Ik wil zwanger worden maar mijn man niet

Volgens mij verdient een kindje het om van harte gewenst op de wereld te komen.
En volgens mij is een goede relatie niet "ik drijf mijn zin door, dus vergeet expres de pil".

Maar goed, dat is mijn mening.

Je zult hier toch samen met je man een weg in moeten vinden, maar hem voor blok zetten zal echt de juiste weg niet zijn.

 

Je moet er wel samen aan toe zijn want een kindje is niet alleen maar rozengeur en maneschijn, kan ook wel een heel anders uitpakken en dan moet je er wel samen achterstaan.
Het vaderschap is niet iets dat je iemand op kan dringen.

Je bent nog zo jong dus heb nog even geduld tot je man er wel klaar voor is, hoe moeilijk dat ook is.

 

herkenbaar, behalve dan t spelen met de pil! ik wilde ook al eerder en vond dat ik er goede argumenten voor had. Totdat ik besefte dat hij ook zo zn redenen had en die waren ook goed te begrijpen. Soms moet je geduld hebben en vertrouwen dat t wel goed komt. Je bent nog jong dus zou me nu niet direct zorgen maken dat het moeilijk zal gaan worden, daar heb je niets aan. Geniet van de tijd samen. ondanks dat ik ook wel eerder wilde ben ik ook blij en dankbaar met de tijd die we echtparen hadden/hébben

 

Sluit me helemaal bij de reacties van voorgaande dames aan!

 

Niks aan de voorgaande reacties toe te voegen.

Wat nog wel zou kunnen als je jezelf niet meer vertrouwd met de pil, aangezien je hem al een paar keer expres bent vergeten, is te praten met je man over een andere vorm van anticonceptie.

Misschien kunnen jullie een condoom gebruiken. Is ook niet 100% veilig, maar dat is de pil ook niet. Bovendien ligt de verantwoording dan meer bij je man aangezien hij echt nog geen kinderen wil. Nu slik jij tegen je zin de pil met alle gevolgen (expres vergeten) van dien.

 

Sorry, maar ik vind dat je ontzettend fout bezig bent.
Een kindje krijgen is iets waar je samen achter hoort te staan.
En stiekem de pil niet innemen kun je écht niet maken, ik zou me ontzettend genaaid voelen als ik jouw man zou zijn.
Waarom ben je bang dat het lang gaat duren, is er sprake van verminderde vruchtbaarheid in jouw familie?

 

Eerst wil ik zeggen dat ik het met de dames eens ben, vind het niet kunnen om achter de rug van je man om de pil te vergeten.. Schaam je!!

Misschien is het een tip op alvast te stoppen met de pil en een condoom te gebruiken? Zo komt je eigen cyclus op gang en als jullie er beide aan toe zijn hoef je niet meer te ontpillen. Dat kan je wel overleggen met je man en ik vind dat hij daar wel mee in kan stemmen. Is voor hem natuurlijk geen pretje een condoom, maar hij kan niet van jou verwachten je hele leven aan de pil te zijn.

Succes en tot die tijd niet liegen tegen je man!! Dat is geen basis voor een goede relatie en zeker niet om een zo een kind op de wereld te zetten.

 

Meisje90, ik zit in een soortgelijke situatie. Ik ben klaar met de studie, we zijn getrouwd en we hebben ruimte zat. Ik word alleen over enkele weken 26 (tik-tak, tik-tak )
Is er een reden dat je man niet wil? Die van mij wil ook niet, hij is vooral bang dat we net niet kunnen rondkomen. Maar ik merk door erover te praten e.d. dat hij iig steeds meer gewend raakt aan het idee van een kindje krijgen. Dat ik stop met de pil wil hij niet, hij vind het ook niet zo lekker met condoom.
Mijn tip: blijf met elkaar praten en probeer niks keihard door te drukken. Het zijn mannen, die hebben wat meer tijd nodig om aan het idee van baby's te wennen.
Ik snap dat je jaloers bent op je schoonzus, probeer je toch over die gevoelens heen te zetten. Zij kan er natuurlijk niks aan doen dat jouw man nog niet wil en dat het bij haar zo snel gelukt is. Ik zou het juist positief benaderen, je wordt tante!
En wie weet, als dat neefje of nichtje er straks is, dat je man het ineens ook erg leuk gaat vinden!
Heb geduld (ik wéét hoe lastig dat kan zijn) en probeer je te focussen op andere dingen, doe ik ook. Ben druk bezig met het vinden van een baan, ik geniet altijd van de decembermaand en ik geniet er ook van dat ik nu nog heerlijk kan uitslapen.

 

Ik vind opzettelijk de pil vergeten om zwanger te raken dusdanig onvolwassen dat ik me afvraag of je er echt klaar voor bent. Maar wie ben ik om daar over te oordelen.
Ik zou op dit moment eerst leren praten met elkaar. Ik vond het samen besluiten voor een kindje te gaan en die eerste maanden, 1 van de mooiste periodes uit mijn leven.
Je voelt je zo hecht en zo verbonden met elkaar.

Dit is echt een beslissing die jij niet voor hem kan nemen.
Praten en een goede basis leggen is het allerbelangrijkste.

Sterkte meid.

 

Ik vind het not done om expres je pil "te vergeten". Ik snap wel dat het frustrerend is als jij wel wilt en je man niet, maar zo zwanger worden vind ik oneerlijk naar een kindje toe. Die moet toch door beide ouders gewenst worden?

Praten.... is enige optie.
Succes!

 

Praat er saampjes over! Als hij er nog niet aan toe is kan je hem moeilijk dwingen. Je moet er samen volledig achter staan. Als jij de pil stiekem niet inneemt en je bent zwanger dan heb je hem bedrogen en kan je hem verliezen. Ben je dan blij? Einde relatie en zit je alleen met een kind.

 

Hey meid,

Je zegt dat je denkt dat het niet voor jou is weggelegd. Maar je bent nog maar 23 jaar, dat is nog vrij jong. Je hebt nog kans genoeg om kinderen te hebben, ik begrijp het standpunt van je man daarin wel. Zelf ben ik nu 31 en zwanger van onze eerste. Maar zo laat hoeft het weer ook niet. Mijn vriend was er ook niet klaar voor, en na 2 jaar praten is hij er nu helemaal voor te vinden. Geef je man wat tijd. Het komt wel.

 

Er komt een moment dat je man er ook klaar voor is; pushen gaat dat proces niet versnellen maar juist vertragen. Expres de pil niet innemen lijkt me geen goede manier om hem te dwingen.
Heb nog even geduld, misschien ziet hij hoe leuk het is nu je schoonzus zwanger is
En praat ondertussen een keer met je moeder wat er precies gebeurd is. Sommige "moeilijk zwanger worden oorzaken" zijn deels erfelijk, andere niet.. dat stelt je dan misschien gerust

 

Hoi meisje90,

Ik snap hoe je je kunt voelen. Zelf was ik er ook eerder klaar voor dan mijn vriend. Het enige wat helpt is het er samen rustig over te hebben. Luister vooral ook naar zijn argumenten waarom hij het nog niet wil. Probeer het vooral niet op te dringen, want mannen zijn daar nu eenmaal anders in als vrouwen. En in mijn ervaring komt er ineens een moment waarop hij ook zegt: ja ik ben er klaar voor en ik wil samen met jou een kindje. En wanneer het moment daar is weet ik zeker dat je er dan veel blijer mee bent dan wanneer je "per ongeluk" zwanger wordt.
Een tip voor als je toch alvast wil ontpillen, maar niet met condoom wil vrijen: Denk eens aan een mirenaspiraaltje. Het mirenaspiraaltje zorgt er door afgifte van een bepaald hormoon voor dat er geen innesteling plaats kan vinden. Doordat de hoeveelheid hormonen bij een mirena veel lager ligt dan bij de pil, heb je vrijwel altijd een gewone cyclus met eisprong. Na uithalen van het mirenaspiraaltje ben je in principe ook meteen weer vruchtbaar en hoeft je lichaam veel minder te ontwennen van de hormonen van de pil. Succes ermee in ieder geval.

Groetjes Loes

 

Ik heb zo'n beetje in soortgelijke situatie gezeten, stond op een gegeven moment echt op het punt om alle condooms lek te prikken haha. Gelukkig niet gedaan. Het is trouwens onzin dat seks minder lekker is met condoom.. Is gewoon een kwestie van de juiste condoom gebruiken.. (aldus mijn man..!) Dus als jij die pil niet meer wil slikken, is dat ook zijn verantwoordelijkheid, en niet alleen die van jou! Wat hier heel goed geholpen heeft, is het op een rijtje zetten wat de voor en nadelen zijn van een kindje. Dat heeft hier wel echt de doorslag gegeven omdat het toch wel mee bleek te vallen. Maar dat kan natuurlijk bij jullie anders liggen Ondertussen ben ik zwanger van ons eerste wondertje, ook hier heeft mijn moeder heel veel moeite moeten doen om kindjes te krijgen! Ivf bij mij en mijn zusje en bij man's kant heeft hij een zus en broer die beide (tot nu toe) nog geen kindjes hebben gekregen (eentje al 13 jaar bezig en de ander 2,5 jaar) maar toch waren wij in ronde 2 zwanger! Dus wat dat betrefd, zolang er niks erfelijks in de familie voorkomt, zou ik me er geen zorgen om maken dat het bij jullie ook lang zal duren!

Veel succes meid! Komt vast allemaal goed, ook met die schijterige mannen van ons

 

Mijn man heeft er ook veel langer over gedaan om graag kinderen te willen dan ik. Nu we eenmaal bezig zijn is hij nog ongeduldiger dan ik en ik kan je zeggen dat is toch wel echt leuk om te zien. Het is dus zeker de moeite waard om te wachten tot hij het ook ziet zitten en jullie er samen voor kunnen gaan. Tot die tijd zou ik er alles aan doen om nog zoveel mogelijk dingen te doen die jullie echt nog gedaan willen hebben met zen 2tjes. Dat hielp voor mijn man ook enorm om de volgende stap te nemen. Hij had toen namelijk het gevoel dat hij echt heeft kunnen genieten van ons 2tjes en het tijd wordt om daar ons 3tjes van te maken. Succes ermee meisje hoop dat je er wat mee kan.

 

Hoi, je zegt dat je man condoom vervelend vindt, maar voor jou is het ook vervelend al die hormonen in je lijf.
Misschien dat je dit ter sprake kunt brengen en op die manier in gesprek kunt raken over anticonceptie en toekomstplannen en daarbij jouw toekomstdroom?

Wat wil hij, heeft hij een periode in gedachte? Stel dat hij zegt ik wil liever nog een jaartje wachten, dat is te overzien? Dan weet je in ieder geval dat hij het in de toekomst wel ziet zitten en kun jij er naar toe leven. Geef hem ook de tijd!

En als hij nu geen kindjes wilt en wel seks, dan moet hij maar genoegen nemen met dat condoom toch?

 

Mijn gedachte..