Hormonen!!

je omgeving vertellen dat ze moeten liggen en pas op moeten staan als je bevallen bent!
hahahahahahahahahahahahahahahahaha

Ken het probleem! suc6!

kus miek

 

Daar kun je niet mee omgaan!. Gewoon de gekkigheid maar laten komen. Scheelt wel dat je het zelf in de gaten hebt dus kun je later altijd nog je excuses aanbieden toch!. Het komt wel goed. Mensen snappen het heus wel!.

 

Voordeel van zwanger zijn; nu mag je lekker onredelijk zijn!

Mijn vriend moet er altijd om lachen... vind ik op dát moment natuurlijk helemaal niet leuk, maar achteraf kan ik er ook wel om lachen...
Maar niet tegen vechten, tegen de hormonen, win je toch niet. Het hoort er gewoon bij. Dus inderdaad tegen iedereen zeggen dat ze dekking moeten zoeken! Haha

 

je kan er ook lekker misbruik van maken hoor. Ik heb maanden op mijn werk elk ochtendhumeur en elk foutje aan mijn hormonen gewijd. Ongelovelijk waar je allemaal mee weg komt.. Haha.

 

Andersom is het ook best irritant. Dan ben je boos over iets, bijvoorbeeld op je partner, en dan krijg je te horen :'Ach joh, het zijn je hormonen weer, maak je niet zo druk joh' . Oei! Dan zijn de rapen gaar! Ik ben dan écht boos hoor!!!

 

Die hormonen maken me echt een ander mens gewoon!
Ik reis met de tram naar mijn werk en er stond toch een vervelend mens naast me in een enorm drukke tram! ik stond bij de deuren, met mijn handen vlakbij het knopje om de deuren te openen. Dat mens de hele tijd met haar handen tussen mijn armen door om dat knopje in te drukken, terwijl hij al groen knipperde! ( dan gaat ie dus gewoon al open!) Dus ik zeg: " mevrouw hij is al ingedrukt!" Zegt ze in gebrekkig NL: " IK MOET ERUIT!" en ze duwt me toch aan de kant! Op dat moment voelde ik mijn agressie vanuit mijn tenen opkomen en ik trok haar aan haar capuchon zo voor me langs naar buiten! Komt dat mens weer terug in de tram en begint schoppende bewegingen richting mij te maken! WAT?! dacht ik en ik trek haar aan dr haren en zet r weer de tram uit en roep haar na: " Oprotten TRUT! sjeeeeeeeeeeeeeej ik schrok echt van mezelf zeg!

Maar ja, ik heb er dus ook last van en ben pas 15 weken zwanger.... belooft nog wat.....

 

Oei, dat je daarvan schrok kan ik me voorstellen ja. Ik voel die agressie vaak in het verkeer. Maar bij 15 weken zijn die hormonen volgens mij niet lichter dan bij 30 weken hoor!

 

Heeeel herkenbaar. Gisteren nog heeft een collega, die gelukkig niet bij mij op kantoor zit, het bloed onder mijn nagels vandaan gehaald met zijn dommigheid in een e-mail om 8.30 uur 's ochtends. Ik heb een hele fijne e-mail teruggeschreven. Twee collega's, zijn en mijn leidinggevende, die ook waren ingekopieerd reageerden daarop naar mij dat ze een lichte irritatie proefden . Ze gaven mij gelukkig wel gelijk.
Toen belde ook nog eens een andere collega om mij ervan te beschuldigen dat ik iets vergeten was, zonder eerst te informeren. Nou, toen ben ik echt even ontploft!! Oké, zei mijn collega, vergeet maar dat ik je gebeld heb :x. Te laat!!! Ik ben de hele dag opgefokt geweest, en heb het verhaal aan iedereen verteld die het maar horen wilde.
Ik heb al genoeg pit van mezelf, maar nu... Blijf maar uit de buurt

 

Ipv agressie heb ik last van emotioneel zijn... Ook erg lastig hoor... Zo van dat je van een zielig katje op tv al gaat janken... Maarja, ook DAT hoort erbij (zeggen ze) hahaha.

Gelukkig kan ik naar mijn werk fietsen ipv met openbaar vervoer ofzo en valt niemand me lastig

 

Haha, wat een ellende he! Ik heb ook van die dagen.... dan kan ik beter iedereen ontwijken... want dan ga ik óf huilen of ik word kwaad... Het enige dat tot nu toe helpt is gewoon doorgaan en wachten tot de volgende dag, dan is het meestal (tijdelijk) over!