen) en schoonouders willen geen sinterklaas vieren. Onze knul was met 3 wel echt bewust bezig met sinterklaas en wist dit jaar nog hoe het vorig jaar was. Schoonouders doen ook dit jasr niks en dat is hun keuze, wij vinden het jammer omdat het nu nog kan. Maar goed beter geen cadeautjes dan prut (vorig jaar een puzzel van 16/24 stukjes terwijl hij al lang bezig was met 50, is dus ongebruikt) In jou geval zou ik ook teleurgesteld zijn, speelgoed wat troep is heb je niks aan, wel erg jammer dat ze niet meegaan in je ideale. Betreft het chocolade zou ik ze zeker wel op aanspreken omdat hij dat dus misschien ook eventueel toegestopt kan krijgen.
Ja van dat chocola weten ze wel. En we zien ze ook niet zo vaak. Mijn kinderen komen daar zoiezo niet als ik er niet bij ben, daar wonen ze te ver voor weg. Jammer voor jullie dat jullie het wel willen vieren en de familie veder niet.
Misschien kun je gewoon aangeven dat de dingen die ze nu gekregen hebben al bijna allemaal kapot gegaan zijn en dat je dat zo zielig vond voor je kids maar ook zonde van het geld wat eraan uitgegeven is. Misschien dan on overleg volgend jaar 1 mooi kado wat duurzaam is (houten speelgoed, mooie kleurrpotloden weet ik het) en bijv een pyama/warme muts/brooddoose/iets wat ze echt nodig hebben kunnen zij 2 pakjes geven en voor jou misschien een compromis
Aww snap heel goed dat je daar buikpijn van hebt, echt vervelend! Het is een herkenbaar probleem: mijn dochter is net 2, en hartstikke verwend door alle familie (waar we ons zeker gezegend door voelen!) met haar verjaardag, we hadden geen behoefte aan nóg zo'n gelegenheid tot verwennen. En toch heeft ze weer van alles gekregen, zucht. Ze bedoelen het lief maar voel me soms ook schuldig naar de wereld toe, zeg maar.
Ik kan me erg herkennen in jouw situatie, alleen heeft mijn zoontje maar 1 oma (de rest is helaas overleden). Zoontje is nu 3,5. Vorig jaar hadden we duidelijk aangegeven geen Sinterklaas te vieren, omdat we nog niet wisten hoe we het wilden inkleden. Dus geen schoentje zetten en geen zak met cadeautjes. Mijn moeder wilde graag samen eten op 5 december en ineens kwamen daar 8 cadeautjes voor mijn zoontje tevoorschijn (hij was toen 2,5 jaar oud). We hebben samen 2 cadeautjes uitgepakt en ze zag toen eigenlijk al wel dat het voor hem veel te veel was. Hij vond het zo prima en had geen behoefte aan meer cadeautjes open maken. De rest hebben we meegenomen en in de loop van de weken erna gegeven. Zoontje lust overigens geen chocolade en hij kreeg toch een letter. Ik heb toen met mijn moeder een gesprek gehad en gevraagd of ze had gezien wat er gebeurde. Gelukkig had ze dat. Ze gaf ook aan dat hij haar enige kleinzoon is (en dat blijft hij ook) en dat ze het toch wel erg leuk vindt om iets te doen. Dus we hebben samen gekeken naar een invulling van dit jaar. Zoontje weet ondertussen dat Sinterklaas vroeger bestond en dat we zijn feest nu vieren door elkaar cadeautjes te geven. Oma heeft 4 cadeautjes voor zoontje, waaronder een doos koekjes (“want de rest krijgt een chocoladeletter en die lust hij niet, dus dan krijgt hij lekkere koekjes”). Ze had eigenlijk nog een vijfde cadeautje, maar op mijn verzoek bewaart ze dat tot kerst. We lunchen morgen bij mijn moeder, waardoor zoontje nog de hele middag kan spelen met zijn nieuwe speelgoed en zijn boek kan lezen. Van ons krijgt hij een gezelschapsspel, want dat is traditie in onze familie. Ik hoop dat het morgen een stukje rustiger is dan vorig jaar en dat we rustig onze weg kunnen vinden in de manier waarop we Sinterklaas gaan vieren in onze familie. Volgend jaar op school zal er inderdaad veel aandacht besteed worden aan Sinterklaas, dat is nu op de psz niet anders. Thuis horen we zoontje er echter nauwelijks over. Hij herkent Sinterklaas en Piet, maar verder zegt hij niets. Hij heeft het nooit over schoentje zetten oid. Ik denk dat het helpt dat wij er relaxed in staan en er zelf ook niet hyper van worden. Als morgen verloopt zoals ik hoop dat het gaat, heb ik er vrede mee. Dan is het nog meer dan ik zou willen, maar oma heeft ook een stem hierin en zo hebben we allebei een beetje wat we willen. Voor de volledigheid: mijn partner is Amerikaans en vindt Sinterklaas sowieso maar raar. Dus die heeft niet echt een mening over hoe we het vieren, die heeft er geen geschiedenis mee. Die wil graag kijken naar wat het best is voor ons zoontje en het ook lekker rustig houden.
Hier krijgen mijn kinderen ieder jaar een bijzonder boek van mijn oma. Oa Harry Potter, De kronieken van Narnia, Bedtijdverhalen voor rebelse meisjes, speciale editie van Winnie de Poeh, dus boeken die niet leeftijdsgebonden zijn. Er zijn ook genoeg mooie prentenboeken te koop. Misschien is dat iets om te vragen in de toekomst? Verder zijn bordspellen hier ook populair om dezelfde reden. Dan zit je nog steeds binnen het duurzame, zonder specifiek gebonden te zijn aan houten speelgoed. Als ik kijk naar mijn oma, die zou ook niet weten wat ze daar mee moet. Er zit een Intertoys in het dorp en verder komt ze niet, dus ik kan me voorstellen dat het voor die generatie lastig is om iets te vinden wat binnen jouw eisen valt.
Lijkt mijn situatie wel :O Cadeautje(s) met Sinterklaas is afgeschaft een aantal jaar geleden omdat het te duur werd terwijl ze wel op vakantie kunnen naar verre landen, om de haverklap een gloednieuwe auto kopen en een bedrag op de spaarrekening hebben waar je U tegen zegt. Ik heb me er in het begin nogal over opgelaten maar neem het nu maar zoals het is, het heeft geen zin om je er druk over te maken want het veranderd toch niets. De situatie nemen zoals het is en er niet teveel over nadenken is het beste.
Hoewel ik je idealisme begrijp vind ik buikpijn krijgen en wakker liggen ervan wel heel veel gezegd in dit geval. Maar ik denk dat je toch moet leren om het wat los te laten. Volgend jaar gaat je oudste naar school en krijg je te maken met kinderfeestjes waarbij je "onzinnige" cadeautjes moet kopen of krijgt. Als je daar dan elke keer van wakker moet liggen...
Buikpijn, ik krijg gewoon een naar gevoel als ik de hoeveelheid verpakkingen zie en speelgoed wat niet lang meegaat. Plastic speelgoed is niet gelijk niet duurzaam. Soms gaat het zelf langer mee als houten speelgoed. En wakker liggen kan ik wel degelijk als ik denk aan onze planeet en hoe we daar met ze alle mee omgaan. Niet specifiek gericht op het sinterklaas feest natuurlijk. Ik denk dat het vooral zit in alle keuzes die gemaakt zijn, en prut spul en onverwacht toch cadeau's geven.
Ipv zeggen dat je het niet wilt misschien juist tips geven over welk speelgoed je wel wilt hebben of kleding, dekbedovertrek etc
Ik begrijp je wel. Ik ben al een tijdje bezig met minimaliseren, consuminderen en dat vind ik zelf heel fijn (minder spullen, beter voor het milieu) . Alleen is het voor mijn omgeving anders en dat is soms wel lastig. Als het aan mij had gelegen hadden we geen kerstcadeaus gedaan, gewoon omdat ik het absoluut niet nodig vind. Familieleden wilden het wel, dus nu 1 (bruikbaar) cadeau per persoon. Voor sinterklaas had mijn zoontje een duidelijke wens en dat heb ik zo doorgegeven aan mijn ouders en zijn vader die beide een cadeau willen kopen. Mijn oma wilde dan ook nog iets kopen en ik heb via bol.com iets op laten sturen wat zij dan kon geven (wilde ze zelf). Ik heb niets gekocht maar ben met hem naar een theatershow geweest (toegegeven ook niet super milieuvriendelijk). Lijkt me een fantastische traditie om elk jaar te herhalen, hij was zo onder de indruk. Het gaat niet alleen om mij en wat ik belangrijk vind. In mijn familie zijn ook veel mensen die niet zo van de gevoelens benoemen zijn en het liever met spullen uitdrukken. Dus dan probeer ik een compromis te vinden. Zo krijgt mijn zoontje voor zijn verjaardag van mijn ouders standaard een uitje. Zij blij, ik blij. Als mijn ouders tussendoor iets meebrengen (als ik "nee" zeg brengen ze toch iets mee) dan geef ik aan wat hij kan gebruiken (kleding/ pantoffels/ badjas/ zwembandjes). Ik heb in mijn agenda altijd een lijstje met wat we nodig hebben. Ik kan en wil het ze niet verbieden dus dan probeer ik er het beste uit te halen. Misschien een tip voor volgend jaar. Leg je idealen uit, maar toon ook belangstelling voor hun wensen. Ga niet voorbij aan hun behoefte om op hun manier hun liefde te laten zien. Sluit liever een compromis waar jullie je allemaal in kunnen vinden.
Ja ik zal volgend jaar wat beter voorbereid zijn. Het overviel mij ook gewoon, ineens stond mijn vader aan de deur met een zak. Hij komt eigenlijk nooit spontaan langs, hij woont op anderhalf uur rijden. Andere jaren deed hij dit niet namelijk. Vorig jaar mijn opa en oma wel, maar dat waren 2 cadeautjes en heb ik gewoon bedankt.
Erg raar dat ze van de chocolade weten maar toch geven, dan zou ik het ruilen voor iets wat ze wel mogen hebben. Betreft familie heb ik het neergelegd, mijn moeder wil het wel vieren dus doen we het klein en vol gezelligheid. Zoontje was gisteren ziek en vannacht ook niet lekker, zo kijken of hij toch even naar school kan, hij zei dat het beter gaat. Het eerste half uur zijn ouders er nog bij om sinterklaas te verwelkomen dus kan ik het nog even aankijken.
Mmh ik begrijp je wel hoor qua cadeaus. Ik heb het wel aangekaart bij familie. We zijn samen gaan winkelen, hebben geld bij elkaar gelegd en 1 cadeau per kind gegeven. Er waren nog wat kleine cadeaus, maar zoals kleurpotloden en een tekenblok. Het was echt leuk, gewoon niet te veel maar wel genieten.
Wij hebben ook duidelijk aangegeven dat we vanwege drukte en dat dochter pas net 1 is dit jaar wouden overslaan. Ook om samen te kijken hoe ze op Sinterklaas reageert op bijv. TV. Maar ook onze familie (beide kanten) hebben hier geen gehoor aan gegeven. Waardoor wij ons in allerlei bochten moesten wringen. Gisterenavond moesten we aantreden bij familie. Kind krijgt 1 minuut nadat ze binnen is gelijk een pakje in dr handen geduwd. Ik nog een halve poging gedaan om toch een sint liedje te zingen. Kind weet niet wat ze er mee moet. En wil eigenlijk alleen bij papa hangen. Maar er zit een dot familie van oh oh oh wat is het leuk en pak je kado uit. Heel geforceerd. En vanavond weer, ineens familie op de stoep. Dochter had koorts, wij waren nog geen 5 minuten thuis van werk en we moesten leuk doen. Kind wou alleen bij mama hangen en zetten het op een brullen. Nou wat leuk dat Sinterklaas vieren. Volgend jaar zullen er ook duidelijke afspraken gemaakt gaan worden. En dan ben ik maar star en vervelend. Maar ik zit uiteindelijk met de brokken en de familie die niet gehoor geeft aan onze wensen vinden dat we een ondankbare dochter hebben. Dus TS, ik ben het zo met je eens! Ja je mag zeker je mening geven en duidelijk jouw manier aangeven. Tuurlijk is het super lief dat mensen wat willen geven maar het moet wel realistisch blijven. (DL kreeg iets voor 3 jaar en ouder) En Sinterklaas vier je voor je kinderen niet voor Opa's en oma's. En die chocolade, ik heb een nichtje die geen chocolade mocht. Mijn vader vond het altijd zielig dat zij dan geen letter kreeg waarop mijn antwoord altijd was het is pas zielig als ze hem wel krijgt maar niet kan eten. Er is genoeg ander Sint lekkers.